𝐍𝐮𝐦𝐛𝐞𝐫 𝐅𝐢𝐯𝐞 & 𝐀𝐦𝐲

39. Bölüm

Ama yinede ailemin yanında olmak istiyordum nerde olduğum belli bile değil resmen delirmek üzereyim sanki her şey gerçeklik algısını kaybediyor

Ve burası benim anlamsız bir şekilde midemi bulandırıyor içeri geçtim robert(Reginald) (ARTIK REGİNALD DİYE PARANTEZ AÇMAYACAĞIM) kapıyı kapattı ve gitti bende odayı inceliyordum

Ben bunları düşünürken odaya ben girdim bir dakika ben mi giridim (bu ne biçim bir cümle!?)

Pardon buradaki zıt ben

Amy Zıt: Ah Bu renklerde ne böyle!?

Amy: pardon ama bu seni niye ilgilendiriyor?

Amy Zıt: Sen benim zıtımsın bakalım ne kadar eziksin diye baktım

Amy: Seninle uğraşamıycam Ayrıca farkında mısın bilmem ama zıt olan sensin!

Amy Zıt: Ben miyim!?

Dedi ve güldü

Amy Zıt: Ah Canım Gerçekler acıdır

Amy: Ben koyu giyinmem ve ruhsuz bir şekilde dolaşıp deli gibi gülmem zıt Amy!

Amy Zıt: Gerçekten bu Haline acıdım

Amy: benim Halime mi asıl bir kendine bak!

Amy Zıt: tatlım ben olmak zordur

Amy: o ne be öyle kamu spotu gibi!

Amy Zıt: her neyse bu odada daha fazla bulunursam gerçekten kusucam

Diyerek yeniden gülmeye başladı ben asla böyle gülmem gerçekten kendimden iğreniyorum gibi hissediyorum tam çıkıcakken
Ona seslendim aklımda bir soru vardı

Amy: Hey!

Zıt Amy bana bana döndü ve çatık kaşlarla bana "Ne" dermiş gibi bakıyordu

Amy: Tegan ne zamandır burada

Amy zıt: ne?

Amy: O kız ne zamandır burada

Merak ettim çünkü zıt dünyada Tegan buradaysa ve o bir dakika Tegan eskisi gibiyse yani o değişmemişse bu dünyada bunun olması imkansız bir dakika bu da nedemek oluyor burda herkesin zıttı varken teganın ya normali varsa

Aklımdaki düşünceleri dağıtan şey karşıdaki

Z. Amy: bu seni ilgilendirmez

Diyerek gülmeye başladı bu sorumun yanıtı değildi ama her neyse şu anda aklımda olan düşüncelerden daha önemli değildi

Z. Amy kapıyı sertçe ve gülerek kapadı ben ise derin düşüncelerdeydim Hızla ayağa kalktım ve odamdan çıktım aslında teganın odasına girecektim ama fiveın odasının......

******

Ağlamak istiyordum resmen çılgına döndüm bu beni delirtiyordu elim ayağım birbirine karıştı böyle bir şey olduğuna inanamıyorum

~ Flash Back ~

Odadan hızla kapıyı çarparak çıktım ve teganın odasına doğru hızla giderken birden gözüm five'ın Aralık olan kapısına takıldı

Amy: F-five

Bunu o kadar kısık sesle söylemiştim ki bi an içimden konuştuğumu sanmıştım gözlerim doldu gördüklerime inanamadım

Bunlar gerçek olamazdı Tegan five'ın yanına oturmuş onu öpüyordu hızla koşarak odama gittim

Bu gördüklerim beni gerçekten yerlebir etmeye yetmişti daha yeni sahip olabildiğim birine ulaşamıyordum onu görüyordum ama o, o değildi gerçekten katlanamıyorum daha ilk günden bu kadar büyük bir darbe beklemiyordu

Kapımın kapısını sertçe çarparak kapattım ardından kapıya yaslandım ve yavaşça yere doğru oturdum

Göz yaşlarım durmayan bir nehir gibi akıyordu artık o kadar çok ağlamıştım ki elimde su birikmişti

~ 10 dakika sonra ~

Elimdeki birikintiye bakınca göz yaşlarımın ne kadar fazla olduğunu anladım ve hemen elimdeki suyu yere fırlattım ardından yavaşça ayağa dikeldim

Ve hızla aynanın karşısına geçtim gözlerindeki kızarıklıkları gördüm gözlerim resmen kan çanağına dönmüştü bu beni daha da üzdü

Bu lanet evrende ne yapsam boş!

Hiç bir şey..

LANET OLSUN LANET OLSUN!!!

Sevdiğim çocuğu görüyordum ama o benden nefret ediyordu ona zarar verirsem ben üzülürdüm eğer kıza zarar verirsem burada yaşama ihtimalim azalır burdan derhal kurtulmam gerekiyor hemde hemen!

Bunun için bir şeyler yapmalıyım elim kolum bağlı bir şekilde oturursam onların ilişkilerini sürdürmelerini seyretmek zorunda kalıcam

Ayaktaydım ve bunu onlara gösterecektim kendimi üzgün ve güçsüz gösterirsem burda ancak ezilirim önce benim kendime inanamam gerekiyor

Hemen yüzüme masadaki makyaj malzemeleri ile bir kaç şey sürdüm göz altlarımın kızardığını kimsenin görmesini istemiyordum

Arından hızla üstümü değiştirdim ve kapıyı sertçe açtım ve hızla aşağı indim herkesim gözü bana çevrilmişti ama ortada Tegan ve five yoktu?

NEDENİ BELLİ ZATEN!

Robert: bir sorun mu bar Amy

Amy: şey evet-

Allison: Sen burayı iyice benimsedin

Tam cevap Vericektim Tegan ve five salona ışınlandı ikisininde yüzünde mutlu bir tebessüm ve sırıtış vardı

Bu az önce gördüklerimden sonra beni dahada sinirlendirdi Tegan bana sırıtarak bakıyordu sinirlenmem için elinden geleni yapmasına gerek yok zaten onu gördüğüm anda sinirim tepeme çıkıyordu

Acaba saldırsam ne kaybederdim galiba hiç bir şey kaybetmem derken içimdeki ses yeniden bana seslendi

???: Amy sakın bunu yapma

???: beni dinle

Bu ses artık fazla olmaya başladığını düşündüm ardından ise kafamdaki düşünceleri dağıtan o cılız ses konuştu

Tegan: Noldu Amy Gözün Mü Kaldı?

Kesinlikle onu öldürmeliyim daha fazla dayanamıycam sakin olmaya çalışıyordum ama her saniye onların o hali aklıma gelince Sinirim kırk kat daha da artıyor!

Amy: Senin Gibilerde gözüm kalsa emin ol üzülürdüm

Tegan kaşları çatık bir şekilde bana baktı be o cılız sesiyle konuşmaya devam etti

Tegan: tatlım, üzülme yakında seninde bir erkek arkadaşın olur

Senin ben Var ya-

???: Sakın Amy!

Bu ses canımı sıkmıştı ama yinede haklıydı eğer bir şey yapmaya çalışırsam onu korurlardı

8 VS 1

Beni kesin yok ederlerdi hemde hiç acımazlar daha fazla konuşmadan hızlı adımlarla odama döndüm zaten kendimi iyi hissetmiyordum kapıyı kapattım cama doğru yürüdüm en azından kaçmak için plan yapmalıyım

Derken arkamdan gelen sesle hızla arkamı döndüm ve gördüğüm karşısında şok oldum!
________________________________
Herkese selam yeni bir bölüm İle karşınızdayım ✨

Dün Wattpad sayfam paylaşıldığı için daha çok etkileşim aldım 💛✨

Kitabı umarım sevmişsinizdir uzun yapmaya çalıştım bir sonraki bölüm çok iyi olucak! 👑

💕 Oy + Yorum 💕

-