Blank Space (Haylor Tagalog FF)

Chapter 17

P.S SABAYAN NIYO NG OUT OF THE WOODS HABANG NAGBABASA. PARA DAMANG-DAMA. ENJOY! :) x

Nagising nalang ako sa napaka-liwanag na kwarto. I don't even know why i am here.  Nakatining lang ako sa taas. Tumingin ako sa gilid ko. Nakita ko si Perrie at Eleanor. Nakatingin sila sa'kin tapos naka-ngiti. Tumayo si Perrie at niyakap ako.

"Thank God. You're awake. Wala si Sophia kasi 2 days siyang nag-bantay dito. Sabi ng doktor pwede ka na daw maka-uwi bukas. Muntik ka na daw mamatay dahil sa dehydration and 2 weeks na walang tulog. I hope you're okay na. I love you Tay." Hi-nug ako ni Perrie na mahigpit.

"Too much information, sis?!?" Biglang sumingit si El na kanina pa pindot ng pindot sa phone niya.

"Ehrm. Paano ako uhmmm napunta dito?" May bandage yung kamay ko. Uhm. How did i get this thing?

"Pinuntahan ka ni Harry sa condo mo tapos nakita kang duguan. Ayun." Sabi ni El habang pumipindot yung phone niya. Siniko siya ni Perrie tapos nag-react siya. Tapos sumensyas si Perrie na manahimik. Oo nga pala ano? Buhay pa ba yun?

Bakit niya pa ako tinulungan? HARRY nga pala yung naka-hiwa dito hindi naka-laslas dito sa kamay ko. Hindi ko natuloy yung pagsaksak sa sarili ko kasi bigla akong nahimatay. So that's why, hindi ko natuloy ang pagpapaka-matay ko. Sana di niya nalang ako niligtas.

"Ahh. HAHA. Ganun? Ba't niya pa 'ko niligtas?" Naiiyak na 'ko sa mga naririnig ko.

"Uy Tay, sorry. Ang daldal ko. Sorry talaga." Nag-pout siya tapos hinawakan yung kamay ko.

"Para saan? HAHA. Okay lang! Eto naman parang di naman tayo magkaibigan." Ngumiti ako sakanya tapos biglang bumukas yung pinto. Si Sophia pala. May dala siyang 4 na Starbucks.

"Hi Tay. Are you okay na? Here oh, Starbucks. Alam ko naman na pag-nakapag ganto ka na ay sasaya ka na." Pinatong ni Sophia yung Starbucks sa lamesa. She's amazing and pretty. Bagay na bagay sila ni Liam.

"You know me too well. Uhm. Ilang days na 'ko nandito? Kayo lang ba nagba-bantay sa'kin?" I wanna know kung pumunta ba dito si Harry because siya ang nagdala sa'kin dito. Baka binantayan niya 'ko or what. Fck! Bakit ko ba siya hinahanap? Erase erase.

"3 days ka na ngayon. Kami lang ang nagba-bantay sa'yo. Is there something wrong?" Sabi ni Sophia. Habang dini-distribute niya yung Starbucks coffee.

"Nothing. I'm just.........wondering." I took a sip from my coffee. Fck. I remember when HE let me drink his coffee. Those were the days. Pagkatapos nun, nagpakabasa. HAHA. Tinatawanan ko nalang siya ngayon instead na iyakan ko.

"Hey Tay, you okay?" Bigla akong bumalik sa katotohanan nung nag-tanong si El.

"Uhm. Yeah. Yeah. God, ngayon lang ako naging okay this month." Mahirap mag-acting. Mag-acting na OKAY ka kahit hindi. Masakit pa rin ang ginawa niya. The pain won't stop.

"Tay, it's okay babe. We understand." Sabi ni Sophia.

"Uhm. Guys, pwede pa-help? Nakahiga ako eh. Paano ko maiinom 'toh diba?" Sige biro lang ng biro. Baka mamaya umiyak ka na niyan.

Inalalayan nila ako umupo ng maayos dito sa kama. Tapos tinali ni Perrie yung buhok ko. Naka-ponytail. Ngayon lang ako nag-pony pagkatapos kong magpa-gupit. Deym. Ang panget ko ata.

"Oh iyan, siguro naman maiinom mo na yan?" Tumawa kaming apat. Dati nangingibabaw yung tawa ko kapag tumatawa kami. HAHAHA. Mentally laughing my ass off. A sudden knock on the door is heard.

"Girls, sino yun? Wag niyong sabihing may multo dito? WAAAAAH. Tatalon talaga ako sa takot." Si El talaga ang pinaka matatakutin sa'min. Ewan ko ba diyan kung bakit matatakutin.

"Psh. Eleanor, stop okay?" Sinaway ni Sophia si El. HAHA. Ang cute. Tumayo si Perrie tapos binuksan yung pinto. Fck. Ang sakit ng kamay ko. Oh well, nasaktan din naman ako ng taong naka-hiwa dito eh.

"Uy Sophia. Salamat dito ah? HAHA. Kilala mo talaga ako. Love you girls!" Hays. Sa panahon ngayon si Lord, Magulang (ewan ko kung buhay pa tatay ko), at mga kaibigan nalang ang dapat minamahal. Worthless kasi kung ibibigay mo lang sa ibang tao diba?

"No pro-----" Natigil si Sophia sa pagsasalita.

"Taylor, we need to go na. May bisita ka eh. Ewan ko kung bisita ba siya sa'yo or what. Kukunin ka nalang namin bukas." .......bisita ba siya sa'yo or what........ Who the eff is she or he? Hinila ni Perrie sila Sophia palabas. At nagulat sila nung may nakita silang something sa pinto.

"Akala ko multo. Ikaw lang pala." Sabi ni El. I wonder kung sino siya. Baka si Nialler? Hays. Sinungitan nila yung kung sino man siya. Pag-labas nila, Pumasok si......

great......... si HARRY!

"Long time no see Harry. Anong ginagawa mo dito?" My voice is a lil bit jolly when i said that. Masaya ba ako na dinalaw niya 'ko? Malungkot kasi nakita ko siya? I don't know. Mahal ko pa rin ata siya.

"Sorry bab---- Taylor." Sorry? Sorry lang? After all ng ginawa niya sorry lang? Eh ano pa nga bang maie-expect ko sa isang HARRY STYLES!

"You broke my fucking heart! And now! Sorry lang ba Harry?!? Sorry lang ba ha?!?" Tina-try ko maging calm but i can't.

"Taylor, i know you can't give me a second chance. But please Taylor forgive me for what i have done." HAHAHA. Patawa.

"Nung time na pinagtawanan ako ni Kendall dun sa eskinita, anong ginawa mo huh?!? May ginawa ka ba ha?!?" Sinigaw ko sa'kanya para maramdaman niya kung gaano kasakit yung ginawa niya that day.

"Taylor, lasing----"

"LASING KA?!? THAT'S NOT A VALID REASON FOR ME TO BROKE MY HEART! WHY?!? WHY HARRY?!? TELL ME."

His tears go down. Naiyak na rin ako dahil sa salit at galit. Ayoko siyang lumayo pero ayoko siyang makita.

"Tay."

"YOU SEE THIS HUH?!? DEDICATED YAN SA'YO! HAHA. NATATAWA NGA AKO EH." Tinuro ko yung kamay ko na may bandage.

"Tay, i will tell you thw whole story."

"NO HARRY. BAKA MAKARINIG LANG AKO NG KASINUNGALINGAN." Nilagay ko yung coffee ko sa may lamesa. Di siya maka-pag salita. Umiiyak ba siya dahil di ko siya mapapatawad o umiiyak siya dahil alam niya na wala na ko sakanya?

"MAG-SALITA KA!" Hindi ko rin mapigilang umiyak. Ano ba 'tong kabaliwang 'toh? Tinignan niya 'ko sa mata. Tinignan ko rin siya sa mata.

"ANO TITIGNAN MO LANG AKO?!? SIGE MAGTINGINAN TAYO!" Tinignan ko lang siya. Hindi naman dapat ako umiiyak eh.

"Get out, Harry."

"Okay. Please. Wag ka ng magpakamatay." Lumabas aiya sa kwarto na may luha sa mata.