[Kozume Kenma]

8.8K 198 78
                                    

"Vay canına!Daha bir hafta oldu ama bir milyon indirmeye ulaştık!"

Gülümseyerek ekranı izleyen sarışın çocuğa baktın.Gözlerinin içi gülüyordu.Onun bir mutluluğu, senin bir mutluluğundu.Onu 32 diş gülerken görmek imkansız gibi birşeydi.İçinden resmen onu öpmek gelmişti o an.

Ekrana geri döndün

"Ben ne dedim?Hm?Ben ne dedim?Bir efsane yarattık demedim mi ben?"

İki kişilik dev kadronuzun 3 aydır gece gündüz uğraşarak çıkardığı oyun bir haftada bir milyon indirmeye ulaşmıştı ve rakam hızla artmaya devam ediyordu.

Daha birer dijital oyun tasarımı öğrencisi olmanıza,henüz mezun dahi olmamanıza rağmen bu başarıya ulaşmak seni mutlu etmişti.Ama en çok da takım arkadaşın Kenma'yı mutlu etmişti.Bu onun yapmayı en en en çok sevdiği şeydi

Üniversite birinci sınıftan beri tanışıyordunuz.İlk başta zorla takım arkadaşı olmuştunuz.Ama bu oyunu yapmaya başladığınızdan beri resmen ayrılmaz bir ikili olmuştunuz.3 yıl. Tam üç yıldır çalışıyordunuz bu oyun üzerinde

Üç yıl boyunca sadece oyun ile ilgili şeyler olmamıştı tabii.Çok sessiz ve içine kapanık bu çocuğun içindeki deli dolu ruhu da keşfetmiş ve bu çocuğa aşık olmuştun

Zaten ona aşık olmamak için hiçbir neden yoktu. Kozume Kenma..Hem güzel,hem yakışıklı,arada eğlenceli çoğu zaman sakin kendi halinde bir insandı.Ama senin için dünyanın en güzel varlığıydı o

"Kenma!Bu akşam yemekler benden o zaman, güzel bir kutlama yapmaya gidiyoruz!"

Bir anda patlamıştın.Adak adamıştın başarılı olursanız artıl açılacağına dair.Bu çocukla fiziksel anlamda hem bu kadar yakın olmak hem de ona 'sadece arkadaş' olarak davranmak tak etmişti canına

"Eve söylesek olmaz mı?"

Klasik Kenma..Bir kere de sosyalleşmek iste be adam..

"Olur.Ne yeriz o zaman?"

"Hmm..."

"Dur söyleme,pizza yanına da şöyle güzel bir elmalı turta söylüyorum"

Kafasını sallayıp diğer odaya geçti.Ekrandaki indirme sayılarının başından kalkıp pizzacıyı aradın.Siparişi verdikten sonra odaya geçtin.

"Kenma konuşabilir miyiz?Önemli"

Tebrikler,içinden kendine sövmeye başlamıştın bile.Bari yemek gelene kadar bekleyemez miydin? Ne diye açmıştın ki ağzını?

"Evet?"

"Ben..Ben bir süredir bunu söylemek istiyordum ama,dönem sonu projemiz bittiğine göre artık.. birbirimizle görüşmek zorunda değiliz.Yani benimle görüşmek istemezsen anlarım"

Anlar mısın?Bu çocuğu iki saat görmesen meraktan ölebilirdin,ne anlaması?

"Kenma ben senden hoşlanıyorum"

Yüzün kıpkırmızı kesilmişti.Utançtan ne yapacağını bilemeyip hemen dışarı çıktın ve kendi evine yürümeye başladın.Kim bilir ne düşünmüştü senin hakkında.Ya bundan sonra seni görmek istemezse?Ya arkadaşlarına anlatıp dalga geçerse?Ya şöyle olursa ya böyle olursa..?

O kadar çok şey düşünmüştün ki evinin önüne gelene kadar gözlerinde biriken yaşı tutamamıştın.Eve girdin,kapının arkasına çökün ve ellerinle yüzünü kapattın

"Malım ben ya,malım."

Bir süre orda oturup aklında türlü senaryolar kurduktan sonra odaya geçip kendini yatağına attın.Kafanı dağıtmalıydın,kendini düşünmekten alıkoyamıyordun

"Off,nintendo mu oynasam biraz?"

Yatağının yanındaki masadan nintendonu alıp oyununa girdin.Ancak bu oyunu Kenma'nın önerdiğini hatırlayınca nintendoyu bir kenara bırakıp yine türlü düşüncelere daldın

"Hey!"

Al işte,onun sesini duymaya başlamıştın bile

"İyice şizofren oldum he"

"Pizza'nın parasını bana ödettin.Bu kadar zam geldiğini bilmiyordum.Borçlusun bana"

Kafanı kaldırıp kapıda elimde pizza kutusu ile duran Kenma'ya baktın.Ona evin anahtarını verdiğin için pişman olmuştun

"Neden kaçtın ki?"

Pizza kutusunu masana bırakıp yatağının önüne geldi

"Benim cevap vermemi beklemedin bile.Bu kadar bencil olma"

"Özür dilerim"

Utançtan yüzüne bile bakamıyordun

Sen daha onun yüzüne bile bakamazken o uzanıp yanağına bir öpücük kondurmuştu.

Fal taşı gibi açılan gözlerinle hemen ona baktın

"Tamam,yılışıklık çok sevmem.Yiyelim hadi"

"Neydi..şimdi bu?"

Pizzadan bir ısırık aldıktan sonra konuşmaya başladı

"Ne?Ah o mu..?Hoşlanıyorum.."

"Ah..tamam,anladım."

Gülümsedin ve sende bir dilim aldın.O da en az senin kadar utangaçtı.Onu cümlenin sonunu getirecek kadar zorlamak istemedin

"O zaman bir el atıyoruz?"

"Varım"

Yerde yan yana oturduktan sonra Kenma arkana geçip seni iki bacağının arasında aldı

"Böyle daha iyi.Sevgiliyle oynamak ayrı bir hava katıyormuş cidden"

Kucağına iyice yerleştin,kafanı kaldırıp gıdısının altına bir öpücük bıraktın.Ve gece boyu tüm levelleri aşmak için adeta bir savaş verdiniz





•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°


Okuyan varsa istek mistek yazarım.
Sıkılıyorum


anime karakterleri ile hayal et  [one shot]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin