𝐍𝐮𝐦𝐛𝐞𝐫 𝐅𝐢𝐯𝐞 & 𝐀𝐦𝐲

29. Bölüm

( Hey selamlar artık daha çok aktifim o yüzden lütfen bölümleri oylayın 🎉💞)

(Yorum yaparsanız sevinirim
fikirleriniz benim için önemlidir ⭐️)

( Bu bölüm kısa yaptım bugün yeniden bir bölüm atmayı deniycem hepinizi seviyorum 💞)

İSTERSENİZ BÖLÜME GEÇELİM =>🥲

-ACINICAK DURUMDASIN AMY-

• yağmurun altında akan göz yaşlarımı umursamadan eve doğru yol almıştım eve girdiğimde annem ve kardeşim evde yoktu benim bugün partiye gideceğimi sanıyorlardı

sinemaya gitmişlerdi ben ise hemen üst kata çıkıp banyoya girdim ve musluğun suyuna açıp duşa kabinin içine girdim yavaş ve sık şekilde akan sular kıyafetlerime ve saçlarımı ıslatıyordu ağlamamı hissedemiyorum kendimi düşün altında 2 saat kadar durdum

- 4 Ay Depresyonda kaldıktan sonra -

- Flash Back End -

• onları o cafede görünce gözüm seğirmeye başladı resmen her şeyi tekrar yaşıyordum bir daha aynı hatayı yapmayacağıma söz vermiştim ama karşımda ilk defa gerçekten aşık olduğum biri vardı

ve Tegan onuda almıştı elimdeki her şeyi alıyordu küçükkende bu böyleydi ama umursamazdım küçüğüz diyip geçerdim Tegan hep lider olmak ve isteklerini
Yaptırmak isterdi ben ise karşı çıkardım ama sonra yapardım

ama yine aynı şeyleri yaşarsam artık ayakta duramazdım çünkü bana güç veren şey ailem di ama sonra annem beni unuttu

sonra yeni kardeşlerim oldu artık hayatımdaki tek şey sevgilim five idi daha doğrusu eski sevgilim ama bana hala nefesimin kaynağı gibi geliyordu sadece biraz ara vermek istemiştim ama bu şeyleri yeniden yaşarsam bu beni yerle bir edicek güce sahip

• ellerimdeki elektriği hissedince aklım başıma geldi ve kafamdaki sesler bir anda durdu sadece tek bir ses geldi sanki biri bunu söylemişti o anda kafama almak bullak ya olsa yinede o ses ile konuşmaya çalıştım

???: GERÇEĞİ GÖR AMY

???: KİMSEYE GÜVENME

???: YOKSA SENİ YERLE BİR EDİCEKLER

???: yine ve yine....

• içimdeki ses bir anda durdu bu sesin veya bana bunları söyleyiniz iç sesim olduğunu pek sanmıyordum

• ama yinede haklıydı yine kaydedemezdim ya unutulacak yada unutulan hisleri hatırlatıcam onlara öyle bakınca teganın kahkalarını karşı kaldırımdan bile duyabiliyordum

five ise gülümsüyordu bu kafamdaki soru işaretini yok etti ama o anda yinede sakin kalmalıydım güçlerimi nedensizce koruyamıyor kontrol edemiyordum işte bu gerçekten öğrenmem gereken ve önlemem gereken bir şeydi ama orada biraz daha kalsaydım kesinlikle cingar çıkarırdım o yüzden gözlerimi kapadım ve sakince kaldırımda önüne döndüm yürümeye başladım

birinin eksikliğini hissettiğimi anladım ama yinede önüme döndüm tabi adımlarla yürüyordum çoktan cafeden uzaklaşmıştım karşımdaki sahile doğru ilerledin

güneş turuncu ve yakmayan bir sıcaklıktaydı aslında bu havayı yakalamak normal vakitte çok zordu ama benim için şu anda gerçekten yüzümde bir tebessüm oluşturmaya yetti

• sahil de mutlulukla yürüyenler gitar çalanlar kuş sesleri bir daim huzur vericiydi yavaşça denizin üstündeki kayalıklara gittim ve oturdum toronto gerçekten dünyanın en iyi sahili olabilirdi  gözlerim kapatıp denizin dalgalarını kulaklarımda hissetmeye başladım

• ardından yanıma birinin oturduğunu hissettim ama gözlerimi yinede açmadım normal bir insan işte diyipte gözlerimi kapamaya devam ederken yanındaki gitara sesiyle karışık dalga sesleriyle gözlerimi yavaşça açtım gözlerim yavaşça gitar çalan çocuğa kaydı

• çocuğun yüzü yan tarafa doğru dönüktü saçları savruluyordu yavaşça sesini müziğin eşliğinde söyledi sesi bana eskiden aşık olduğum şarkıcıyı hatırlatıyordu yavaşça bana doğru baktığında onun o olduğunu anladın

- Merhaba Aidan Gallagher! -