He is a Psychopat ❦ Jikook ✅

10. bölüm

Jungkook gevşek bir gülüşle ilerlerken koridorun sonundaki merdivenden heyecanla inen bir Taehyung beklemiyordu. Yüzü anında ciddileşirken aynı tepkiyi Taehyung'un yüzünde de görmüştü.

"Sen buraya nasıl indin?" Jungkook yürürken kendisine doğru gelen bedene söylendi. Aralarında biraz mesafe vardı.

"Merdivenden yürüyerek indim." Taehyung sinir bozucu ifadesini kullanırken jungkook'a dik dik bakıyordu.

"Normalde buraya inme izni sadece doktorlara ait. Kim izin verdi de indin?!" Jungkook'un sesi biraz daha sertleşirken , Taehyung'un nasıl böyle bir şeye cüret ettiğini sorguluyordu.

"Neden? Arkadaşımın yanına gelmek için birde izin mi almam gerekiyor?" Taehyung omuz silkerken kaşları çatılan bir jungkook görmek onu keyiflendiriyordu.

"Önce izin almalısın aptal." Jungkook Taehyung'un kolunu sertçe çekiştirirken derince oflamıştı Taehyung.

Bu hastaneyi sevmemişti. Üstelik arkadaşının 0. Katta kalmasıda onu sinir etmişti. Diğer insanlardan tek farkı biraz daha fazla tehlikeli olmasıydı?

Merdivenleri jungkook zoru ile tekrar çıkarken hastanenin giriş alanına gelmişlerdi. Koridorun sağında kalan merdivene çıkarak ikinci kata ilerliyorlardı. Taehyung elleri cebinde etraftaki insanları sürerken jungkook hala bu kalas çocuğun nasıl civcivi ile arkadaşlık kurduğunu merak ediyordu. Üstelik içini yiyip kemiren bir kaç soru daha vardı. Jimin onu neden öpmüştü? Onu seviyor muydu? Yoksa zevk için mi öpmüştü? Ya da bu arkadaşı neden gelmişti? Kıskanıyor muydu jimin'i? Hepsi aklını meşgul ederken çoktan personel odasına varmışlardı. İçeri girdiklerinde doktorların topluca oturup kahve içtiğini görmüştü. İçeride sadece bir iki hemşire vardı. Onlarda kapı açıldığı vakit gitmişlerdi. Namjoon siyah gömleğinin kollarını katlamış ve başını deri koltuğa yaslarken bir elinde kahve tutuyordu. Seokjin ise karşısında bembeyaz olan Yoongi ile sohbet ediyordu. İçeri girdiklerinde ona dönmüştü hepsi.

"Hyung hasta ziyaret makbuzu nerede? Yani jimin için olanlar." Jungkook bıkkınlıkla sorarken üç doktor da Taehyung'u süzüyordu.

"Birisi benim çekmecem de ama şurada yedek olması lazım." Namjoon parmağı ile su damacanasının altındaki çekmeceyi işaret etmişti.

"Jimin'in nesi oluyorsun? Şimdiye kadar hiç bir akrabası ya da arkadaşı yoktu?" Seokjin kuşkuyla soru sorarken Yoongi'de ona hak verircesine mırıldanmıştı.

"Uzun hikaye." Taehyung onları tek tek süzerken aklında değerlendiriyordu. Ona göre deri koltukta kafasını , geriye atıp , gözleri kapalı olan oldukça otoriter duruyordu. Özenle iliklenmiş gömleği bile ne kadar kuralcı bir yapısı olduğunu öne sürüyordu. Hemen yanında oturan dolgun dudaklı ve keskin kaşları olan odada bulunan herkesten daha yakışıklı duruyordu. Yüzü ne kadar ciddi bir görüntü verse bile doktor önlüğünün altına giydiği pembe sweatshirt onun dikkatsiz ve gevşek bir yapısı olduğunu gösteriyordu. En sonunda karşı koltukta oturan bembeyaz teni olan ve soğuk yapısı yüzünden iç titreten çocuğa dönmüştü. Normalde insanlar Yoongi'ye baktığında onunla konuşmaktan ve göz teması kurmaktan çekinirlerdi ancak Taehyung gözlerini kendisine diken Koyu siyah gözlere kenetlenmişti.

"Bu kağıdı doldur. Ayrıca 10 dakikadan fazla da kalma." Jungkook kağıdı Taehyung'un önüne vurarcasına koymuştu.

"Ne kadar kalacağıma sen mi karar vereceksin?!" Taehyung sinirli bir ifadeyle jungkook'a dönerken çenesi katılmıştı.

"Evet?!" Jungkook'da aynı şekilde çenesini kalarak ona dönmüştü.

Diğer doktorlar onları şaşkınlıkla izlerken hepsinin aklında tek soru vardı. Bu gelen çocuk ve jungkook neden böyle davranıyordu birbirlerine?