Annie's Hero Academia [Todoroki](düzenleniyor)

26

90 ⭐️ ve yeni bölüm:)

Gözlerimi açtığımda boş bir odada bağlıydım. Karşımda baygın duran Todoroki'ye baktım.

Ellerimin tamamını kaplayan ve omuzlarıma kadar uzanan devasa demir kelepçenin yaptığı ağırlık kollarımı kaldırmamı engelliyordu. Oturduğum zemin soğuktu. Boş odanın kapısına baktım. Ulaşamayacağım kadar uzaktı.

Hemen yanımda oturan Todoroki'nin elleriyse Demir bir kelepçeyle arkadan bağlıydı. Tam olarak göremesem de güç kısıtlayıcı kelepçelerden gibi gözüküyordu. Kelepçeden arkadaki Demir boruya bağlı olan zincir kareler kabiliyetini kısıtlıyordu.

"Todoroki uyan! Todoroki! SHOTO!"

Korkuyla ona yaklaşarak yanağımı burnuna dayadım. Nefes alıyordu.

"Ölmedi korkma." İlk defa yakından gördüğüm kötü adam bana o kadar da yabancı gelmemişti. Turkuaz gözleri ve yüz yapısı inanılmaz derecede tanıdık geliyordu.

"Ben Dabi bu arada."

"Ne yaptınız ona?"

"Sadece uyuyor. İki gün oldu uyanır herhalde"

"Neden buradayız? Bakugo nerede? Neden bizimle değil?"

"Bakugo bizimle, siz farklı biri için burandasınız. Babanla senin için küçük bir anlaşma yaptık. Küçük kızını özlemiş anlayacağın."

"İstediğiniz bensem onun burada ne işi var? Bırakın gitsin." Dedim Todoroki'yi göstererek

"Aslında o kendi isteğiyle geldi, seni korumak için önüne atladı anlarsın ya bir erkek arkadaşın görevi budur. Üstelik babanın tatlı kızının erkek arkadaşı ve en büyük düşmanının oğlu için bana minnettar olacağını düşünüyorum, anlarsın ya onunla iyi bir ilişki kurmalıyım."

"Siktir git!" Dedim ellerimi kaldırmaya çalışarak. Işınlanmayı deniyordum ama olmuyordu.

"Boşuna uğraşma tatlı kız kullanabildiğin tüm özgünlükleri biliyorum bu kelepçeler sizi tutmak için özel olarak yapıldı."

"Burdan kurtulduğumda kaçacak yerin olsa iyi olur Dabi."

Yarım saat sonra Todoroki sonunda uyandığında boynundaki başımı geri çektim.

"İyi misin?" Başını olumlu anlamda salladı.

"Bunu neden yaptın? Önüme atladın. Başka biri için hayatını böylesine tehlikeye atamazsın.

"Annie bu sensin, başka biri değil. Senin için defalarca kez hayatımı tehlikeye atabilirim. Sen de daha önce benim için yapmıştın."

"Tanrım yine de bunu yapmamalıydın. Bizi babama teslim edecekler. Sana zarar verecek. Sırf benim acı çektiğimi izlemek için bile olsa sana zarar verecek Todoroki."

Todoroki kelepçesini zorladı. "Özgünlüğümü-"

"Kullanamıyorsun biliyorum, kelepçeleri özgünlüğüne özel olarak yapmışlar."

"Bakugo peki ya o?"

"Bilmiyorum."

"Yani... seni babana teslim etmek için kaçtırdılar di mi?"

"Evet."

"Peki neden? Yani neden bunca yıl sonra, seni özgünlüğün için yanında istediğini biliyorum ama seni kullanman için zorlayamaz."

"O insanları zaaflarından vurmakta çok iyi." Ve ben kendi zaafımı yanımda getiriyorum.

"Merak etme bizim için gelecekler."

"Biliyorum." Baban seni kurtarmaya gelecektir. Benimkinin tam zıttı olarak.

"Off"  duvara yaslanarak oturarak ayaklarını boylu boyunca uzatan Todoroki'nin yanına yerleştim kelepçeler yüzünden aramızda mesafe olsa da kendimi ona çok yakın hissediyordum. Ne söylersem söyleyeyim, ne yaparsam yapayım sorgusuz sualsiz yanımda olacakmış gibi.

"Birileri benim için de gelecek değil mi?"

Ayağını uzatıp benimkinin üzerine attı ve beni sakinleştirmek istercesine hafifçe sürttü. "Tabiki de gelecekler. Hiç kimse seni arkada bırakacak kadar aptal olamaz."

Yarım saat önce  yukarıdan tuhaf tuhaf sesler gelmeye başlamıştı ve hala devam ediyordu.

"Tanrım bu kelepçeler gerçekten de hareket etmiyor. Işınlanamıyorum bile... şu aptallardan biri odaya girse belki özgünlüklerini alabilirim ama BU PİÇLER ODAYA GİRMEYE BİLE TENEZÜL ETMİYOR."

Bağırarak söylediğim son kısım yan odadan birkaç homurtuya sebep olmuştu.

"Annie aslında bir seçeceğimiz daha var."

Derin bir nefes aldı ve fısıldadı. "Ben."

"Ne?"

"Benim özgünlüğüm, kelepçem ateş ve buzu kullanmama engel oluyor ama sen benim özgünlüğümü kullanırsan kendi kelepçeni dondurarak kırabilirsin.

"Ne yani senin özgünlüğünü mü alayım? Kopyaladığım özgünlükleri silemediğimi biliyorsun değil mi?"

Yukarıdan bir bağırma sesi daha duyuldu bu Bakugo'nundu

"Bizim için gelecekler Annie bundan eminim ama ya geç kalırlarsa? Bir kereliğine bana güvensen olmaz mı çünkü ben sana kendimden  bile çok güveniyorum."

"Shoto bu..."

"Bu tek şansımız Annie."

"Bunu kabul edecek olsam bile ellerim bağlı birbirimize dokunamıyoruz bile."

"Sadece temasın yeterli olduğunu söylemiştin değil mi? Bana yaklaş ve gözlerini kapat."

"Gözlerim mi?"

"Sadece güven bana."

Gözlerimi kapattım be kelepçelerin izin verdiği kadar ona doğru yaklaştım. Zincirin gerilme sesinden onun da bana yaklaştığını anlamıştım. Yüzüme üflediği nefesi ve dudaklarıma değen dudaklar...