friend of my brother ° jjk

6|🌈

Keyifli okumalar 🌈

"Merhaba." masaya yerleşip, başımı 'çok yazık' dercesine iki yana yavaşça sallayıp, eğmiştim.

"Merhaba?" kız kaşlarını havalandırıp dikkatle bana bakmaya başladı.

"Senin iyiliğin için buradayız, bu randavuya çıktığın adam bir katil. Sevgili olduğu kızları işkence edip, öldürüyor. Bir arkadaşımızı öldürdü ve seninde sonunun aynı olmasını istemiyoruz. Ben bir dost." dediğimde, alayla gülmüş ve kollarını masaya yaslayıp bize doğru eğilmişti.

"Komik misiniz siz?" tek kaşını kaldırıp Hyuna ve bana bakmaya başladı.

Kaşlarımı çatıp bir anlığına Hyuna'ya bakmıştım.

"Efendim?" yutkunup karşımda ki kadına bakarken bir yandan da götün götün korkmaya başlamıştım. 

"Bu saçma şeye inanmamı mı bekliyorsunuz? Amacınız nedir?" gülüp başımı iki yana salladım.

"Hayır, eziyet ediyor. Ciddiyim ben, katil bu adam!" sinirle söylendiğimde, Hyuna'da beni tastiklemek adına hızla başını sallamıştı.

"Hadi ya, neyse ki acıdan zevk alırım." bir süre nefesimin kesildiğini hissetmiştim. Salak değildi kız, hatta çok uyanıktı.

İşte sıçtığımızın resmi.

Çıkırt.

Yan taraftan Jungkook'un geldiğini gördüğümde, sinirle söylendim.

"Siktir."

Hyuna'nın koluna girip, hızla masadan kalkarak kafe'den çıktık.

"Ne oldu şimdi?" dediğinde, sinirle kaşlarımı çatarak yolun ortasında durdum.

"Şom ağzını açtın, o oldu!" göz devirip kollarını göğsünde birleştirdi.

"Ben ne yaptım be?!" başımı iki yana sallayıp, derin bir nefes verdim.

"Ya anlamıyorum," ayaklarımı yere vura vura yürümeye başladım. "Niye inanmadı ki şimdi bize? Katil olan bir şey." yerimde durup, bir iki kere tepindim sinirle.

"Neyse, ben eve gidiyorum. Sende fazla sinirlenme, elbet ayrılırlar." başımı sallayıp dudak büzdüm, beni öpüp gülümseyerek yanımdan ayrılmıştı.

Bense omuzlarımı düşürüp, sıkıntıyla ayaklarımı yere sürte sürte eve ilerlemeye başladım.

Biraz yürüdükten sonra eve gelmiştim. Eve girip odama çıkmıştım hemen. Telefonum çaldığında, cebimden çıkartıp kim olduğuna baktım.

Güzel burun arıyor..

"Efendim?" sıkıntıyla üzerimdeki fazlalık şeyleri çıkartıp, yatağa uzandım.

"Bebeğim, ne yapıyorsun?" omuz silkip, yuvarlanarak yatakta yüz üstü döndüm.

"Uzanıyorum, abi. Sen?"

"Bende Youna ile geziyorum, seni görmek istiyor. Akşam yemeğe geleceğiz." görmesede başımı sallayıp gülümsedim.

"Peki, ben yiyecek bir şeyler hazırlarım."

"Tamam güzelim, kendine iyi bak." başımı sallayıp telefonu kapattım.

Sıkıntıyla tepinerek yataktan kalkıp, mutfağa gittim.

Yemekleri bir saat içinde hazırlayıp tekrar odama ilerledim.

Sanırım uyumak iyi gelecektir biraz.