8-Abin Değilim🙅‍♂️

176 97 60
                                    

Günçicek beni engelledikten sonra telefonu masaya sinirle koymasıyla çıkan sese masadakikerin ona dönmesi bir olmuştu.

Zehra teyze Günçicek'e bakıp ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Günçicek kendini toplayıp '' bi hocanın ödev verdiğini ve son günün yarın olduğunu ve yapmadığını söylemişti.''

Zehra teyze Günçicek'in dediğine inanmış olacak ki yemeğini yedikten sonra eve geçebileceğini söylemişti.

Sessizce yemeğe döndüğünde niye bu kadar sinirlendiğini merak ettim. Tabiki aptal kafam senin soruna dese de sorduğum sorunun onu o kadar sinirlendireceğini düşünmemiştim. Gerçekten niye bu kadar o soruya sinirlenmiş.

Aradan geçen dakikalar ardından yemek faslı bitmişti.

Günçicek'e baktığımda sabırsızca annesinin ona dönmesini bekliyordu.

Sorduğum soru bu kadar mı rahatsız etmişti ki!

En sonunda Zehra teyze Günçicek'e gidebileceğini söylediğinde kaçarcasına misafir odasından kaçmıştı.

Bende anneme göz kırpıp Günçicek'in arkasından çıkmıştım.

Kapıdan çıkmak üzere olan Günçicek göz teması kurmadan başını sallayıp bisey demeden kapıdan çıkmıştı.

-Günçicek!

-Efendim karan abi

-Abi?

-Benden büyüksün abi demem gerek!

-Sana demiştim. Karan diyebilirsin. Hem masada neye sinirlendin de kaçarcasına evden çıktın.

-Bişey olmadı ödevim vardı. Onun için öyle aniden çıktım.

-Öyle diyorsan öyle olsun Günçicek!

-İyi geceler Karan abi

-Abi değil Karan! Ve iyi geceler minik.

Günçicek yanımdan ayrıldıktan sonra kapıdan içeri girene kadar arkasından baktım. Kapıyı kapattığında bende arabama gidip arkadaşlarla gittiğimiz mekana sürdüm.

Günçicek'ten devam;
Anonimin attığı mesajdan sonra şaşırmış ve engel atmıştım. Karan'a bi şeyler hissediyordum ama bunu birinden duymak beni şaşırmıştı.

Emgelledikten sonra telefonu masaya koymamla masadakikerin bana dönmesi bir olmuştu. Annem sorgulayıcı bakışlarıyla bana baktığın da mecburen yalan söylemek zorunda kalmıştım.

Yemekten sonra alelacele misafir odasından çıktığımda arkamdan Karan gelmişti. Bişey demeden sadece başımı sallayarak kapıdan Çıkmamla Karan'nın adı söylemesi bir olmuştu.

Bende Karan abi diyerek cevap verdiğimde kaşları çatıldı. Kendisine abi dememe kızıyordu. Uzun zamandır adıyla seslendiğim için şimdi abi demem onu şaşırmıştı.

Yine 'abi değil Karan! Ve iyi geceler minik. Diyince bisey demeyip eve girdim. Kapıyı kapattıktan sonra araba çalışma sesinin gelmesiyle onun arkadaşlarının yanına gittiğini anladım.

Gözümün önüne ilk defa ona abi dediğim gün geldi.

Flashback;
Her zaman ki gibi sabahın köründe kalkıp okula gitmek için hazırlanmıştım. Mutfakta biseyler atıştırıp evden çıktığımda yan evden Karan'nın da çıktığını gördüm. Aynı ortaokula gidiyorduk ama Karan benden büyük olduğu için bu senesi sondu. Bazen beraber yürüyerek gidip gelirdik.

Seneye lise nedeniyle şehir dışına çıkarsa anca tatilde görebilme şansım vardı.

Karan'dan hoşlanıyordum aslında bu yeni bişey değildi. Ailelerimiz dost olduğu için Karan'ı küçüklüğümden beri tanıyıp seviyordum. Ne kadar benden 1 yaş büyük olsada beraber oyun oynardık bazen benim istediğimi bazen onun dediğini.

Bu güzel vakitleirmiz Karan'nın okula başlamasıyla bitmişti. Artık hafta sonları beraber oynardık ama en sonunda o da bitmişti.

Çok sık görüşemesekte ben onu küçüklüğümden beri seviyordum. Tabiki bu sevgiyi ben ve en yakın arkadaşım melisden başka kimse bilmiyordu.

Ortaokul son senesinde bi kız arkadaşı vardı. Mezuniyet balosuna o kızla gideceğini kızlar lavabosunda arkadaşlarına söylerken öğrenmiştim.

Okul çıkışında Karan'la yine eve yürüyerek giderken Karan'nın sevmediği çocuk Arda yanımıza gelmişti.

-merhaba Günçicek

-merhaba Arda

-Biliyorsun mezun oluyorum. Mezuniyet balosuna benle birlikte gelir misin? Tabiki müsaitsen.

Ben cevabımı vermeden Karan Arda'nın üstüne atlaması bir olmuştu. Olayın şokuyla ne yapacağımı bilemesemde kendime geldiğimde ikisini ayırmaya çalıştım.

Karan'ı çekmeye çalıştığımda gelmeyince Karan abi diyerek bağırınca ilk önce Arda'ya vuracak eli durdu sonra bana döndü.

İşaret parmağını bana doğru kaldırıp herkesin içinde 'ben senin abin değilim çiçek' diyip gitmişti.

O günden sonra doğru düzgün görmemiştim. Okula benden önce gider. Çıkışta da kurslara kalarak birbirimizi görmemizi engellerdi.

Aradan geçen 2 hafta sonra olan mezuniyet törenine o kızla katılmıştı ama ben Arda'yla gitmemiştim. Daha doğrusu ikisini birlikte görmek istemediğim için gitmemiştim.
Flashback son

O günden beri düşünüp duruyordum. Niye o gün abi dedim diye kızdığını. Bugün de aynısı olmuştu yine kızmıştı.

O olayı melis'e anlattığımda Karan'nın beni sevdiğini iddia etmişti ama o teorisi de baloya gittiği kızla sevgili olduğunu öğrendiğimiz de bitmişti.

Sizce niye kızdı Karan?

Gördüğünüz saati yazın😋

𝓖𝓔𝓒𝓔🌃                                   𝓣𝓔𝓧𝓣𝓘̇𝓝𝓖                   Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin