SARSINTI

19.bölüm

Afranın anlatımıyla
Abime bakaldım o da bana her yerimi dikkatle süzdü
-Ohh iyisin bir şey oldu sandım kızım dedi elini kalbine koyarken
-Abi biraz abartmadın mı
-Yoo az bile neyse ben içeri geçim yoruldum bi duş alıp yatcam kafamı sallayıp geri çekildim abim içeri girdi
-Bende Eceme bakim bi
-Tamam
Hızla dışarı çıktım Ecemin odasının kapısını tıklattım o sırada benim kapım açıldı hemen arkamdaki kapıya yaslandım umarm kapı açılmazdı ya Poyraz ya da Rüzgar çıksa ne yapardım ben
-Ne oldu abi
-Ecemin odası yanda mı he öğrendiğim iyi oldu ben de sana yemek yiyelim akşam Eceme onu haber ver dicektim kafamı salladım abim içeri girdi tam o sırada Ecemin kapısı açıldı dengemi kaybettim yerle buluşmaya hazırladım kendimi ama belime dolanan kollar buna engel oldu Rüzgarla göz göze geldim yüzlerimiz arasında bir karışdan az mesafe vardı ve çok garip bir pozisyonda duruyorduk yutkunmamak için kendimi zor tuttum
-Teşekkürler diye fısıldadım ve geri çekildim başını salladı ve kapıyı kapattı içeri geçtik
-Abim geldi dedim girer girmez ve akşam yemeği yiyelim diyor
-Yeriz dedi Ecem rahat bir tavırla
-Olur yarın da yüzlelim diyecek o zaman ne yapıcaksın dedim sinirle
Yüzünü buruşturdu
-Halledersin sen aga takma
Oflayarak koltuğa çöktüm ve Poyrazı o an fark ettim umursamayıp üçünü de süzdüm
-Siz ne yapıyordunuz
-Hiçbir şey dedi Rüzgar
-Niye toplandınız o zaman ve bana niye haber vermediniz
-Bizde plan yapıyorduk bu ite nasıl ulaşabiliriz onu konuşacaktık sana da haber vermicektim ama uyuyordun rahatsız etmek istemedim
-Bir dakika dedim duraksayarak sen benim odama nasıl girdin eli cebine gitti ve benim odamın anahtarının kopyasını çıkardı gözlerim irileşti
-Ruh hastası mısın sen
-Hayır tedbir diyelim dedi omuz silkerken
-Neyse ben abimin yanına dönüyorum sizde bizle vakit geçirmeyin artık abim görsün istemem hem gerek yok zaten daltonlar gibi gezmeye
-Tamamdır dedi Ecem gülerken Poyraz başını salladı Rüzgara baktım
-Tamam değil abin mi koruyacak sizi dedi hiddetle
-Bana sesini yükseltme ayrıca biz sizi hiç ilgilendirmeyiz yeter bu kadar samimiyet
Bu söylediklerimde cidydim saçma bir duruma düşmüştük ama buna dur demem lazımdı baştan bocalamıştım kendime sinirlenmemek elde değildi Rüzgarın bir şey söylemesine fırsat vermeden odadan çıktım kendi odama girdim abim eşofman takımı giymişti ve saçlarını havluyla kuruluyordu
-Söyledim çıkıyoruz akşam
-Tamam akşama ne kadar var telefondaki saate baktım
-Üç dört falan
-Tamam gel hadi kaşlarımı çattım
-Ne oldu abim yatağıma yattı kollarını açıp bana baktı
-Uyuyacağız gel
İkiletmeden abimin yanına uzandım saçlarımla oynamaya başladı bende sarıldım ona başımı göğsüne yasladım daha yeni uyanmıştım ama tekrar uyuyabilirdim abimin kokusu burnuma gelince gülümsedim
-Ne oldu kız dedi o da gülerek
-Daha yeni kalktım ama senin yüzünden tekrar uykum geldi
-Aman dert ettiğin şeye bak uyuruz anasını satayım ne olcak
-Dimi dedim keyifle abime sıkıca sarıldım içimde kötü bir his vardı yine de uykuya yenik düştüm ve gözlerimi kapattım
.
.
3 saat sonra
.
Gözlerimi açar açmaz abimle göz göze geldim uykulu çıkan sesimle konuştum
-Abi sen uyumadın mı
-Uyudum şimdi uyandım bende saatte baktım akşam olmuş sayılırdı
-Hadi hazırlanalım kıyafetlerimi alıp banyoya girdim on dakika süren duşun ardından açık mavi  yüksek bel dar pantolonumu bacaklarıma geçirdim üstüme de beyaz bol kısa  tişört giydim kurşun izini kapatsın diyd göbeği açık giymek istememiştim saçlarımı kurutup fön çektim siyah sürme çekip kirpiklerimi gürleştirdim dudaklarıma sadece nemlendirici sürdüm hafif bir fondöten sürüp banyodan çıktım ayağıma da beyaz spor ayakkabılarımı geçirdim abim hazırlanırken şarkı söylüyordu
Pera 'Belki de aşık oldun'