3. Bölüm

3.7K 268 299
                                    

•bir kadın geldi yaşlı değildi düşündüğümden güzeldi bu evde tek yaşıyordu

Kadın: merhabalar, bir sorun mu var five?

five ile kadın bir yere gittiler kısa süre sonra döndüler kadın bir gülümsemeyle

Kadın: merhaba sadie'cim gel sana odanı göstereyim canım

•sadie mutlulukla kadının elinden tuttu ve bizde gittik oda sanki sadie'yi bekliyordu

•sadie mutlulukla kadının elinden tuttu ve bizde gittik oda sanki sadie'yi bekliyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

sanki sadie bir anda herşeyi unuttu ona baktım

Sadie: abla hemen gitmesen

five a baktım bu kadar şey yapmıştı sıra bendeydi gitmeliydim

Amy : sadece kısa süreliğine tatlım

Sadie: peki (üzgündü)

yapabileceğim hiç bir şey yoktu

Amy : görüşürüz tatlım

Sadie: beni ziyaret et tamam mı unutma beni?

Amy : asla bitanem

arkamı döndüm gözlerim doldu onu burada bırakmak istemiyordum ama napabilirdim ki sadie el salladım oda bana üzgün bir şekilde el salladı gülümsedim ve odadan çıktık five bizi kapıya ışınladı

Five: Amy, merak etme burada iyi olucak

Amy : umarım

five bizi bir şato gibi bir yere ışınladı sonra içeri girdik hepsi oradaydı ama reginald'ı göremedim galiba ortalıkta yoktu

Klaus: AMY?

klaus beni tanımıyordu ama hemen gelip sarıldı

Birisi: five nasıl buldun?

five bana baktı sonrada onlara baktı

Five: eve gitmiş ordaydı

Birisi: bu arada ben luther dedi

Amy: memnun oldum luther

luther gülümsedi sonra bir kız vardı içlerinden bir tek onu tanımıyordum oda bana baktı ve çekingen bir şekilde

Birisi: ben vanya dedi

Amy: memnun oldum vanya dedim

gülümsedi ve gidip oturdum

Diego: nasılsın

Amy: iyiyim sadece bugün biranda herşey üstüste gelince biraz panik oldum

Diego: o kadar panik oldun ki bizi fırlattın (gülerek)

hepimiz güldük allison ruhsuz bir şekilde tv'ye bakıyordu

allison pişmandı ama aynı zamanda korkuyor gibiydi

Allison: Amy ben üzgünüm

uzun bir süre yere baktım sonra gözlerimi allisona çevirdim pekala bunu yapabilirdim her şey onun yüzündendi ama o regianld'ın dediklerini yapmıştı

Amy: allison bunlar senin görevinde yapabileceğin hiç bir şey yok ama beni neden öldürmeye çalıştın?

hepsi bana baktı haklıydım Allison uzun süre düşündü ve bana döndü

Allison: ben bilmiyorum o anda ilk yapabileceğim şey galiba kendimi savunmaktı çok özür dilerim

Amy : pekala

• bu kadar saçma bir açıklamayı ondan beklemezdim onu affetmedim elbette bu kadar basit bir canım yoktu

içeri reginald girdi ve bana baktı

Reginald: sfır numara odama gel!

bana emir verdi bundan hoşlanmamıştım ama yinede gittim ve koltuğa oturdum

Reginald: bugün allison gücünü üzerinde uyguladı ama hiç bir şey olmadı

•sessiz kaldım çünkü ne olduğu hakkında en ufak bir fikrim yoktu reginald elindeki o deftere bir şeyler yazdı o aptal defterde neler yazıyordu

Reginald: sıfır numara gücünü gördüm ama kriz geçirmenden dolayı kaynaklanan arızalar olabilir

robot muyum ben? Arıza diyor! Sen kimsende benim arızalı olduğumu söylüyorsun!!!

Reginald: yarın five seni gücün için çalıştıracak şimdi çıkabilirsin

hiç bir şey demeden çıktım adamın bana emir vermesi zaten beni sinirlendirmişti üstüne konuşmama bile izin vermedi ayrıca o defterde ne yazıyordu onuda merak ediyordum salona döndüm herkes bana bakıyordu

Klaus: kanks noldu ne dedi babam

Diego: hepimiz merak ettik

Amy : gücümle alakalı sorular sordu işte

Luther: galiba yorgunsun istersen odana çık

Amy : pekala ben odaya gidiyorum görüşürüz

Çıktım ve 5 numara yazan odaya bakmadan girdim five yatakta oturmuş mankeni öpüyordu hadi ama yok artık salak mı bu çocuk cansız bir mankeni öpüyordu kapının açıldığı için aniden five bana baktı ve sinirle

Five: SENİ APTAL İNSAN KAPIYI ÇALAR ÇABUK ÇIK SENİ SALAK!

o anda biraz kırıldım

Amy : İYİ SENDE BU APTAL MANKENLE ÖPÜŞMEYE DEVAM ET

•bağırarak çıktım odadan 0 numara yazan odaya girdim herkesin ayak seslerini duydum bağırışlarımızı duymuşlardı odanın kapısını kilitledim

Allison: Amy iyi misin?

Amy: evet yorgunum uyuycam

Vanya: kapıyı açta konuşalım

Klaus: evet kanka hadi aç, boşver five'ı aç kapıyı

Amy: çocuklar lütfen uyumak istiyorum

Diego: şimdi gidiyoruz ama 1 saat içinde aşağı inmezsen vallahi kapıyı kırarız
(Hepimiz güldük)

• Yorgundum ama yinede bugün olan her şeyi düşündüm bir gün içinde neler olmuştu böyle? Keşke okulda bayılmasaydım bunların hiçbiri olmayacaktı ben ne kadar salağım keşke annemin yanımdan gitmesine izin vermeseydim kendimi boşlukta gibi hissediyordum sonra odada bir mavi ışık belirdi ardındanda five gelmişti aniden yataktan doğruldum

Amy : Napıyorsun? ÇIK ODADAN!?

Five: Hatırlatırımki odama aniden giren kişi sendin

Amy : pekala özür dilerim, ŞİMDİ ÇIK

Five: Bak Amy aniden odama girmeseydin bunlar olmazdı

Amy : özür dilerim, hadi çık yeter seninle konuşmak istemiyorum

Five: bak Am-

Amy : BAK SANA ÇIK DEDİM FİVE BENİ RAHAT BIRAK ODADAN KOVAN SENSİN ZATEN

(BU BÖLÜM BİRAZ KISA OLDU AMA 2. BÖLÜMÜ ZATEN UZUN YAPMIŞTIM 4. BÖLÜMÜDE UZUN YAPICAM 🍋💖)

(OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN ❤️❤️💖❤️💖❤️💖❤️💖)

(OY VERNEYİ UNUTMAYIN YANLIŞLIKLAR OLABİLİR 🤪💕)

𝐍𝐮𝐦𝐛𝐞𝐫 𝐅𝐢𝐯𝐞 & 𝐀𝐦𝐲Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin