ΤΑ ΕΤΕΡΩΝΥΜΑ ,ΟΝΤΩΣ ΕΛΚΟΝΤΑΙ ΤΕΛΙΚΑ;

Το επόμενο πρωί

Χθες, όταν τελικά ανέβηκα επάνω μετά από λίγη ώρα ,είδα τα κορίτσια στο σαλόνι μαζί με τον Χρήστο να συζητούν ,μόλις με είδαν ο Χρήστος έφυγε χωρίς να πει τίποτα και τα κορίτσια το μόνο που είπαν:

- Καλά εσύ δεν μας είπες ότι δεν κάπνιζες;

-Μα δεν καπνίζω ,αλλά πολλές φορές το θέλω για να ηρεμήσω ,με χαλαρώνει πως να σας το πω ,κάνω μόνο όταν είναι με τον Παναγιώτη ,σας παρακαλώ σταματήστε να τον ακούτε ,δεν ξέρω τι έχει πάθει και τα δραματοποιει όλα τόσο πολύ ,έχει φρικάρει!

- Έχεις δίκιο ,όντως είναι πολύ υπερβολικός χωρίς λόγο, παρόλα αυτά τα λεγόμενα του έχουν μια βάση.

-Ναι ωραία ,καπνίζω που και που ,ναι πίνω επίσης που και που , ναι έχω προχωρήσει λίγο παραπάνω από τα απλά φιλιά. Και ; Όλα αυτά δεν αναιρούν το γεγονός ότι είμαι η Νικολέττα ,η φίλη σας ,δεν άλλαξα ,μπορεί κάποιες συνήθειες μου να διαφοροποιήθηκαν αλλά κατά τα άλλα είμαι ακόμη εγώ ,η ίδια κοπέλα που ήμουν και πριν πέντε μήνες.

Χωρίς να το είχα πάρει είδηση ο Χρήστος καθόταν σε μια γωνία και άκουγε αυτά που έλεγα.

-Είναι πολύ περίεργο όλο αυτό και δεν μπορώ να το συνηθίσω ,δεν είσαι η ίδια με παλιά ,εγώ αυτό νιώθω.

-Μα είμαι η ίδια ,δεν μπορώ να καταλάβω τη λογική σου.

-Καλύτερα να τα πούμε αύριο.

Ούτε με τα κορίτσια είπαμε κάτι ,πήγαμε όλοι για ύπνο.
Όταν ξύπνησα την επόμενη μέρα ο Χρήστος είχε φύγει ήδη μαζί με τους υπόλοιπους ,είχαν αγώνα στο μπάσκετ και έφυγαν πολύ νωρίς. Κάθισα και συζήτησα όλο αυτό με τα κορίτσια. Δεν είπαμε κάτι διαφορετικό από όσα ήδη είχαμε πει. Υπεραναλυσαμε τα πάντα ο,τι μας απασχολούσε. Χτύπησε το τηλέφωνο μου.

-Ναι.

-έλα ,έχω νέα.

-Τι έγινε;

-Το άλλο Σάββατο θα λείπουν όλοι από το σπίτι ,θα είμαι μόνος ,θα έρθεις;

-Ναι σιγά, για ένα απόγευμα.

-Όχι ,δεν κατάλαβες θα λείπουν όλη μέρα και το βράδυ ,θα γυρίσουν Κυριακή βράδυ και η αδερφή μου θα πάει σε μια φίλη της.

Αααα δηλαδή τώρα μου πρότεινε να κοιμηθούμε μαζί ,πως θα το πω στους γονείς μου ,δεν θα με αφήσουν, τι θα κάνω;

-Καλά καλά θα δούμε...

Έκλεισα το τηλέφωνο.

-Τι έγινε;

-Ο Παναγιώτης μου πρότεινε να πάω να κοιμηθώ εκεί.

-Εεε ωραία ,ποιο είναι το πρόβλημα;

-Πώς θα πάω ρε; Θα με αφήσουν;

-Πες ότι θα έρθεις εδώ και τέλος.

-Πρέπει να προετοιμαστώ ψυχολογικά και...

-Δε θέλω να γίνω νονά από τώρα πρόσεχε!

-Εεεε όχι ρε...εε ναι;

-Πλύσου καλά.

-Να φοράς ωραίο βρακύ .

-Χαχαχαχαχαχαχα. Ρε! Μη λέτε βλακείες. Επίσης, θα βγω με τη Φανή .

-Μετά το χθεσινό;

-Εεεεε τι να κάνω ,να της θυμώσω ,αφού έτσι κι αλλιώς δεν έκαναν τίποτα.

-Πάνε μωρέ να δούμε και πως θα είναι μετά από τόσο καιρό .

-Ναι...

Η μαμά ξέρει για τον Παναγιώτη ,τον είχε δει και μια φορά που με είχε γυρίσει σπίτι ,κάθε μέρα από τότε με ρωτάει :"Πως πάει με τον Παναγιώτη;" "Πότε θα βγείτε;",ξέρει ότι βγαίνουμε σχεδόν καθημερινά ,αλλά δεν ξέρει κάτι παραπανω. Δεν έχω διαπιστώσει να έχει πρόβλημα με αυτόν και γενικότερα με την όλη κατάσταση . Παρόλα αυτά αποκλείεται να με αφήσει να πάω να κοιμηθώ μαζί του και να με καλύψει και στον μπαμπά. Θα κάνω αυτό που είπαμε με τα κορίτσια δεν γίνεται αλλιώς...