Yokluğunda

47

Hellooo iyi akşamlar ballarım.
Naberrrrsinizzz?
Ahh süper hoj bir bölüm ile geldim.

Bu kitabı alsa bitirmek istemiyorum yaa yazmaktan zevk alıyorum resmen. 

Neysee boş yaptım buyrun bölümeeee

....

Ender panikle ayağa kalktı "ben yapmak istemedim ama siz zorladiniz beni sizz. Sen gelince her şey mahvoldu her şey. Senin yerinde ben olmalıyım benn Yavuz sen değil"

Yavuz'a bakarak bağırıyordu. 

" Yavuz kadar benimde emeğim var bu şirkette benim geçmem gerekiyordu onun mevkisine ama sen Yusuf  yakın arkadaşın diye onu seçtin. Banada başka çare bırakmadınız"

Ne desem ne yapsam bilmiyordum. Aklımda ki tek soru Erva bunun için mi bulusuyormuş Yavuz ile. Boşu boşuna mı suçlamıştım ben Erva'yı?

Benim güvensizliğim, benim  kötü düşüncelerim yüzünden aramızı bozmuştum. Nasıl çıkıcaktım bu işin içinden. Bir yanda Cocukluk arkadaşım Yavuz bir yanda sevdiğim Erva... İkisininde kalbini kırmıştım.

*******

ERVA

Şaşkın ve pişman halde  bize bakan Yusuf'a döndüm. İkimizde hatalıydık ikimizde suçluyduk ve bunu biliyorduk.

Küsmücektim , gitmicektim aynı evin içinde yaşamaya devam edicektik ama kırılan dökülenler eski haline gelene  kadar nasıl geçicekti bilmiyorum. 

" Erva ve Yavuz! " İbrahim Bey'in bize seslenmesi sonucu ona döndüm.

Yüzünde gülümseme vardı..

" Erva bunu bulan ve oraya çıkaran sensin ve sana yardım eden Yavuz. Sizlere cok minnettarım. Ekibim adına kardeşim adına teşekkür ederim."

İkimizde gülümsedik. " Çalıştığımız şirket bizim ailemiz efendim bunu yapmam lazımdı insanlar aileleri için her şeyi  yapar" sonra doğru gözlerim Yusuf'a kaymıştı.

İbrahim bey Yavuz'a baktı " ve senn  çocuk kaçıp gitmişsin, terk etmişsin umrumda değil bugünden itibaren burada eski işine dönüyorsun ve devam ediyorsun Yusuf ile aranızda olanlar umrunda değil"

Kapıya doğru yöneldi kapıyı açtı ve bana döndü " sana olan hediyem cok yakında kızım bekle ve gör"

Kafamı salladım " teşekkür ederim"

İbrahim bey odayı terk etmiş ve biz üçümüz başbaşa kalmıştık.

Yavuz bana minnet dolu bakıyordu.

" Teşekkür ederim Dostum"

Kafamı sallayıp " ben teşekkür ederim gözümü sen açtın" 

Kapı sesi sonrası ikimizde irkildik. Yusuf ortadan kaybolmuştu.

Yavuz omuzlarımı tuttu  " canını sıkma her şey düzelicek"

Kafamı salladım " ikimizde suçluyuz o yüzden sessiz kalmayı ve  zamanla düzelmesini bekleyeceğim."

Yavuz kafasını salladı "  pekii kızımı ne zaman göreceğim"

******

Zor ama güzel geçen toplantı sonrası  eve gelmiştim. Yusuf benden önce gelmişti bile.  Yavaşça kapıyı açtım ve girdim. Ev inanılmaz sessizdi. Sağır olabilirdim bu sessizlikte.

Sakin adımlarımla  odama ilerledim kapıyı araladım ve girdim. Banyo kapısı açıldı ve Yusuf bornozu ile çıktı.

Hızla gözlerimi kaçırıp  üzerimi  değiştirmek için  giyinme odasına girdim. Üzerimde ki elbiseyi çıkarıp hızla tayt ve bir sweat giydim.