#Marco dönüşemiyor
6 Saat Önce
Sihir, bir kuyunun içindeki basit bir sıvıdan çok daha fazlasıydı. O kalbimizden geliyordu. En derinlerden. İçimizde bir yerlerde sihre ait bir şeyler daima vardı. Evimize dönmemize bu küçük parça yardımcı olmuştu. Peki niye şimdi yine aynı şeyi yapmayalım ki? Tüm benliğimle içimde ki sihre odaklandım. Marco tam "Ne yapıyorsun?" diye soracaktı ki hemen farkına vardı. Aynı düşünüyorduk ve aynı şeyi yapacaktık. Sihri geri getirecektik.
------------
Tom. Özür dilerim. Seni dinlemedim ve sen her sihirden bahsettiğinde seni susturdum. sadece bana-
Janna. Çok uçuk bir fikirmiş gibi geldi. Değil mi?
Tom. Evet.
Janna. Bazen en güzel fikirler en uçuk fikirlerdir.
Bunun üzerine Tom bir şey demez ve suya bakmaya devam eder. Gerçekten pişman ve üzgündür ama bunu daha fazla nasıl belli edebilir bilemez.
---------------------
Orion hızla Mewya ya doğru uçuyordur. Bu karanlıkta gözüne ilk çarpan şey limanın ışığı olmuştur. Bir şeyleri parçalamak için zaten yer arıyordur, sinsice sıyırtır.
*
Şimdi ikimizin gözleri de yıldız şeklini almıştı. Benimle birlikte ben ne yaparsam onu yapıyordu. Ellerimizi göğsümüz de birleştirdik, bütün gücümüzü topladık.
*
Havada kollarını iki yana açar ve derin bir nefes alır.
*
İçimizden bir şey koparılıyormuş gibi bir acı geçtiğini hissedebiliyorduk. Kontrolümüzü içimizden geçen hisse bıraktık.
*
Şimdi anlı parlıyordur. Elleri ile büyük bir çember çizer.
*
Şimdi ellerimizde biri siyah biri beyaz iki at tutuyorduk. Hala kontrol bizde değildi. Onları bir araya getirdik ve yere bıraktık.
*
Hızla çemberin içinden çıkan güçlü ve rahatlıkla görülebilecek kadar büyük ışını limana gönderir.
*
Atlar hızla bütün bu alanı koşarak sihri yayarken sonunda kontrolü elimize alabilmiştik. Marcoya baktım. Atlara bakıyordu, bu gerçekten mükemmeldi... Sihri geri getirmiştik, artık bir şansımız vardı.
-------
Bu sırada tam Tom bir kez daha şansını denemeyi düşünürken suya yansıyan ışığın sahibine bakar. Bu Orion dur ve yüzü limana dönüktür. Janna yı dürter ve bunu gösterir.
Janna. Aman Tanrım limanı havaya uçuracak.
Tom çıkan yüksek sesten ve patlamalardan hemen sonra sonunda konuşabilmişti.
Tom. Yaptı bile.
Şimdi ikisi de birbirlerine bakıyordu.
-------
Marco. Başardık.
Star. Henüz değil...
Hızla Butterfly formumu aldım ve Mewya ya bir boyut açtım. Bu sırada yanak işaretlerim yerine geliyordu.
Star. Gitmemiz gerek.
Marco. Tamam.
Böylece hızla Mewya ya geri dönmüştük. Geldiğimizde gördüğüm manzaradan hiçte memnun kalmamıştım. Orion yine yıkım ve kaos peşindeydi. Ailelerimiz, arkadaşlarımız, herkes bir yandan bu yıkımdan korunmaya çalışıyor bir yandansa onu durdurmaya çalışıyordu. Sinirlenmiştim. Artık ona karşı dayanabilecek gücümüz vardı. En azından boyut kapanana kadar...
----------
Cielo
Bu sırada Kraliçe Alice ve diğerleri tüm hızlarıyla Güneybatı kentinin ilerisinde araçları bekleyecekleri yere dek gelmişlerdir. Şimdiki durak Zamanın Elleridir. Az kalmıştır. Tek dilekleri Star'lar içinde az kalmış olmamasıdır...
Violet. Araçlar birazdan burada olur. Kendinizi Ellerin yanında bulmanıza son 2 saat.
Pandora. Umarım...
Kraliçe Alice. Her şey düzelecek. Söz veriyorum kardeşim.
Pandora. Hayır lütfen bunu kişisel algılama. Ben sadece... Endişeliyim. Onlar bizim için ellerinden gelenin en iyisini yaptı hem de her zaman hiç erinmeden ama şimdi olurda zamanında yetişemezsek ben... Korkuyorum.
Kraliçe Alice. Orion geri geldiğinde ona güzel bir ceza vereceğim.
Pandora cevap vermez ve silahlarını hazırlayan çocuklara yardım etmeye gider. Bu sırada Violet Alice ile konuşma fırsatını kaçırmaz.
Violet. Geri dönmene çok sevindim. Bütün bu sorunların nedeninin Pandora olduğunu önceden öğrenseydim en başından senin tarafında olurdum.
Kraliçe Alice. Ziyanı yok. Biz kardeşiz, değil mi?
Violet. Evet öyle...
----------
Marcoya baktım. Butterfly formunu alacaksa bunun tam zamanıydı. Hızla dönüşmeye çalıştı. İşe yaramadı. Neden işe yaramıyordu?
Marco. Olmuyor.
Star. Görüyorum, neden ki?
Marco. Bilmi- bir saniye. Hatırladın mı Kraliçe Pandora güçlerimin Cieloya özgü olduğunu söylemişti.
Star. Lanet olsun!
Uçtuğum noktadan yanına geldim. Üzgünce omuz silkti.
Star. Şimdi ne yapacağız?!
Marco. Hiç birimizin gücü Orionla baş etmeye yetecek kadar çok değil. Sanırım biz... Kaybettik.
Üzgünce ona baktım. Bir şeyler söylemek için çok erken, yapmak içinse çok geçti. Orion bir kez daha bizim evimizden bir parçayı yok ediyor ve bunu o iğrenç gülüşü ile taçlandırıyordu. Hüzünle boynumu eğdim.
-
-
-
Diğer kitaplarıma da bakarsanız beni çok mutlu edersiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Star Vs The Forces Of Evil Zamanın Elleri 2
Novela Juvenil"Başka bir boyuttan geldim." Birinci kitabın devamıdır. 6. Sezon tarzında yazıyorum.
