friend of my brother ° jjk

19|🌈

Uzun zaman sonra keyifli okumalar 💫

"Hye su, Jungkook'a yardım eder misin?" abimi tanımasam bana işkence etmek için bilerek yapıyor sanardım.

"Geliyorum." rahatımdan feragat ederek yerimden kalkıp televizyonu kapatarak mutfağa ilerledim.

"Hani Youna ile beraber yapacaktınız yemeği, ben neden dahil oluyorum?" abim tavada ki biberleri karıştırırken bana bakarak gülümsemişti.

"Bebeğim Jungkook da yardım etmek istedi, bende dedim hep beraber yapalım. Yorgunsan ben hallederim." neden bu kadar iyi bir abim vardı? Geri de çeviremiyordum adamı.

"Hayır, hallederim umut ışığım." abime öpücük atarak Jungkook'un yanına ilerledim. Salata yapıyordu, tarihte bir ilk iki kişi salata yapacaktık.

"Bunları doğrar mısın?" sanki hiç bir şey olmamış gibi şirince gülümseyerek süzgeçte ki yeşillikleri bana uzatmıştı.

Kısa ve samimiyetsizce gülümseyerek yeşillikleri doğramaya başladım.

"Yarın uzun zamamdır görüşmediğim bir arkadaşım ile görüşeceğim, ne giyeceğimi bilmiyorum bana yardımcı olur musun Hye su?" şaşkınca kaşlarımı çatmış ve yavaşça başımı kaldırarak Jungkook'a bakmıştım.

"Cidden aptalın tekisin, yüzsüz herif." yerimden kalkacağım sırada yanımızda olduğunu unuttuğum abim konuşarak durmamı sağladı.

"Hye su, neden öyle dedin?" genelde Jungkook ile çok iyi anlaştığımız için böyle şaşırması çok normaldi.

"Küstüm! Konuşmuyorum Jungkook ile o yüzden sinirlendim."

"Neden küstünüz?" yutkunarak Jungkook'a baktığımda bıyık altı güldüğünü görmüştüm.

Aptal herifin tekiydi cidden.

"Çok beğendiğim bir ruj vardı, onu alacağım deyip almadı. O yüzden sinirlendim küstüm, bir daha da konuşmayacağım." omuz silkerek dudak büzmüş ve abime bakmıştım.

"Ben sana alırım bebeğim neden Jungkook'u darlıyorsun? İnsanlık hali unutmuştur belki?" derin bir nefes alarak üst üste omuz silktim.

"Biliyorum Jungkook'u sevdiğin için böyle nazlanıyorsun ama bir şeyi beğendiğinde benden iste. Olur mu?" yanıma gelerek saçlarımı okşamış ve yanağıma minik bir öpücük kondurmuştu.

"Peki." başımı sallayarak asık suratımla önüme döndüm, şu tahtayı Jungkook'un  kafasında parçalayabilirdim şuan.

"O zaman yarın geliyor musun ufaklık?" sakin kalmak adına kısa bir süre gözlerimi kapatarak derin bir nefes alarak verdim.

"Aslında yarın bana sözü vardı." Youna kurtarıcım gibi araya girdiğinde umutla başımı ona çevirmiştim.

"Ama hayatım yarın beraber işimiz vardı?" minnacık kalan umudumu da abim sömürdüğünde önüme dönerek dudaklarımı ıslattım.

"Peki, bizde yarın Hye su ile beraberiz o zaman?" cevap beklercesine bana baktığında cevap verdim.

"Hıhm." başımı sallayarak sinirle gülümsemiş ve Jungkook'a bakmıştım. Keyifle sırıtarak bana bakıyordu.

"Yemekler hazır!" Youna ortamda ki gergin havayı dağıtmak istercesine neşeyle konuşarak yemekleri masaya dizmişti.

"Afiyet olsun." abim kollarını sıvırarak burnumu sıkmış ve heyecanla yemeğine başlamıştı.

Youna ile sevgili olduktan sonra çok mutlu ve neşeliydi. Ondan önce de çok neşeli biriydi ama sevgili olduklarından sonra rahatlamış hissediyordu.