𝐍𝐮𝐦𝐛𝐞𝐫 𝐅𝐢𝐯𝐞 & 𝐀𝐦𝐲

22. Bölüm

•Bölüme Başlamadan Önce Oy Verirseniz Sevinirim Böylece Bölümleri Sevdiğinizi Anlamış Olurum?•
•YILDIZLARI PARLATALIM 💛 •

• Sadece Bu Bölüme Özel Bir Sınır •Koyuyorum 10 izleyici sınırı iyi seyirler•

Bir kez daha gelen ses ile yere baktım ve yerdeki halıyı kaldırdım ve evet tahmin ettiğim gibi bir Bodrum kat vardı

hemen kapağı açmaya çalıştım ama elbette reginald zeki bir adamdı kilit koymuştu hemen yan tarafta duran levyeyi aldım ve kapıyı kırmayı başardım

zaten ahşap ve tahta birleşimi olduğu için çabucak kırıldı kim bilir kaç yıldır vardır bu hiç mi kimsenin dikkatini çekmemişti

kırıldığı an aşağı indim klaus kapıya gitti bende aşağı indim up uzun bir koridor vardı bana eskiden dişçiye giderken ki korku dolu anda geçtiğim koridora benziyordu

koridor bitmek bilmiyordu ve en sonda bir kapı vardı kapı metale benziyordu üstünde ise altın yazılarla five hargreeves yazıyordu bu dikkatimi çekmişti ve kapıya dokundum

aniden gelen bir dalga ile yere savuldum resmen elektrik çarpmışa döndüm peki ya bu sistemi nasıl devre dışı bırakacaktım her yeri aramaya başladım ve sonunda bir şalter sistemi buldum burası labirent gibiydi şalterleri kapadım ve geldiğim yoldan ilerledim

ve aynı yere geldim bu sefer çekinerek kapıyı açmaya yeltendim ve kapıyı açmayı başardım karşımda duran manzarayla şoka uğradım

Five sandalyede bağlı duruyordu hızla yanına gittim

Amy- FİVE FİVE UYAN

Hızla ipleri çözmeye çalıştım ama bir şey engel oluyordu sanki elektrik alıyordum ki yeniden elime bir elektrik hissi ile eri çekildim

Five: Bu böyle olmayacak Amy

Hızla etrafı kontrol etmeye başladım ve bir elektrik yeri buldum hızla şalteri indirdim ve sanırsam elektrikli olan ipler gücünü kaybetti hızla five'ı çözdüm

Amy- Five iyi misin?

*bana uzun süre baktı ve gülümsedi yavaşça yanıma gelerek belimden tuttu ve sarıldı şaşırmıştım onca şeyden sonra bunları mı yapıyordu kafamı onun omzuna yasladım yavaşça geri çekilirken konuştum

Amy- Burda ne işin var ve iyi misin

Five- ben iyiyim, güzelim

Amy- niye bana güzelim diyosun

Five- amy bir şey mi oldu

Amy- ne zamandan beri buradasın five

Five- en son yasminle kavga etmiştin hatırlıyor musun

Amy- evet

Five- ondan sonra içeri reginald girdi ve arkamdan bir iğne vuruldu sonra buradayım yaklaşık 1 aydır

Amy- y-yani s-sen beni aldatmadın

Five- aldatmak mı?

Amy- Ama o sen değilsen o kimdi

Five- kimden bahsediyorsun

Amy- sen yani sendin senin kopyandı

Five- güzelim ben seni asla bırakmam

*five genç kıza gülümsedi ve yaklaşarak dudağına bir öpücük kondurdu *

Amy: bunu biliyorum ama ben seni öyle görünce-

Five: Hepsi geçti güzelim?

Amy: haklısın

* Five'a baktım artık gitmemiz gerekiyordu eğer reginald bizi görseydi ikimizide buraya tıkardı ve asla kurtulamazdık five bizi ışınladı

ve beni odama bırakıp ışınlandı o kadar yorgundum ki yatağıma yattım ve bugün olanları düşünürken uyuya kaldım uyandığımda kendimi kötü hissediyordum

okulda yaşadığım baş ağrısı yine gelmişti neler oluyordu? başımın ağrısından yeniden uyuyamadım ve kalkıp aşağı indim herkes bana şaşkın gözlerle bakıyordu ve karşımda five oturuyordu*

Amy: Five?

Five: Efendim? Güzelim iyi misin?

Amy: b-ben-

*diyemeden gözlerim karardı ve yere düştüm daha doğrusu ben öyle sanmıştım*

~Fiveın anlatımı~
•1 dakika öncesi•
• Amy aşağı inmişti hepimiz ona bakıyorduk başını tutmuştu bana seslendi•

Amy: Five?

• sesinden ne kadar bitkin olduğu anlaşılıyordu sesi boğuk çıkıyordu kaşlarım çatık bir şekilde ona baktım•

Five: Efendim? Güzelim iyi misin?

• Amy konuşmaya başladı ama sözü yarıda kesildi•

Amy: b-ben

• Amy yere düşücekken yanına ışınlanıp onu tuttum bayılmış gibi gözüküyordu endişelendim ve hemen annemi çağırdım annem geldi ve onu muayeneye götürdüm•