2. Bölüm

4.4K 290 335
                                    

•hepsi çok gariptiler aynı üniformaları giymiştiler uzun bir süre baktıktan sonra konuşmaya başladım

Amy: annemi bidaha görebilecek miyim?

Diego: orası babama kalmış am-

Birisi: Hayır!

Tüylerim diken diken oldu kendimi hapisanede gibi hissediyordum sanki ben suçluydum onlarda koruma

Amy: n-ne (sesim titriyordu)

Klaus: kızı korkutma five!

Five: göremeyeceksin bunu aklına soksan iyi olur

•gözlerim doldu onlar benim tek ailemdi zaten ayakta zor duruyordum şimdi yıkılacak gibi hissediyordum büyük ihtimalle benim hayatım hakkında bir bilgileri bile yoktu ağlamamak için zor duruyordum içeri sadie girdi ağlıyordu doktorlar onu durdurmaya çalışmıştı herkesin gözü kardeşimdeydi kim olduğundan haberleri bile yoktu belliki

Sadie: ABLA!

Ağlayarak hızla yanıma geldi

Amy: SADİE!

• kolumdaki serumu hızla çıkardım kolumdan kan akmaya başladı umursamadım hatta hissetmedim hemen sarıldım doktorlar uzaklaştı belliki talimat almışlardı diğerleri şaşkınlardı gözüm zaten dolmuştu birde sadie gelince daha fazla dayanamayıp ağlamaya başladım diğerleri benim ağladığımı görünce yaklaşmadılar

Sadie: A-annem

Amy: Bir şey mi oldu sadie lütfen bitanem söyle

ikimizde ağlıyorduk

Sadie: s-seni hatırlamıyor abla çok korkuyorum hayatımızın yine eskisi gibi olmasından korkuyorum lütfen yardım et

Amy: N-ne?

•ağlıyorduk kimse bizi ayırmaya yeltenmedi  çok şaşkınlardı onlara baktım hemen ayağa kalktım ve o sırada allison denilen kız geldi üstüne yürümeye başladım

Amy: ANNEME NE YAPTIN?

diğerleri yanıma geldi

Klaus: amy sakin

Diego: a-

Amy: KAPAYIN ÇENENİZİ dedim

diğerleri beni kollarımdan tuttular o sırda farkettim ki sadie'yi zorla götürüyorlardı bir anda gözlerim simsiyah oldu beni tutan herkesi ittim hepsi yere düştü hiç düşünmeden önümdeki kapıyı ellerimi bir kere oynatarak kapattım sadie'yi götüren

doktora doğru gittim ve bilicim geri döndü ama sinirim gitmedi doktoru elimi havada gezdirerek duvara ittim arkamı dönüp allison'a a döndüm ve üzerine yürüdüm diğerlerini öyle sert itmiştim ki kalkamıyorlardı sonra bir tanesi ayağa kalktı

•Ayağa kalkan çocuk bir anda arkamda belirdi beni durdurmaya yeltendi ona döndüm gözlerimin rengi hala değişmemişti ve o sırada onu ellerinden tuttum ellerini onun arkasına aldım yine ışınlandı bu çocuğun gücü bitmiyor muydu?

•acaba dövüş sanatlarına gittiğimi biliyor muydu? Devam ettik son anda ayağına çelme taktım ve yere düştü daha fazla üzerine gitmedim işleri ölümcül boyuta getirmek istemiyordum acaba bunu yapabilecek güce sahip miydim?

•allison a doğru gittim bana ruhsuzca bakıyordu ve tam o sırada bana

Allison: Bir söylenti duydum kendi gücünü kendi üzerinde kullanıcakmışsın dedi

𝐍𝐮𝐦𝐛𝐞𝐫 𝐅𝐢𝐯𝐞 & 𝐀𝐦𝐲Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin