Tutulan masum bir dilek...⭐
"Kimliğine bak ve bana orada yazılan soyadını söyle!"
"Karın olmak istemiyorum!"
Gözleri şaşkınlıkla açılırken Eunha konuşmasına devam etti, "boşanalım."
'Boşanmak?'
"Bu da bir sonraki şakan mı?" diye istemsizce sordu Jun...
Bakışlarını karşısındaki adamın üzerinde gedirirken onun kaşlarını çatmasını, ardından elinde tuttuğu telefonunu işaret edip derin bir nefes almasını izledi. Jinyoung'un önceden de bu tür davranışlar sergilediğini anımsadığı zaman gözlerinin içine bakıp kafasını sağa sola salladı. "Geleceğini söylememiştin."
Jinyoung, "1 haftadır sana ulaşmaya çalışıyorum." dedi ve parmaklarını kısa saçlarının arasından geçirerek valizinin üzerine bıraktığı su şişesine doğru uzandı. "Kaç kez aradığımı bile hatırlamıyorum. "
Buraya gelirken bile birkaç kez aramıştı. Aramalarının cevapsız bırakıldığını hatırladıkça endişesini anlatacak tek bir kelime bile bulamıyordu. Boşuna tedirgin olduğunu anladıktan sonra şişeden birkaç yudum alıp sağına soluna yavaşça göz gezdirmişti. Oysa en son aradığında tanımadığı bir adam Eunha'nın hastanede olduğunu söylemişti. Sırf bu yüzden ilk bu eve gelip ablasından yerini öğrenmeye çalışacaktı.
Şişenin kapağını kapattıktan sonra elinin tersiyle alnında biriken terleri sildi. "Lanet olası hava." diye geçirdi içinden. Üzerinde hissettiği bakışlarla kafasını hafif sola taraf eğerek çattığı kaşlarını serbest bırakmıştı. "İçeri geçmek ister misin?" Eunha bir adım geriye giderek eliyle geçmesini işaret ettiğinde Jinyoung buz gibi su şişesini yanağına değdirip küçük boy valizine kısa bir bakış atmıştı. Aslında bir süre öncesine kadar evine gidip çabucak duş almayı planlıyordu. "Daha yeni doğum yaptım, bayım, biraz daha böyle kalırsam yeniden geldiğim yere geri döneceğim. Düşünmeyi bırakıp geçer misin?!" "Doğum?" Diye şaşkın bir şekilde tekrarladı Jinyoung.
Söylediği şeyle gözlerini bulan anlamsız bakışlarla boşta kalan elini yarı ıslak saçlarına götürdü. Ayakta fazlasıyla beklemiş olacaktı ki, hafif bir rahatsızlık vardı üzerinde. Bacakları yavaştan titremeye başladığı anda eliyle kapıdan destek alarak tekrardan onaylar anlamında kafasını sallamıştı.
"Ama nasıl?" Jinyoung işaret parmağını alt dudağının üzerinde gezdirerek duyduklarını kavramaya çalışıyordu. "Daha birkaç ayı var demiştin?" "Erken doğum." Diye yanıtladı Eunha.
Gözlerini önce karşısındaki adamın eskisine göre fark edilecek kadar kısa olan saçlarında, daha sonraysa yolun karşı tarafına bakan gözlerinde gezdirmişti. Eliyle turuncu rengindeki tişörtünün eteklerini düzeltmesini ve aralıksız şişedeki son damlaya kadar suyu içmesini izledi. İstemsiz şekilde hafifçe gülümsedi ama hemen sonrasında ise yüzüne sahte bir sinir alarak konuştu.
