Aşırı uzun bir bölüm bırakıyorum şuraya ❤ Okumaktan sıkılmayın ahahahaha
Geçen sizi çok beklettim, bu da telafisi olsun bakalım.
Satır arası yorumlar yapmayı unutmayın ⭐
Uzun bölüm olduğuna göre çayınızı, kahvenizi, kekinizi hazırlayıp direk bölüme geçin ☕🧁
İyi okumalar 🖋
Eunha
-------------"Eunha."
Sesi kulaklarımı doldururken yerimde
duraksamamla bakışlarımı ona taraf çevirmiştim. Konuşmak için aralanan dudakları telefonunun çalmasıyla kapanırken bıkkın bir nefes vererek koltuğa bıraktığı telefonuna baktı. Duyduğu şeylerin iyi olma ihtimalinden her ne kadar emin olmasam da gözlerinde aniden büyümeye başlayan ışıltıyla yüzünde küçük bir tebessüm yaranmıştı.Konuşmasını bitirmiş olacaktı ki,
telefonunu kapatarak hızlı bir şekilde yanıma yaklaştı. Sanki konuşmak istiyordu, ama bir taraftanda sözleri yutacak kadar heyecanlı gözüküyordu. Ne olduğuna dair ufak bir fikrimin bile olmamasıyla boş bakışlarımı üzerinde gezdirirken sol elini omzuma yerleştirerek gözlerini üzerime dikti."Küçük bir işim var." derken boşta kalan eliyle dağınık topuzum yüzünden yüzüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına attı, "Bir kaç saatliğine yalnız kalmalısın, özür dilerim."
Sesinde aydın bir şekilde duyulan kırgınlık tonunu önemsemeden bir adım geri gitmiştim."Önemi yok."
"Çabuk dönmeğe çalışacağım."Benden uzaklaşarak hızlıca yukarı çıktığı zaman olduğum yerde beklemeye başladım. Muhtemelen şimdi giyiniyor olmalıydı. Kollarımı göğsümde birleştirirken derin nefesler aldığımda arkamdaki duvara yaslanarak beklemeye devam ediyordum.
Kısa bir süre sonra Jungkook koşarcasına merdivenlerden indiğinde
boynundaki bağlanmamış kravatı düzeltirken telefonunu alarak evden çıkmıştı. Bu kadar acelesi neydi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KABUS•JJK
FanficTutulan masum bir dilek...⭐ "Kimliğine bak ve bana orada yazılan soyadını söyle!" "Karın olmak istemiyorum!" Gözleri şaşkınlıkla açılırken Eunha konuşmasına devam etti, "boşanalım." 'Boşanmak?' "Bu da bir sonraki şakan mı?" diye istemsizce sordu Jun...