Rozdzieleni~KxP

2

Wprowadzenie już było więc dziś... Ojoj

Pov. Piotrek

Wstałem z łóżka nawet nie zważając czy Kacper jest obok. Poszedłem do łazienki umyć twarz, zęby i takie tam. Poszedłem do salonu i usiadłem na kanapie. Włączam telefizor nie zważając co akurat leci. Nagle do salonu wszedł Kacper.

K-Kacper P-Piotrek

P-A to ty nie w szkole?

K-Piotrek poważnie...?

Zdziwioną miną popatrzyłem na Kacpra

K-Dziś sobota Piotrek.

Widziałem tą radość w jego oczach...

P-Chcesz coś do jedzenia?

K-Zjadłbym coś

Poszedłem do kuchni coś przygotować. Kacper usiadł na kanapie i oglądał telefizor.

Momentalnie w jego oczach pojawiły się łzy. Ja nie wiedziałem o co chodzi. Telewizji też nie słuchałem więc tymbardziej nic nie wiedziałem. Podbiegłem do Kacpra który siedział zakrywając twarz płacząc.

P-Co jest? Wszytko ok?

K-Nie nie jest... Pamiętasz te wczorajszy fakt...?

Ja przez chwilę nie wiedziałem o co chodzi, ale po chwili już wiedziałem o co chodzi...

P-Tak i o co chodzi...?

K-To była prawda. W telewizji właśnie o tym mówili...

Też się popłakałem...(Wow Piotrek płacze no nie możliwe...) Mocno go przytuliłem mówiąc
Nawet jak mieli by nas zabić to nie pozwolę żeby coś ci się stało.
Obaj już płacząc przytulaliśmy się do siebie.
Nie wyobrażam sobie żeby się z tobą nie dręczyć, nie przytulać, nie całować, nie bić żeby cię nie było. Kocham cię a nawet jak się już nie spotkamy to pamiętaj że to ciebie najbardziej kocham.
Powiedział Kacper poczym do drzwi zaczęło coś nie pukać a wręcz walić. My już dobrze wiedzieliśmy co a w sumie kto to...
Kocham cię i proszę nie zapomnij o mnie.-Powiedziałem

A ty o mnie. Obiecaj mi... Ja tobie już obiecałem.

Obiecuję.

Po chwili walenie było już coraz głośniejsze aż w końcu wyważyli drzwi wchodząc do środka i nagle... Nic nie pamiętam...

**✨**
Hello🌷✨
Jestem Polsat haha No cóż widzimy się nie wiem kiedy bo pisze to przed wrzucaniem książki bajo 🥀

(Bez mojej notatki jest 300 słów)

Ig: kubekjestem