Yokluğunda

46

Hello gece gece ben geldimmm.

Nabersinizzz? 

Ben Cook iyiyimmm canlarım siz daha çok iyi olun.

Ve ver bölüme geçelim buyrunn.

Karanlıktı göremiyordum. Hemen bir arabanın arkasına saklandım aramızda sadece 100 metre vardı. 

Karanlıktaki kişi ilerledi ve yüzüne sokak lambasının ışığı yansıdı.

Yavuz.

Yavuzz! Nedenn Yavuz. Ne işin olabilir bu herifle Erva. 

Hararetli konuşmaları sonrası Yavuz yavaşça Erva'ya sarıldı.

Hayır amaa buna dayanamam!

İçimde yükselen ateş sonrası kan beynime sıçramıştı. İçimde ki sinire yenik düşmüş ve saklandığım yerden çıktım.

" ERVAAA!?"

**********

ERVA

" Yusuf!"

Korkuyla Yusuf'a bakıyordum. Yavuz kollarını üzerimden çekti ve Yusuf'a doğru ilerledi. 

" Yusuf!"

Yusuf bir şiddetle Yavuz'a yumruğu geçirip bana döndü " sana yazıklar olsun! En kısa zamanda boşanıyoruz" 

Neee!

" Yusufff ne diyorsun Yusufff!" Hızla uzaklaşan Yusuf'un arkasından bağırıyordum. 

Yavuz dudağını tutmuş halde ayağa kalktı " git git anlat her şeyi " 

Yavuz'u orda öylece bırakıp Yusuf'un peşinden koştum. 

" Yusufff!"

Bağırıyordum ama bakmıyordu arkasına , hızla eve girmiştı. Arkasından bende girdim. 

Kapıyı hızla kapatıp  "Yusuf gördüğün şey dostca birşey di Yusuf. Ben öyle birşey yapmam biz Yavuz ile senin için buluştuk"

Yusuf saçların çekiştirip bana döndü
"   Dostane ha. Sen beni salak mı sandın. Bana en başından beri yalan söylüyorsun bilmiyorum mu sanıyorsun ha! Ablamla buluşmaya gittin sanarken bu itle buluşmaya gittin. Bekledim anlatmani bekledim, anlatmadın en sonunda tahminlerim doğru çıktı"

" Senn işte bu kadar basitsin"

Dediği cümleler kalbimi kırmakla kalmamış  sinirimi hoplatmıştı.

" Nee! Sen ne dediğinin farkında mısın?  Tahminlerin dogru çıktı demek. Bana bu kadar mı güvenmiyordun ha. AA dogruu basit kadınım ben. Sokakta ki hayat kadınından farkım yok değil mi?"

Göz yaşları içinde Yusuf'a bakıyordum.

" Biz seninle söz verdik, inandık , güvendik ama senn bize ihanet ettin Erva"

Derin bir nefes aldım " bu kadar mı?"

Gözlerime bakıp kafasını salladı. Titreyen sesimle " o zaman bu evde işim bitti"

Hızla odama yürüdüm. Küçük çantama birkaç eşya doldurup odadan çıktım. 

Salonda oturan Yusuf'a son kez bakmıştım. Bir umut gitme der diye.

Bomboş duvara bakıyordu. Acı içindeydi.. 

Gözyaşları içinde evden hızla çıktım.

Nereye gidicektim..tabiki kendi evime.