Newt ile Hayal et/ Son İsyan'dan Sonra

27. Bölüm

Minho's POV

Kardeşim Sam peşinden gittikten sonra Harriet ve Tava ile havadan sudan konuşmaya başladık. Boş şeylerdi, en azından Harriet'in doğum gününü öğrenmiş oldum. 2 Mart. Doğru düzgün zamanımız oldu mu birbirimizin doğum günlerini kutlamak gerek.

Hala Newt'ın yaşadığını öğrenmemin mutluluğu vardı içimde, diğerlerine de söylemem gerekiyordu. Ama o Sam evet o Sam söylememi istemiyordu. Neden dediğini yapmak zorundaymışım gibi hissediyorum. Ondan korktuğumdan dolayı mı? Belki. O yüzden söylememek daha iyiydi. Zaten Denver'a geldiğimizde karşılaşacağız. "Ciddi misin Tava küçükken diş macununu yemek sanıp mı yedin." dedi Harriet kahkaha atarak. Tava da onunla beraber kahkaha attı.

Aniden silah sesi geldi ve sesin geldiği yöne doğru baktım. "Ödüm lüleme karıştı resmen." dedi Tava. Acaba ne sebep olduki. Diye düşündüm ama sadece aklıma tek bir olasılık geliyordu. Trina, Y/N'in burada olduğunu anlayıp onu vurdu. Hemen oturduğum yerden hızla kalkıp silah sesinin geldiği yere doğru koştum. Lütfen yaralanmamış ol Y/N lütfen. Tam geldiğimde Sonya ile Aris rengi atmış bir şekilde Trina'ya bakıyordular. Hayır ölmüş olamaz şimdi değil. Y/N'in vücuda etrafta değil. Ne lüleler dönüyor burada. Trina'nın elinde fırlatıcı vardı. Silahlarımız alınırken pantalonumdan sakladığım silahı çıkarıp Trina'nın kafasına bastırdım. "Kardeşime ne yaptın? SÖYLE SENİ ÇIKINTI!!!" dedim bağırarak. Tabi dememle benimde başımın arkasında silahı hissettim. "Minho Paige demek. İndir silahını." dedi adam. Doğru bu kadının erkek arkadaşı vardı. "Yok oldu öylece toza döndü. Ona gelmesini engellemeye çalıştım ama beceremedim. Özür dilerim Minho." dedi Sonya gözlerinden yaşlar akmaya başladı. Kafama silah doğrultulurken sıkamazdım aslında o olmasa bile sıkabileceğimden emin değilim.

"Hey Spencer bana baksana bi." dedi bir ses ve sonrasında silah sesi geldi. Ve arkamdaki adam yere yığıldı. "Daha fazla kişi ölmeden silahını indir Trina. Sana doğru tutulan 2 silah var. Yaşama şansın sıfır biliyorsundur. Tabii elbette bu silahını indirmezsen olacak." diye ekledi sonra sesin Jeremy'ye ait olduğunu farkettim. Önümdeki Trina yavaşça silahı indirdi ve ellerini kaldırdı. "Spencer'ımı nasıl öldürürsün, sevdiğim kişiyi kaybettim." dedi hıçkırarak. Ağlıyor muydu? "Sende kardeşimi öldürdün daha yeni ona kavuşmuştum." dedim. Gözümden yaşlar akmasına engel olamadım.

Birinin elini omzumda hissettim silahı çekmeden ona doğru baktım. Sam'di. Başparmağı ile gözümdeki yaşı sildi. Sonra kollarını belime doladı. Kendimi tutamayıp daha çok ağlamaya başladım. Sessiz bir şekilde sadece göz yaşlarım bitmezmiş gibi akıyordu. Silahı elimden düşürüp bana sarılan kıza sımsıkı sarıldım. Başımı omzuna gömdüm ve hıçkırmaya başladım. "Y/N bu şekilde ölmeyecek. Vücudunu görmediğim kişiyi ölmüş sayamam. O yüzden hala yaşadığına inanmak istiyorum." dedi kulağıma fısıldayarak. Bu bir umut muyduki ?  Yoksa gerçeği kabul etmek mi istemiyor. Belimdeki kollarının gevşediğini hissettim.

"Ne oldu silah sesi duydum biri yaralandı mı?" dedi Thomas. Yanıma doğru gelerek sonra gözü yerdeki fırlatıcıya döndü. Yavaşça eğilerek silahı aldı. Silahı incelerken Sam konuşmaya başladı. "Trina seni şu an öldürebileceğimin farkındasındır değil mi? Ama bunu yapmayacağım. Bugün gelen iki grubuda arabanı alacağım gibi alacağım. Bizi takip etmediğin sürece de bir sıkıntı çıkmaz." dedi Sam sesinde tehditkar bir tonla. Bir süre bir şey demedi sonra "İyi tamam. Ne halt yersen ye Samantha ama bir dahakine sana yardım eli uzatmam." dedi Trina ruhsuz bir şekilde. Sonra erkek arkadaşının cansız bedenin yanına gidip çömeldi. Spencer'ın gözleri açıktı ama yaşam belirtisi yoktu. Üzülmem gerekir miydi acaba onun için? Trina eliyle adamın gözlerini kapattı. Başını eğip alnından öptü. "Gerekeceğini zannetmiyorum zaten." dedi Sam.