anime karakterleri ile hayal et [one shot]

on altıncı [part 1(?)]

Elindeki poşetleri masaya bıraktın.İş dönüşü kendine güzel bir ziyafet vermek istiyordun.Çünkü bugün bir kutlama vardı.Aylar süren kan, ter, gözyaşı,azim,uykusuz geceler ve ofiste sabahlamalarının ardından sonunda,terfi almıştın.

Dışarıdan yemek söyleyebilirdin evet,ama yemek yapmak sana adeta bir terapi gibi geliyordu.Youtube'dan açtığın bir video eşliğinde en sevdiğin yemekleri pişirmek,psikolog ile geçireceğin bir seansa bedeldi senin için

Bugün İtalyan mutfağına gidiyoruz. Menümüzde en sevdiklerinden biri var;Pizza!!

Youtube'dan uzuuun bir süredir daha sonra izle listende olan bir video açtın.Uzunca bir videoydu.Ardından da malzemeleri çıkarıp hamurunu yapmaya başladın.Hamurun mayalanırken poşetten malzemeleri çıkarmaya başladın.

"Sosisim burda,mısır, mantar.. domates sosu.. dolaptaydı."

Buzdolabını açtın.Ee sos neredeydi??Daha geçen gün aldığına adın kadar emindin!!Eh,bir Y/N klasiği..Gözünün önündeki sosu bir türlü bulamamıştın..

"Off..şimdi git bakalım bir daha markete.."

Üzerine paltonu geçirdin.Market oturduğun binanın hemen yanındaydı.

Markete girdin,sosu aldın,parasını ödedin ve çıktın

Market ve oturduğun binanın arasındaki küçük çıkmaz sokaktan gelen sesler ile durakladın.Bir adamın inleme sesleri geliyordu.Hoş sesler değildi,acı çekiyor gibiydi.Merakına yenik düşerek ve ses yapmamaya çalışarak sokakta ilerledin, ilerledin.. Sokak kısa bir sokak değildi.Olanları anlamak adına bayağı bir ilerlemiştin.

Gözlerin karanlığa alıştığından olanları az buz görebiliyordun.Bir adam, başka bir adamın üstüne çıkmış,suratına hiç durmadan yumruklar indiriyordu.Elinle ağzını kapattın.Olanları görmemiş gibi yapacaktın tabii ki, 'dur,ne yapıyorsun!' diyecek halin yoktu. Gecenin bir yarısı,belli ki güçlü olan bir adam..Ne yapabilirdin ki?

Yine ses çıkarmamaya çalışarak geri geri yürümeye başladın.Arkanı dönecek cesaretin yoktu.Ve başına en son gelmesini isteyeceğin şey geldi. Kurumuş bir dal ve ardından gelen 'çırt' sesi

Adam kafasını kaldırdı.O anki göz göze gelişinizle arkanı nasıl dönüp koşmaya başladığını hatırlayamıyorsun.Adamın arkandan hızla koşması paniğine panik kattı ve ayakların birbirine dolandı.Kendini yerde bulmuştun.

Kafanı kaldırdığında göz göze geldiniz.Yüzünde maske,kafasında şapka.Sadece gözleri gözüküyordu. Hiç yabancı gelmeyen gözler..

Dizlerinin üzerinde durdun ve ellerini birleştirdin

"Kimseye söylemeyeceğim yemin ederim.Lütfen gitmeme izin verin."

Adam tek kelime etmemişti

Arkadan ağzına kapatılan mendil ile,bilincini kaybettin

°°°°°°

Uyandığında geniş bir odadaydın. Gerçekten çok büyüktü ve özenle dekore edilmişti.Otel odası demek bu oda için az kalırdı

Üzerindeki kıyafetler pijamalarla değiştirilmişti. Tamam,bu zaten bilmediğin bir yerde uyanmanın verdiği paniğe biraz daha panik ekletmişti.Üzerini kim değiştirmişti??

Yattığın yataktan kalktın ve kapıya yöneldin.Kapı kolunu çevirdiğinde kilitli olduğunu fark etmiştin. Sanki kolu daha ser çevirirsen açılır gibi gelmişti. Ama olmadı.Bayağı sağlamdı.

"Siktir...siktir siktir siktir.."

Kalbin hızla atmaya devam ediyordu.Söylene söylene kapıyla paralel duran pencereye yöneldin. Önünde uçsuz bucaksız bir bahçe vardı.Bir orman evinde olduğunu düşünüyordun.Bağırmayı düşündün ama seni burda birilerinin duyması tamamen imkansızdı.Şu anda seni duyabilecek tek varlık cırcır böcekleriydi