My Short story

Chapter 29

Ashley Ybañez

Umuwi kami sa maynila ni baby marcus  binisita ko ang bahay namin dito .binuksan ko ang pinto ..
Ahh .. dito ko una natuto sa lahat ng bagay .. dito ko rin naranasan ang hirap at sarap ng buhay .. dito din nasira at nabuo ang pamilya ko .. sobrang daming nangyari sa buhay ko at ang bahay na to ang naging saksi ..dahil sa tagal na din ng umalis kami dito kaya madumi na at maalikabok

Haaaatchuuuu...!
Mommy dito kayo nakatira before..? Bakit po messy?
Tanong ni baby marcus
Ngumiti naman ako bago sumagot ..
Matagal na po kasi nung iniwanan namin tong house ..
Why po mommy..?
Hali ka nga kay mommy ..
lumapit naman ito saakin
Baby ka pa po hmmm andami mo ng gustong malaman ..
Sabi ko sakanya habang tinatadtad ng halik

Hali ka na nga ..mag simba na tayo .
Sabi ko kay baby marcus..
Lumapit na ito agad at umalis na nga kami .
Pag punta namin sa simbahan ay nag park na ako ,naalala ko yung una naming pagkikita ni marcus kaya na pangiti ako ..

Mommy why are you smiling.?
Nothing baby ..
Sagot ko at ngumiti tsaka na kami pumasok na sa simbahan ..
Madami ng tao kaya sa gilid kami pumwesto .
Baby wag kang hihiwalay kay mommy okay..!
Ok po mommy..
At mataimtim na nga akong nagdasal .

Patapos na ang misa kaya tumingin ako kay baby marcus para sana hawakan ang kamay nya pero nagulat ako wala sya sa tabi ko .
Marcuss.?Marcus ...?       Marcus.?

Ma... marcusss.?

Paulit ulit kong pagbanggit sa pangalan nya habang hinahanap sya .
Kumakabog ang didib ko sa kaba at pagaalala kung saan na maaring nagpunta si marcus ..

Annaaaak .. aaanaaak

Narinig kong nagpalakpakan na ang mga tao sa simbahan hudyat na tapos na ang misa ..
Lalo akong nagalala dahil sabay sabay na ang tao sa paglabas at sa sobrang dami ng tao aymas mahihirapan akong hanapin sya .
Baka natatakot na sya o iyak ng iyak , o kaya naman ay sumama nalang basta basta yun lalo pa at wala syang alam dito sa lugar na to ..
Pumunta ako sa labas ng simbahan at inikot pati ang parking di ko na mapigilan ang luha ako kasabay ng pagkataranta ko .
Tinawagan ko si tatay.

Taaaayy..
ano anak ..? Bakit ..
Ataayy ... hmmm ..
Sabi ko sa nanginginig na boses hindi ako makapagsalita nakatayo lang ako habang iniikot ko ang paningin ko .
Aaanaak ano ba .. bakit ka umiiyak ..?
Sabi ni tatay..
Taaay .. sii bab.. baby .. marcus
Sabi ko ..
Ano .. ?bakit.? Anong nangyari nasan kayo.?
Tanong nito ..
Humahagulgol na ako sa pag iyak hanggang sa napatingin ako sa bandang gate ..
Marcuss.?? Marcusss.??
Aaaaaaaaaannnnnnaakkk..!!!!!!!!!
Sigaw ko at tumakbo papunta sa kanya
Mooooommy...!!
Sigaw nito at sinalubong ako
Ano kaba .. sabi ko wag kang lalayo sakin diba .. san kaba pumunta ?? Tanong ko sa kanya habang yakap yakap ko sya ng mahigpit ..
Bibili po sana ako ng candy kaya lumabas ako then I forgot na kung nasan ka ..
Tapos umiyak na ko .
Paliwanag nya saakin
Dapat sinabi mo saakin .. wag mo na ulit uulitin yun ah ..
Sabi ko sakanya ..
Opo..buti nalang mabait yung lalaki tutulungan nya daw akong hanapin ka kaya lang di kami makapasok sa dami ng tao.
Kwento nito saakin na nagpakunotvsa noo ko .
Sinong lalaki.?
Ayun po oh..!
Sabi nya at nakitang kong palapit ang isang lalaki
Nagtitigan kami sa pagtataka na magkikita ulit kami .
Asssshley.?
Ma..mar..cuss..!!?
Magkakilala po kayo..? Mommy.?
Tanong ni baby marcus at nakita ko ang pagkagulat sa mukha nya ..
Mommy.? Marcus.?
Tanong nya at tinuro kami
Yess po sya po ang nawawala kong mommy ..!
Sagot ni baby marcus napayuko naman ako
Assh .. anaaak ko ba sya .?
Ahaam.. magpapaliwanag ako ..! Pero plss wag sa harap ng bata ..
Tumingin naman ito kay baby marcus at tsaka binalik saakin ang tingin ..
Ok pero gusto kong sabihin mo lahat saakin ngayon .
No..no ..iuuwi ko muna si marcus
No.. gusto kong malaman ngayon .. antagal na panahon mong nilayo ang anak ko .
Sagot ni marcus saakin at napabuntong hininga naman ako . Ok sa bahay ..sa batanggas ..
Sagot ko sa kanya
Ok saakin kayo sasakay..
Pano ang sasakyan ako ..
Pagrereklamo ko sa kanya