Pagkarating nang lunes ay maaga akong pumasok dahil good mood ako sa mga nangyari noong biyernes. I found myself smiling like a fool while I was walking my way through the classroom. Hanggang ngayon ay kinikilig pa rin ako sa pag-amin ni Gabriel noong friday."Parang tanga naman 'to" Bungad ni Kat nang makaupo ako sa tabi niya.
"Huh bakit?" Maangan kong sagot dahil alam ko naman kung bakit niya nasabi yon.
"Nakangiti mag-isa, really? Baliw ka na ba?" Sabi ni Katlyn na ikinatawa ko naman.
"Bakit wala na ba akong karapatan ngumiti? Ano gusto mo umiyak ako?" I said sarcastically and faced her evenly.
"Ano naman ang dahilan niyang pag smile mo?" Pang-uusisa ni Kat sa akin.
"Wala naman, maaga lang akong nagising tapos ang sarap lang nung hangin kanina habang naglalakad ako papasok ng school." Pagsisinungaling ko na mukhang naconvinced naman siya. I silently sighed at mabuti nalang dumating na ang unang guro namin. Hindi ko alam kung kailangan ko sasabihin ang totoong dahilan nang pagngiti ko dahil natatakot pa ako sa pwedeng maging resulta. Baby steps, Nico, baby steps.
Paglabas namin sa room para magbreak ay nakaabang na si Alora sa labas ng pinto. Mukhang maaga silang pinalabas ngayon. Pinanliitan ko siya nang mata at gustong asarin sa nangyari nung friday kaya ginawa ko.
"Ano Madame Alora himala ang aga mo ngayon ah." Pang-aasar ko sa kanya kaya inirapan ako nito.
"Sorry na besh, kasi naman first time kong uminom nung friday." Pag-amin nito sa amin.
"Oh bakit nalasing ka?" Tanong ni Kat.
"Ayon bagsak, ako pa ang nagalalay sa kanya." Pang-aasar ko ulit kay Alora na ngayon ay mukhang hiyang-hiya na sa ginawa niya.
"Ewan ko sayo. Tara na nga." Sabi nito kaya nagsimula nakaming maglakad papunta sa canteen.
Habang naglalakad ay tumunog ang cellphone ko. Alam ko na agad kung sino iyon. Kagabi pa siya nagtetext sa akin na sabay daw kaming maglunch mamaya. Hay nako Gabriel! Bakit sabay lang maglunch dapat sabay na din tumanda? Wow future agad?
Gabriel:
Good morning! Gusto mo ba sabay tayo mamaya mag-lunch?
To Gabriel:
Good morning din. Sure, see you later.
I smiled secretly tapos pinipilit ko rin na itago ang kilig ko bago isend ang reply ko. Gaano ka kalandi, Nico? 11 out of 10!
After nilang bumili at kumain ay agad naman kaming bumalik sa room para hindi malate sa susunod na subject. Pagdating nang lunch ay nagpaalam muna ako kay Kat na hindi ako makakasabay maglunch. Paglabas ko ng room ay nakatayo na si Gabriel doon sa tapat ng pinto. Gwapo ito sa suot niyang pangcollege na uniform at ID, maayos din ang buhok niya at ang fresh niya tignan ngayon. Halos laman din ng bulungan si Gab dahil nga nagtataka sila kung ano ang ginagawa ng isang college dito sa building ng senior high.
"Let's go?" I said as soon as I got near him. He just stared at me for a second before he nodded. Tulala ka sakin? Ako lang 'to Gabriel!
"Ano gusto mong kainin?" Tanong nito nang makarating kami sa kabilang canteen dahil puno na ang isa sa dami nang estudyante.
"I'll treat you today. I want the chicken cordon blue." I said firmly to him.
"A-ako na magbaba-" I didn't finished him saying what his has to say. Kaya naman ay humarap ako sa kanya at inabot ang pera.
BINABASA MO ANG
Hoax Love (BxB)
Romance#2 Kailan mo ba masasabi kung totoo na ang pagmamahal ng isang tao? Yan ang tanong ni Nicolas Joaquin De Dios sa kanyang sarili. He have fallen easily for Gabriel Antonio Benedicto, a silent brute. With his prominent eyes through his genuine stares...