49. Bölüm

1.4K 152 135
                                    

Sınırımız
🖤 40 Oy 🖤
____________________________

Z.Amy: Aslına bakarsan evet

Z.Luther: Ona güvenmiyorduk zaten

Amy: çocuklar, hadi ama bari five'ın yanında mı yapmasanız?

Z.Five yerden başını kaldırdı buruk bir şekilde de olsa gülümsedi

Yanına gittim elimi omzuna atıp konuşmaya başladım

Amy: Üzülme Five, sen daha iyilerine layıksın emin ol

Z.Five: Sorun değil Amy

Dedi ve ardından oda elini omzuma koydu midemde bir şeyler olduğunu hissettim ama acı değil gıdıklama gibi

Sanki midemde kelebekler uçuyordu 🦋

Z.Amy: biz çıkalım mı?

Amy; hı?

Z.Diego: Diyoruz ki biz çıkak siz devam edin

Hızla kolumu çektiğinde yüzümdeki sıcaklıkla yanağımın kızardığını hissettim hayır hayır olamaz!

Amy: tamam hadi siz çıkın bende az dinlemem hani hastayım ya öhö öhö

Z.Amy: aynen öyle

Hepsi gülmeye başladı

Z.Vanya: bir şey olursa bağırman yeterli

Amy: Pekala yine duymazsanız bu sefer canlı olmayabilirim

Z.Allisom: o bikerelikti

Z.Luther: Evet bir daha asla o kadar geç kalmayacağız

Hepsi gülerek çıktılar ben ise yatağıma oturdum burası benim kendi yatağımda sonunda evimdeydim ama neden mutlu değildim

Galiba olanlar fazlasıyla kafamı karıştırıyordu o sırada kapım çaldı ve içeri MS.Reginald girdi

Lanet olsun bu adam yaşıyor mu!? Five'ı kapsüle kapattığından beri görmemiştim neden buradaydı etrafım düşünceler ile doluydu

Bu adam neden buradaydı hızla ayaklandım!

Amy: ne işin var burada!

Reginald: sıfır numara seni görmek ne güzel

Amy: çık odadan

Reginald: benimle geliyorsun

Amy: hah! Ne ASLA!

Reginald: fikrini sorduğumu hatırlamıyorum

Amy: bende senin yaşadığına inanamıyordum

𝐍𝐮𝐦𝐛𝐞𝐫 𝐅𝐢𝐯𝐞 & 𝐀𝐦𝐲Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin