Is this a dream or what? Nananaginip pa ba ako? Katotohana ba ang nangyari? Pumunta si Harry dito para umalis ulit? Oo. Katotohanan toh. Ang tanga ko talaga. HAHAHA. Bakit kailangan ko pang magpakatanga? Gusto ko na siyang burahin sa buong katawan ko. Sa dugo na nananalaytay sakin.
Bumili ako ng isang katerbang napkin sa may grocery kasi alam kong ngayon ako dadatnan. Kapag meron pa naman ako halos ilabas ko na lahat ng dugo sa katawan ko.
Nilagay ko na yung napkin sa underwear ko and sinuot ko na. Pupunta kami kila Perrie kasi you know. Judgement day na ngayon nila sa magulang ni Perrie. And we're here to support them. Tinawagan ko si El kasi dadaanan niya 'ko.
"Hello? Yung cake nandiyan na ba?"
"Oo. Sinabay ko na sa pagbili ng napkin."
"Ge. Baba ka na. Malapit na 'ko." Sabi niya tapos binaba. I am wearing all black and red lipstick. I put my earphones in and kinuha ko yung bag 'kong black din at yung cake na chocolate. All black so it matches Harry's soul.
Binuksan ko ying pinto then may nakita akong cupcake and Starbucks coffee. Sino na naman kaya ang nag-leave neto? Wala namang nakalagay kung sinong nagbigay. Pero kinuha ko na din.
Bumaba na 'ko kasi sabi ni El malapit na siya. At iyun nga. Nakita ko na yung sasakyan niyang papalapit dito.
*peep peep*
Tapos huminto siya sa harap ko. Kami lang dalawa ang nasa kotse kasi nauna na daw Sophia. Umupo ako sa likod ng sasakyan. Nilagay ko yung cake sa tabi ko at binuksan yung cupcake na nasa box. Pink yung icing and may sprinkles siya. I took a bite of it. Ang sarap niyaaaa. I took a sip of my coffee. And... ito yung lasa ng coffee ni Harry na binigay niya sa'kin nung nagkita kami dun.
"El, kumusta na kayo ni Louis?" Bigla kong tanong habang kumakain ako.
"We're good. HAHAHA. Actually, tutal February 14 ngayon, may date kami mamaya."
"Oh. That's good for you." Ngumiti ako tapos kumain lang ako ng kumain. Well, ang sarap kasi nung cupcake. I love this. San kaya ito nabibili? Ang laki ng cupcake tapos worth it yung pagkalaki niya.
Pagkatapos kong kainin yung cupcake binuksan ko yung bintana and tinapon. HAHAHA. Gawain ng isang matinong tao tulad ko. Ininom ko yung coffee ko na mainit pa.
"Tay, di ka naman gutom niyan? HAHAHA." Ngumiti lang ako sakanya. And may nakita akong lumilipad na paper airplane. Oh. Yun nga pala yung sinabi ni Mommy. Kapag... ugh. Nevermind.
Habang naadik ako sa pakikinig ng music. Mas lalo akong nagkaka-interes sa song writing. I'll start writing songs in New York nalang.
"Tay, nandito na tayo." Napatingin ako sa bintana and wow. Ang laki ng bahay nila Perrie. Mayaman talaga sila. Well, kumpleto pa ang family nila. And mine is not. Simula nung nawala na si Mommy, nawalan na 'ko ng komunikasyon kay God. Pinabayaan na rin ako ni Daddy. Di ko na alam kung nasan siya ngayon pero alam kong buhay siya. Simula nun, nabuhay ako mag-isa. Medyo naiinis din ako kay Daddy nun. Pero patatawarin ko siya.
Lumabas na kami ng kotse at naglakad papunta sa pinto nila. Kumatok si El ng tatlong beses at binuksan ni Sophia. Ang dungis ni Soph. Madami na sigurong nakain sa kusina nila Pez.
"Sophia, baka wala na silang maipakain kay Zayn niyan? HAHAHA." Sabi ni El.
"Pumasok nalang kayo. HAHAHA." Sabi niya sabay punas sa mga icing sa paligid ng bibig niya. Pumasok na kami ni El tapos sinundan namin si Sophia kung san man siya tutungo.
Pumunta siya sa kusina para siguro ituloy ang panginginain niya. Sinundan lang namin siya. And yes, nakita ko yung cupcake na parang familiar?
"Upo kayo. Feel at home na 'ko dito. HAHAHAHAHA."
Umupo kami ni El sa tapat niya. Tinignan lang namin siya. Nakahalata naata siya kaya siya tumigil sa foodtrip niya.
"Kuha kayo." Kumuha kami ni El. Weh? Di nga? Eto ba yun? Eto ba yung cupcake sa tapat ng pinto ko? Parang oo nga. Kinagatan ko yung cupcake. Tama! Eto nga.
"Soph, ikaw ba yung nag-iwan ng cupcake sa tapat ng pinto ko?" Tinnong ko siya kasi eto talaga yun eh. OMG. Ang sarap talaga.
"Huh?" Hindi siya nagp-pay attention kasi kumakain siya. Tumayo si El at nangalkal ng mga kung ano.
"So, hindi ikaw?"
"Nope."
YAS! I CAME BACK FOR A BORING UPDATE PSH. DAHIL DI NA 'KO BUSY, PWEDE NA ULIT AKONG MAG-FOCUS DITO :)
BINABASA MO ANG
Blank Space (Haylor Tagalog FF)
RomansaSometimes, you meet someone and before you know their name, before you know where they're from. You know that sometime in the future, this person is going to mean something to you. I have found both freedom and safety in my madness; the freedom of l...