Pov's Cedrik : Następne kilka dni były spokojne. Nic ciekawego się nie działo co mnie cieszyło. Do Cho nawet się nie odzywałem. Pewnego dnia podeszła do mnie smutna Wiktoria : - Ej kochanie co się stało? - Muszę Ci coś powiedzieć. - Co takiego? - Cedrik zrozumiem jeśli będziesz chciał ze mną zerwać.. - Możesz mi powiedzieć o co chodzi? Zaczynam się martwić.. - Ja jestem córką Sam wiesz kogo - powiedziała szybko. - Żartujesz prawda? - Niestety nie... - Czemu nie powiedziałaś mi wcześniej?! - J-ja o tym nie wiedziałam. - zaczęła płakać. - Wiktoria ja nie wiem co mam zrobić... - Kocham cię Cedrik... Jestem potworem Ced.. - Wiktoria znam cię już kilka lat, nie jesteś złym człowiekiem. Nie jesteś taka jak on. Nie jesteś nim. Jesteś cudowną osobą, ale nie wiem czy mogę ci ufać. - Ja go nawet nie znam... Cedrik proszę. Ja nie chcę być jego córką... J-ja nie powinnam istnieć.. - Nie mów tak Wiktoria! Kocham cię rozumiesz? Nie ważne czyją córką jesteś. Kocham cię tym kim jesteś. - Jesteś najlepszy. - Nie płacz już. Chodź. - Kocham cię. - Ja ciebie też. Chodź pokaże ci taką jedną fajną rzecz. Wiesz jaki dzisiaj dzień? - 13 luty. - Jutro świętujemy 2 lata w związku. - Mhm. - Mam dla ciebie niespodziankę, ale to jutro. - Nie mogę się doczekać. Ja też coś dla ciebie mam. - Kocham walentynki to naprawdę najlepszy dzień w całym roku. - A gdzie my idziemy? - Poczekaj tutaj ok? - Yhm. Pobiegłem do swojego pokoju i wyjąłem naszyjnik, który kiedyś kupiłem. Wróciłem do dziewczyny i powiedziałem : - To dla ciebie. - Pomożesz mi go założyć? - Jasne. - Jest cudowny.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Poszliśmy do mojego dormitorium. Wyjąłem kilka czekoladowych żab z szafki : - Masz - rzuciłem jednym pudełkiem w kierunku dziewczyny. - Dzięki. Widzę, że masz spory zapas. - Dokładnie mam. - Kochanie możemy zrobić coś fajnego. - W sensie? - Coś ciekawego. - Czyli? - Pamiętasz kiedyś grałam na skrzypcach. - Tak pamiętam kiedyś nawet mi zagrałaś. - Chciałam wrócić do grania. - Naprawdę? - Tak. - To świetnie. To co robimy? - Może jednak nic, albo poczekaj mam pracę domową. - Chodź pomogę ci. - Dzięki. Pp kilka minut praca domowa była już skończona. Przytuliłem i pocałowałem dziewczynę a ona się uśmiechnęła : - Muszę już wracać Cedrik. - Musisz? - Tak. - Nie możesz zostać? - Na noc? - Tak. - A więc mogę. - I to mi się podoba. - Uwielbiam zostawać u ciebie wiesz? - A ja uwielbiam jak zostajesz. Zasnęliśmy wtuleni w siebie. ************* Możecie jeszcze dawać jakieś pomysły na ich "przygody". Dzisiaj mam jakąś wene na pisanie, ale nie mam pomysłów więc czekam na wasze.
