27. Bölüm

2K 185 33
                                    

• yavaşça gözlerim kapandı ve kendimi uykunun kollarına bıraktım zaten bitkin gibiydim gün boyunca yaşadığım şeyler hakkında ne yapacaktım yani bir kısmım

"onu affet o seni çok seviyor bir şans daha" diyor bir tarafımda "yaptıklarının cezasını çekiyor bırak kendi halinde kalsın resmen seni aldattı" diye iç geçiriyor gerçekten kafam da bunca şeyler uyumam zor olmuştu

•gözlerimi yavaşça araladım zaten oturur şekilde uyumuştum five halen uyuyordu yavaşça dikeldim ve yataktan kalktım ardından odadan çıktım

aşağı inerken başım dönüyordu bay reginalda acaba bir şey söylemeli miydim yani gücümün dışında şeyler yapmıştım bence bu tebrik edilecek bir durumdu

ama konu bay reginald olunca tepkileri kaçınılmaz oluyordu salona geçip kendimi koltuğa verdim bir kaç dakika sonra yanıma

Klaus geldi içmişti tabi o ne zaman aylıktı ki? Oturdu ve elindeki 1 litrelik şişeyi kafasına dikti fazla içmiş gibi gözüküyordu Ardından yavaş yavaş şişeyi indirdi ve imalı bir şekilde beni süzdü Klaus her zaman içtiği için alışmıştı

Klaus: bizimkine ne oldu?

Amy: uyuyor

Klaus: OYYYĞHHH MİNNOŞ ŞEY

klaus bunları dedikten sonra ciddi kalmam pek mümkün olmadı ve gülmeye başladım

Klaus: AAAA DİEGOBOAM DA GELDİİ

• arkama baktığımda diegonun çatık kaşlarıyla şaşkın bir şekilde klaus'a baktığını gördüm o dediklerine

ben bile şaşırmıştım o nasıl şaşırmasın Diego bıçağını bileyerek klausu koltuğuna yan gelicek şekilde fırlattı Klaus hemen ayaklanıp bağırmaya başladı

Klaus: AŞKIMMM AMA İNSAN SEVGİLİSİNE BÖYLE Mİ YAPAR!!!

Diego: NE DİYON OLM ÇARPICAM ŞİMDİ

Klaus: Gel buraya küçük kuzum

klaus ayaklandığı yerden diegoya yürürken Diego bir bıçak daha fırlattı o bıçak ise tam ayağının ucuna gelmişti kıl payı ayağa denk gelmemişti ben ise gülmemi bir türlü durduramıyordum Diego kızgınca bana döndü

Diego: AMY HADİ AMA!

Amy: Sustum sustum

dudaklarımı birbirlerine bastırarak gülmemi azaltmaya çalıştım ama olmuyordu ben de bu yüzden yavaşça kalktım ve didişen ikilinin yanından ayrıldım ve mutfağa yöneldim

Five'a kızgındım ama şu an bunları düşünecek halde değildim 2 kahve yaptım ve yavaşça halen didişen ikilinin yanından kıkırdayarak çıktım ve five'ın yanına çıktım hala uyuyordu yavaşça seslendim

Amy: five uyan

Amy: hey five

Five: hım hım

uyuyor gibiydi bende onu uyandırmaya çalışıyordum ama başarısız gibiydim

Amy: five hadi uyan

Five: hım

Amy: bak sana kahve yaptım

Five: ....

acaba bağırsam uyanırmıydı ama o kadar tatlı uyuyordu ki onu uyandırmaya kıyamadım
Yavaşça ellerim ister istemez saçlarına kaydı iç sesim

" ah Amy sen salaksın sana yaptıklarını ne çabuk unuttun" diyordu aniden sinirlerim tazelendi ve ellerimi hızla çektim sinir küpü Amy'e geri dönmüştük

Amy: neden

Five: hım

five şu an da uyku sersemiydi ne desem doğrulatmıştı acaba ve ya acaba şuan yalan söyleme ihtimali var mıydı? Sesim titreyerek o soruyu sorma kararı aldım

Amy: jessica ya aşık mısın?

five sorumu algılamış ama uyku sersemi olduğu için zor konuşuyordu

Five: eskiden...

Amy: Y-ya şimdi

alıcağımı beklediğim cevap beni tedirgin ediyordu acaba hala ona aşık mıydı?

Bunu düşündükçe içimdeki sinir kabarıyordu Bir cevap vermesini beklerken uyuya kaldı

"AH SEN CİDDİ MİSİN ARTIK ÖLSEM CEVAP ALAMAM" sakinleşmeye çalıştım içimdeki düşünceleri susturdum ve uyandırmaya çalıştım

Amy: five uyan!

uyanmıyordu daha fazla dayanamayıp odadan çıktım normalde olsa uyandırmak için daha da direnirdim ama içimde bir fırtına kopuyordu

resmen sinir krizi geçirmek üzereydim gözlerimi kapadım ve baş dönmeme engel olamaya çalıştım başımı tutarak duvara yaslandım başımın ağrısı ve sinirim artıyordu yatıştırmaya çalışmak için

seslice saymaya başladım saymak benim eskiden gittiğim doktoruma göre siniri geçiriyordu ama bunu hiç bu kadar direteceğim sanmıyordum saymaya başladım

Amy: 10....9

BAŞIM ÇATLIYORDU SAYMAK DURDURAMIYORDUM AMA DEVAM ETMEM GEREKİYORDU HADİ AMY YAP ŞU SAYMA İŞİNİ YOKSA YENİDEN BAYILACAKTIM

Amy: 8!

başım sanki daha da kötü oluyordu tanrım bana neler oluyor sinir krizi mi geçiriyorum?

Amy: 7!!!!

bağırmaya başlamıştım kafamdaki ağrıyı sesimle dizginlemeye çalışıyordum

Amy: 6....

• hadi az kaldı Amy yap, ama ya bitince başım geçmezse bunları düşünürken başım git gide şiddetleniyordu ve seslerim yükseliyordu merdivenden çıkan ayak sesleri duydum bu sesleri nerde olsa tanırım bay Reginald geliyordu

Amy: 5!!! DAYANAMIYORUM!!!

• bay reginald sakin bir şekilde o aptal deftere yazı yazıyordu bu bunak cidden deliydi tabiki odadan five'ın çıkmasıyla işler daha da kötüleşti o aptal adam bana yardım etme cüretinde bile bulunmamıştı herkes yukarı kata çıkarken five beni belimden tutmuş sakinleştirmeye çalışıyordu
________________________________
Hey Artık Her Gün Bölüm Atmaya Çalışıcam Sizce Nasıl? 🎉😌🎉

𝐍𝐮𝐦𝐛𝐞𝐫 𝐅𝐢𝐯𝐞 & 𝐀𝐦𝐲Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin