In the End, We all become Stories

Chapter 4

CALI HERIS

"Hello?" sabi ko pagkasagot ko nang tawag. Unknown number kasi.

"Cali?" She said. Pero hindi ko kilala kung sino. She sounds familiar tho.

"Yes this is Cali. Who's this?"

"Hey.. Uhmm.. This is Nica. Can I ask where are you? Sorry sa istorbo." Alanganing sabi nya pero mukhang hindi mapakali.

"I'm in Tagaytay right now. Why?"

"Great! I mean.. Can I ask you a favor? Importante lang talaga."

"Sure. Shoot."

Narinig kong huminga sya nang malalim bago nagsalita. "Red is in EK right now. She needs someone, but I can't be there immediately because of the fucking traffic. Can you please pick her up? Hindi sya pweding mag drive sa lagay nya at kanina pa ako kinakabahan." She said in panicked.

"What?! What happened?!" Tarantang sabi ko at napatayo sa kinauupuan ko. Kasalukuyan akong nagpapahinga sa hotel room ko.

"I don't know the details yet. But she's broken right now. Please be there for her." Nagmamakaawang sabi nya.

"Got it." Sabi ko at nagmadaling kunin ang susi at wallet ko sa side table tsaka nagmamadaling umalis.

And when I got there gusto kong saktan ang kung sino o ano mang dahilan kung bakit ganun ang itsura nya. She's not crying pero parang wala syang buhay na nakaupo sa semento. Damn my baby!

And when she cried, I lost it. Dama ko ang sakit na nararamdaman nya. Hindi ko pa alam kung anong nangyayare pero isa lang ang alam ko. My baby is hurting and it pains me to death.

Pinagmamasdan ko sya habang natutulog. Nakaupo ako sa may side ng kama nya habang hawak ko ang kamay nya. Hinatid ko sya sa condo nya.

Hinawi ko ang ilang buhok na naka harang sa mukha nya.Napa buntong hininga nalang ako. Ni hindi ko sya napilit kumain kanina. Wala talaga syang gana, namumugto din ang mga mata nya.

I sighed and leaned closer to give her a peck on her forehead. "Please be okay." I whispered. Malungkot ko syang tiningnan. "Ayokong nakikita kang ganito. Nasasaktan ako."

Bumukas ang pinto kaya napalingon ako doon. Nakita ko si Nica, pumasok sya at tumayo sa tabi nang kama sa kabilang side kung nasan ako.

Malungkot nyang pinagmasdan si Red. Tumingin sya sakin and mouthed thank you kaya ngumiti lang ako sakanya.

Lumabas muna kami nang kwarto ni Red para hindi sya maistorbo. Inayos ko muna ang kumot nya bago lumabas.

"Thank you so much, Cali." Panimula ni Nica habang magkaharap kaming nakaupo sa dining table pagkatapos nya akong ikuha nang maiinom dahil tumanggi din akong kumain.

"No worries, anything for her." I said and smiled. "But.. Can I ask what happened?"

Nakita ko ang pagaalangan sa mukha nya. Nagtatalo ang isip nya kung ikukwento ba sakin or hindi ang nalalaman nya.

"Please.. Gusto kong tumulong. Ayokong nakikita syang ganito." Nagmamakaawang sabi ko sakanya.

Napa buntong hininga muna sya bago nagsalita. "She.. Love someone." Panimula nya palang pero bigla akong nakaramdam nang kirot sa puso ko.

I know.. Halata naman sakanya. Tuwing inaabangan nyang may mag text sa cellphone nya. Tuwing nahuhuli ko syang nakatitig sa phone nya tapos ay biglang i-lo-locked ito tuwing titingnan ko. Ayaw nyang sinisilip ko ang phone nya, never ko itong nahawakan.