Nie zampomnij mnie ( Zawieszone )

Rozdział 23

Po rozpakowaniu walizek postanowiłam się trochę zdrzemnąć zgasiłam więc światło i położyłam się do łóżka obudziłam się wieczorem

- O boże długo spałam

Wzięłam telefon do ręki aby sprawdzić która godzina była 22:20 boże jak późno odłożyłam telefon po czym przebrałam się w wygodniejsze ciuchy i poszłam do salonu

- O boże co można teraz porobić hm

Nie czekać dłużej zaczęłam robić jedzenie bo byłam trochę głodna na szczęście zdążyłam kupić jakieś rzeczy zrobiłam sobie to jedzenie po czym poszłam z powrotem do mojej sypialni usiadłam na łóżku patrząc się w sufit po czym znowu zasnęłam jednak moja drzemka nie trwała długo bo usłyszałam dzwonek do drzwi nie za bardzo chciało mi się iść ale poszłam na dół aby zobaczyć kto to

- Ok ok spokojnie pali się.....

Otworzyłam drzwi a w drzwiach stała jakaś młoda kobieta

- Dzień dobry

- Em dzień dobry w czym mogę pomóc

- Jestem pani sąsiadkom chciałam tylko powiedzieć że bardzo miło panią powitać

- Dziękuje em przepraszam ale jestem trochę zajęta więcej

- O tak przepraszam że przeszkadzam

- Ok ok

- To w takim razie do widzenia

- Pa

Zamknęłam drzwi i oparłam się plecami o drzwi

- Eh

Siedziałam tak przy drzwiach dobre 5 minut aż usłyszałam ponownie dzwonek do drzwi nie chętnie wstałam nie patrząc kto jest po drugiej stronie otworzyłam drzwi

- Tak mnie też jest mi.....

Po czym kiedy spojrzałam na osobę po drugie stronie drzwi zamurowało mnie

- L....Laito co ty tu robisz

- Em laleczko mogę wejść chyba nie będziemy gadać przez drzwi

- A tak tak jasne wejdź

Wpuściłam go do środka przez dobre minuty patrzyliśmy na siebie w ciszy

- Ja...

- Eh...

Była bardzo napięta atmosfera nikt z nas nie wiedziała co powiedzieć to było naprawdę dziwne

- Może wejdziesz do salonu

- Tak pewnie

Oboje weszliśmy do salonu usiedliśmy na kanapie w ciszy oczywiście ta cisza trwała przez jeszcze dobre minuty to było bardzo nie przyjemne zawsze każdy z nas miał dużo do powiedzenia a teraz czuję się jak bym siedziała z kimś zupełnie mi obcym to było okropne

- Nie nie on nie jest ci obcy przecież go kochasz dlaczego pomiędzy wami jest taki dyskomfort - Powtarzałam sobie w myślach parę razy

Jednak z każdą sekundą atmosfera była jeszcze bardziej napięta nie wiem czemu ale bardzo chciałam płakać dlaczego mną szargają tak duże emocje chcę płakać, krzyczeć chcę tak bardzo powiedzieć mu....kocham cię ale nie potrafię nie mogę tych słów z sobie wydobyć

- A więc jak życie - Po chwili odezwał się Laito

- Dobrze a u ciebie jak

- Też dobrze

- To dobrze

Znowu ta niezręczna cisza co jest ze mną nie tak powiec coś powiedz

- Em mógłbym do łazienki