She's on fire

hoofdstuk 17

Nou, dat was me nog een emotionele avond. Chase viel hem huilend in zijn armen. Ik heb iedereen naar binnen geroepen om uit leg te geven over wat er gebeurt was. En nu zitten we in het vliegtuig opweg naar Rome.

"Pssst. Eve slaap je al?" Fluister ik naar Eve die naast me zit. Ik krijg een raar gemompel en gemopper terug dus ik denk dat ze slaapt.

Ik sta op en loop de naar het wc'tje in het vliegtuig. We vliegen eerste klas maar er zit al 10 minuten een stel hier op de wc. Ik wil niet eens weten wat ze hier aan het doen zijn. Dus ik loop nu door tweede klas heen om daar naar het toilet te gaan. Maar ik heb het gevoel alsof iemand me in de gaten houdt. Ik stel mijn draak open voor een kleine speurtocht naar Darkriders. Maar die zijn er niet en ik heb ook geen andere magie gevoelt. Dus het is waarschijnlijk een mens. Ik loop rustig door en scan de gezichten waar ik langs loop. Als ik bij de wc aankom ga ik daar naar binnen en doe de deur opslot.
Ik haal het pistool wat ik achter de band van m'n broek om m'n rug had verstopt uit m'n broek en laad het. (Dat ik het langs de beveiliging heb gekregen is me nog maar de vraag. Maar hij komt uit Angelpolis dus ik denk dat het niet echt metaal is.)
Ik haal ook de messen die ik in het begin van de vlucht hier verstopt had uit het vakje. Ik stop er een in m'n laars en de ander verstop ik in de mouw van m'n leren jasje. Wat het ook was wat ik net voelde. Het voelt niet goed. Ik loop het wc'tje weer uit en loop terug via de tweede naar de eerste klas. Maar nog voordat ik de tweede klas uit ben. Word er een mes op mijn keel gezet en hoor ik schoten en gegil. Ik wist het. Ik doe net alsof ik schrik en leun een beetje tegen mijn aanvaller aan. Ik laat mijn draak zijn lichaam voelen. Hmm.. zo'n 1,70. Kleiner dan ik. Zo'n 60 kilo en een honk spieren. Ik ga nog wat dieper. Draagt twee geweren onder z'n jasje in een holster. Ah, kan ik makkelijk aan. Guys, wakker worden. De vlucht wordt ge high-jacked. Stuur ik naar mijn vrienden. Ik krijg meteen wat terug van Chase. Hoeveel zijn het er. Ik laat mijn draak nu het hele toestel rond gaan en voel 18 gewapende mensen. Min ons 6 dan zijn dat er 12. Ja, Chase' broer is niet mee. Hij is weer helemaal mens, maar moest voor zijn veiligheid terig naar Angelpolis. 12 , in de tweede klas 8, twee in de eerste klas, en twee in de cockpit. Stuur ik terug naar Chase. Wat is het plan? Krijg ik van Eve binnen. Het plan is om dit vliegtuig veilig te laten landen. Met alle passagiers nog levend. Stuur ik terug. En dan hoor ik uit de eerste klas Jace z'n trijdkreet en de bladen van twee zwaarden die over elkaar worden geslepen. Ik grinnik en zeg zoet tegen de man die me vast houdt. "Kunt u mij alstublieft los laten meneer." De man, spierbonkie, lacht en zegt. "Dacht het nie moppie, jij blijf lekker bij me." Ik gruwel van z'n vieze accent. "Ik vraag het nog een keer," Zeg ik nu op een harde toon. "Laat me los, of je zal spijt krijgen dat je het niet heb gedaan." Nu lacht de man. "En wah wil jij dr aan doe moppie?" Ik glimlach en en zeg, "dit." Terwijl mijn hele lichaam transformeert in mijn draak. De man deinst geschrokken achter uit. Ik hoor ook wat gillen achter me. "Geen paniek passagiers. Ik ben hier alleen voor de high-jackers." Zeg ik met mijn bulderende draken stem. Ik schiet uit naar de aanvaller en haal hem onderuit. Hij valt naar achter maar springt weer overeind. Ik spring op de rug leuning van een van de stoelen en spring van daar naar een andere rij stoelen waar ik een klein kindje op pak en die eerst naar de andere kant van de tweede klas breng voor dat ik hem met mijn klauwen naar voren aanval. Hij schreeuwt en klapt achter over.  Ik ga van hem af en verander weer terug in mijn mensen vorm. Hij probeert overeind te komen maar ik pak het mes uit mijn laars al en steek hem recht in zijn hard. Ik zie dat twee mannen een vrouw vast houden die gilt om hulp. Ik ren er naar toe en haal ook mijn andere mes uit mijn mouw. Ik draai onder tussen twee rondjes in mijn volle snelheid en haal nog een high-jacker neer. Ik spring op een stoel en lanseer me tegen een van de aanvallers. Hij valt voor over maar halt een pistool uit zijn zak en schiet. De kogel schampt.mijn schouder. Is sis van pijn en haal uit met mijn mes naar z'n keel. Ik spring weer op om ook de andere aanvaller neer te halen maar ik zie Eve staan die een mist optrekt naar de andere man die de vrouw vast had. Ik weet wat die mist betekent. Het is een zure mist, dus die gast houd het niet langvol. En zoals ik zei, de high-jacker valt na 5 seconden al dood op de grond. Ik duw de vrouw naar het kindje toe die ik net op een stoel in de hoek had nergezet en geef haar mijn pistool. "Als ze dichtbij komen dan schiet je okay? Laat ze je niet nog eens pakken." Er lopen tranen over haar gezicht, maar na dat ik dat tegen haar gezegd had verhard haar gezicht en knikt ze vastberaden. Ik ren terug naar Eve en haal een van de high-jackers tegen die haar vast heeft. Nu heeft ze haar rechter arm vrij en kan ze uithalen met haar dolk. Er zijn hier nu nog 3 high-jackers. Dan komt Liv met haar drietand de tweede klas binnen redden, en zijn er hier nog maar twee high-jackers. Met z'n drietjes sluiten we ze in en bundelen onze krachten voor de water, vuur en sterre tornado. Er blijft niets meer dan twer versteende gestaltes over. Ik draai me om naar alle angstigen gezichten. "Het komt goed, wij zorgen dat dit vliegtuig veilig land." Maar net op het moment dat ik dat zeg schokt het vliegtuig en begint het te vallen. "Naar de cockpit!" Schreeuw ik. We rennen door de eerste klas en zien daar twee dode high-jackers liggen. In de cockpit staan Chase, Jace en Jayden met hun wapens gericht op een van de high-jackers. "Ik zal die wapens maar laten vallen. Of de co piloot gaat ook het loodje leggen." Zegt de high-jacker gemeen. Maar ik werp snel mijn dolk naar zijn arm en zijn hele hand, die met het pistool erin, wordt van zijn arm af gehakt. "Iemand vermoorden zonder pistool gaat een beetje lastig he?" Zeg ik. Maar de high-jacker kan alleen maar naar zijn handloze arm kijken. Chase spant zijn boog en schiet dan een korte pijl in de borst van de high-jacker. De high-jacker valt neer. En staat niet meer op. "D-d-dankje. Zo, zo, zo erg bedankt." Stamelt de co piloot. "Bedank ons later maar. Zet eerst dit vliegtuig maar op de grond. Ik loop terug naar de eerste klas en pak daar de omroeps telefoon af van de stuwardes. "Damens en Heren, de high-jackers hebben hun eigen high-jack niet overleefd. Het toetsel is veilig. Als u verwondingen heeft komt u dan alstublieft naar de eerste klas daar word u verzorgt. Ga verder allemaal rustig op uw stoel zitten. Drinken, eten en denkens worden zo rond gebracht. We moeten nog 6 uur tot Rome." Roep ik om. Ik kijk de stuwardes aan. Ze knikt en begint eten, drinken en dekens rond te brengen. Ongeveer 20 mensen van de 200 in het vliegtuig zijn gewond en komen naar de eerste klas. Ik roep Eve. "Eve het is tijd voor je ding."
Eve komt naar me toegelopen en roept. "Okee ik wil alle openwonden aan deze kant hebben en de kneusde en gebroken dingen aan de andere kant." De groep splitst zich. Ik loop terug naar de tweede klas en zodra ik daar binnen kom beginnen mensen te klappen. En man komt naar me toe lopen met het kindje dat ik in veiligheid had gebracht in zijn armen. "Heel erg bedankt voor het weghalen van mijn dochtertje daar." Zegt hij en hij geeft me een knuffel. "Geen probleen meneer, ik ben er voor uw veiligheid."
Dan komt de vrouw aan wie ik het pistool heb geven naar me toe lopen. "Hier." Zegt ze terwijl ze mij m'n pistool terug geeft. Ze blijft nog een tijdje ongemakkelijk staan maar valt dan snikkend in m'n armen. "Dankje dat je me gered heb van die twee mannen." Zegt ze snikkend. Ik knuffel haar terug en fluister geen probleem in haar oor. Ze laat me los en loopt weg. Ik draai me om, om terug te lopen naar de eerste klas. Als ik in de eerste klas aan kom zie ik dat Eve de meeste mensen al behandelt heeft.

Ik loop naar m'n stoel en laat me er op vallen. Ik kijk Chase aan die aan de andere kant van het gangpad zit en glimlach. Dan pas overspoelt vermoeidheid me en vallen mijn ogen dicht.

En een paar uur later word ik waller geschud met het nieuws dat we geland zijn in Rome.