𝐒𝐜𝐡𝐨𝐨𝐥 𝐄𝐱𝐜𝐡𝐚𝐧𝐠𝐞 § 𝐌𝐢𝐧𝐒𝐮𝐧𝐠 ✔︎

§What's the Event

"Bu bir evlilik fotoğrafı mı?"

¬¬¬¬¬¬¬¬¬

"Evet sıra Dori de..." Jisung kucağında uyuyakalan gri kedinin tüylerini boşta kalan eli ile nazikçe okşamaya devam ediyordu. Kediden ise gelen mırıltılar onu mutlu etmişti. Sevdiği adamın kedisinin kendisini sevmesi...

Veterinere geldiği beden bir bir büyükten küçüğe doğru kontrol ettirdiği kedilerinin başında beklerken Jisung ise diğer kedilerin yanında kalıyordu. Ama en çok Dori ile ilgilenesi geliyordu çünkü Soonie eline pençe atmıştı ve son anda çizilmekten korkmuştu.

Minho'nun yüzünde her odaya girdiğinde bir gerginlik ve korku oluşuyordu ve Jisung bunu yakından görme fırsatını yakalamıştı. Haklıydı aslında, kedilerine bir şey olmasından korkuyordu.

Kedilerine aşık birisiydi ve onların canını çok önemsiyordu Minho. Kendisine bir şey olsun onlara olmasın isterdi her zaman. Jisung'un ona aşık olma nedenlerinden birisi de buydu. Hayvanlara hatta kısaca cana değer veren ve saygı duyan birisiydi. Ve bunu çok kez anlamış, farkına varmıştı. Aslında Jisung bu listeyi uzattıkça uzatırdı. Onun sevdiği insan melek gibiydi.

"Soonie nasıl Hyung?" Jisung ayağa kalkarken aşı olduğu için huysuzlanan ama yorgunluktan uslu duran kucağındaki kedisini yerine geri koyan bedene baktı. "Çok iyi, aşımızı olduk. Bahar geldiği için tüy dökme zamanı geldi, o nedenle ilaç yazdırdım."

"İyi olmasına sevindim Hyung. İstersen sen otur ben götüreyim Dori'yi. Baksana kucağımda uyudu bile. Sen de dinlenirsin?" Jisung gülümseyerek ayaktaki bedene bakınca tereddüt eden Minho başını sallayıp elindeki küçük defteri ona uzattı.

"Aşı olurken korkar daha küçük. Kulağının arkasını öpersen rahatlar, patilerini tutmayı unutma eğer yüzünde çizik olmasını istemiyorsan." Jisung kafasını sallayarak odaya ilerledi. Aslında evde kalırken bir sürü araştırma yapıyordu bunları biliyordu ama sahibi daha çok bilirdi ne olacağını.

Sabahtan beri Minho kedileri ile ilgileniyordu bu nedenle Jisung az da olsa ona yardım etmek istemişti." Merhaba doktor hanım, Dori'yi ben getirdim."

Odaya girerek kapıyı yavaşça kapattı. Dori kucağında huysuzlanmıştı, nereye geldiğini anlamış olmalıydı. Akıllı bir kedi olduğu belliydi, sahibine çekmişti. "Merhaba?"

Doktor, Minho'yu tanıyordu. Minho Seul'e taşındıklarından beri buraya getiriyordu kedilerini çünkü eski yerinde gittiği veterinerin bir tanıdığı olduğu içindi. "Jisung. Han Jisung."

"Sizi tanıyorum Bay Han. Televizyonlardan." Ah... İsmini bilmediği için değil, şaşırdığı için soru sorarcasına davrandığını anlamıştı Jisung. Gerginlik dolu bir gülümseme verdi, babası yüzünden ekranlardan inmediğini hatırlamıştı. "Lütfen Jisung diyin, rahatsız olurum böyle. İşte Dori'miz burada."

Kucağındaki kedi onun kıyafetine pençe atmış inmek istemiyordu bile. "Ah pekala... Dori inmek istemiyor. Sen buraya otur o zaman Jisung, kucağında muayene edeyim. Defteri?" Jisung hatırladığı şey ile elinde tuttuğu defteri doktora uzattı.

Kedinin başını sevmeye başlarken doktorun gösterdiği yere yani muayene tezgahına oturdu zıplayarak. Dori gerçekten korkuyor olmalıydı çok sıkı tutuyordu. Pençeleri ise ince ceketinden geçerek kolunu çizmişti ama umurunda bile değildi. Daha büyük yaralar aldığı olmuştu. "Oh... Dori, zayıflamış. Yemek yemiyor mu? Jisung ne zamandan beri uyuyor?"

Doktorun değişen yüz ifadelerinden bir sorun olduğunu anlayan Jisung kaşlarını çattı. "Yani arabaya bindiğimizden beri uyuyor. Kucağıma aldım, o zamandan beri sakin. Hyung onun çok hareke- bir sorun mu var?"