Bakugou Katsuki x Reader

8. Bölüm ~Pişmanlık~

Selaaam kafama takılan bir şeyi buraya yazıcam. Buraya yorum atarsanız sevinirim. Kafamdaki senaryo hazır fakat nasıl bitireceğimi bilmiyorum. Anime doğrultusunda gidiyorum ama bu sizi sıkabilir. He diyoranız ki sen yaz animenin bittiği yerde bitsin hikaye biz sıkılmayız, ben tamamım çünkü baya keyifli yazıyorum :d. Ama şöyle bir olay var 3. sezonun bittiği yerlerde bu kitapı bitirir yeni kitabi 2. olarak çıkarırım. Baya karasızım kısaca. Bakugou ile mutlu mesut bir hayat olduğunda da bitirebilirim. Fikirlerinizi yazın canlarım. Size bağlı hikaye, siz okucaksınız sonuçta.. Hadi bölüme geçelim.

*Merodinin Ağzından*

Bakugonun bana bağırdığı günün üstünden 1 hafta geçti... Sabah saat 7.40 ve okula doğru gidiyorum. Karşımda o duruyor.. Bakugou.... Yanına gidip onunla dalga geçmek, onu sinirlendirip sonra hafif gülüşünü görmek istiyorum ama...... Yapamıyorum. Beni hayatında istemiyor. Sadece yaklaşık 1 haftadır tanıdığım bir insana neden bu kadar anlam yükledim?.. Neden onu bu kadar sevdim? Beni son zamanlarda görmemezlikten gelmesinin üstüne bir de kötü davranıyordu. Artık dayanamıyordum. Sevdiğim bir insanın bana böyle davranması.. ACI VERİYOR! BANA NE OLDU BİLMİYORUM. Hiç bir insanı bu kadar düşünmedim. Haftalardır bu duygularla uğraşıyordum. ARTIK YETER. ONUN BANA BÖYLE KABA VE KÖTÜ DAVRANMASINI İSTEMİYORDUM!! 

Tam da patlıcak zamanı bulmuştum. Karşımda bakugou vardı ve ben bunları düşünürken istemsiz gözlerim doldu. Ayaklarıma doğru bakarken görüntü buğulaştı, yere bir kaç damla göz yaşı... bir kaç hıçkırık. Onun duymasını istemiyordum ama kendimi tutamıyordum.. Durdum, zaten okula daha vardı. 1 haftanın patlamasını yaşıyordum ama yaşamam gereken bir zamanda.

Yolun tam ortasında durdum. Hıçkırarak ağlıyordum. Bakugou tam karşımdaydı. Arkasında benim olduğumu biliyordu. Birden arkasını döndü. Beni gözyaşları ve hıçkırıklar içinde boğulurken buldu. Yüzündeki korku belli oluyordu.

-MERODİ İYİ MİSİN??

-HAYIR DEĞİLİM SENİ PİÇ. BEN 1 HAFTADIR SENİN DEDİKLERİNİ SİNDİRMEYE ÇALIŞIYORUM. GELMİŞSİN BANA İYİ MİSİN DİYE SORUYORSUN! DEĞİLİM SENİ APTAL SARIŞIN, DEĞİLİİM!

-Mero-

-BANA TEK BİR KELİME DAHA ETME. SENİN BANA İLK GÜNKÜ GİBİ GÜLMENİ YA DA BAKMANI İSTİYORUM. BANA KÖTÜ DAVRANMANI YA DA GÖRMEMEZLİKTEN GELMENİ DEĞİL. MADEM BENİ BÖYLE SİKİP ATICAKTIN BANA NEDEN ÖYLE BAKTIN, NEDEN?

Bunları söylerken hıçkırıklarımla boğulucağım diye korkmuştum. Kalktım ve bakugonu kolumdaki elini ittim. Hızlı adımlarla gözlerimdeki yaşları silerek gittim. Bakugou ne olduğunu anlamamış gibi duruyordu. Ama herşeyi anladığını biliyordum. Onu sevdiğimide anlamıştı...

Sonunda okula vardım. Sınıfa geldim. Dışardan nasıl gözüktüğümü hiç önemsememiştim. Hayret bu benim için bir ilkti. Mina yanıma geldi ve endişe verici bir şekilde sordu;

-Merodi iyi misin? Ağlamışa benziyorsun

Minaya her şeyi önceden anlamıştım. İyi ki Mina yanımdaydı. Yoksa bu sürecı nasıl geçirirdim bilemiyordum. Ağzımı açtım tam cevap verecektim ki içeri Bakugou girdi. Mina'ya anlaması için gözlerimle Bakugouyu gösterdim. Kısık bir sesle;

-Ah anladım, peki gerçekten iyi misin?

-Evet cidden iyiyim. Sadece yanlış yerde patladım ve o her şeyi anladı.

-NEE?!?!?!

-MİNA BAĞIRMA. O an 1 hafta içimde tuttuğum her şey dökülüverdi.