𝐍𝐮𝐦𝐛𝐞𝐫 𝐅𝐢𝐯𝐞 & 𝐀𝐦𝐲

14. Bölüm

(Yukarıdaki şarkı ile dinletin bi hava katıyor)

• aslında eğleniyordum five'ın kızgın bakışları beni biraz korkutuyordu adam belime yöneldi ve belimden kendine çekti o sırada bir el ateş sesi duyuldu gözlerimle etrafa baktım bu ses five'ın silahından gelmişti belimden tutan adamı vurmuştu diğer 2 adamı bilmiş olacakki 2 el daha ateş sesi gelmişti şaşkın gözlerle bakıyordum kaçışan kalabalığa bakıyordum five bir anda önüme ışınlandı beni elimde sertçe tuttu ve eve ışınladı Aniden karşıma dikildi

Five: sen ne halt ettiğini sanıyorsun

Amy: asıl sen napıyorsun bu bir görev

• o sırada salona vanya Diego ve klaus girdi

Klaus: noluyor ya

Vanya: hey iyi misiniz?

Five: KAPAYIN ÇENENİZİ BU APTAL HER ŞEYİ MAHFETTİ

Klaus: kanka yavaş

• bana bağırmaya devam ediyordu

Five: SENİN O APTAL DANSINDA GERÇEKTEM EĞLENMEMİ BEKLEMİYORDUN HERALDE

Amy: Sadece dans biraz olsun eğlendiğini düşünmüştüm

Five: HADİ AMA BEN SENİN GİBİ BEBEK ŞARKILARIYLA DANS ETMİYORUM

Amy: se-

Five: KAPA O LANET ÇE-

• aniden Five'a bir tokat attım o kadar sert bir tokattı ki 5 parmağımın izini gördüm hakketmişti ve hızlı adımlarla yukarı çıktım

Klaus: bunu hakkettin

Diego: Klaus haklı ona o kadar bağırırsan olacağı bu

Vanya: *kıkırdar*

• o sırada luther salona geçer five'ın yüzündeki izi görünce şaşkınlıkla bakar

Luther: kim çaktıysa eli ağırmış

Klaus: Tır çarptı

Diego: hemde, ne tır

Vanya: haklılar ama five kaşındı

•five kızgın bir şekilde ışınlandı

Luther: kimden dayak yedi bu

Diego: inanmazsın ama amy'den

Luther: Amy mi? Gerçekten tır gibi çakmış çoçuğa

Diego: ama haketti

• hepsi gülmeye başlar

Klaus: peki ya siz?

Luther: bizi boş verin önemli değil

Diego: ben üzgünüm sinir krizi geçirdim

Luther: sorun değil, ama bidaha olmazsa daha iyi olur

• yeniden gülmeye başlarlar

~bize gelelim~

• odama gittiğim gibi üstümü değiştirdim

odamda yatağa uzanmış bir şekilde boş boş tavana bakıyordum bugün olanlar sinirimi bozmuştu bugün baloda iyi zaman geçirdiğimizi sanıyordum oysaki umrumda bile değilmiş bu çocuğu sevdiğimi düşünmem tamamen bir aptallıkmış kafamdan bu lanet olası Soruları attım ve pencerenin karşısına oturdum saat gecenin 11-12 si falandı dışarıda kar yağıyordu bende resmini çizme kararı aldım hem birazda kafam dağılırdı çizerken uyuya kalmışım

~Sabah~
sabah uyandığımda boynum tutulmuştu çizerken uyuya kalmayı nasıl başardım herneyse resmin başından kalktım o sırada Klaus kapıyı tıklattı

Klaus: hey naber?

Amy: iyi sen?

Klaus:*kıkırdayarak* dün çok iyi yapıştırdın

Amy: sende bir tane tokat ister misin!?

Klaus: yok ben almıyım çocuğa tır çarpsa daha az hasar alırdı

Amy: iyi oldu ona

Klaus: ne oldu diye sormıycam ama başka bir sorum var?

Amy: ne?

Klaus: benim canım şey çekti?

Amy: ne çekti? Tokat mı? Eğer öyleyse hiç elimi korkak alıştırmam parada almam valla bak

Klaus: yok kalsın ölmek için yaşım genç

Amy: nedir fikrin?

Klaus: dondurma mı yapsak?

Amy: aslında fena fikir değil

Klaus: yani yapıcaz mı?

Amy: evettt

• vanya aniden odaya girdi

Vanya: ne yapacaksınız!?

Amy&klaus: DONDURMAAAA!!!!

Vanya: iyi çalışmalar

Amy: sanada

• aşağı indik mutfağa geçtik ve dondurma yapmaya başladık benim arkam dönüktü Klaus arkamda öbür tezgahtaydı 10dk sonra burnuma vanilya kokusu gelmeye başladı

Amy: burnuma vanilya kokusu geliyor

Klaus: ş-şey

Amy: ama garip olan ise

Klaus: ...

Amy: yanık kokusu ile geliyor!

• bir anda arkamı döndüm Klaus tavaya içki ve vanilya koymuştu inanamıyorum gerçekten bu işi beceremeyecek bu işi ben yapsam daha iyi olur

( umarım bu bölümü beğenirsiniz zar zor yetiştirdim artık yeni bölüm yarın gelicek sizleri seviyorum çok çabuk büyüyoruz boşu boşuna duyuru bölümü yapmaktansa böyle bir yazı yazmayı tercih ederim hikaye keşfet listesindeki sıralamada yükseliyor🥺💕🦋)