anime karakterleri ile hayal et [one shot]

on beşinci [part.1]

Kapın tıklatılınca dikkatini temizlediğin katanandan kapıya yönelttin

"Gel"

Kapı açıldı ve içeri sağ kolun Sukaru geldi

"Kaida-sama,hepsi burda" -kaida'yı 'kayda' diye okuyabilirsiniz-

"Hepsi mi?"

"Evet"

"Woaaahh!!!O zaman gidelim Suuka~"

Bir Yakuza çetesinin baş lideriydin. Deden öldükten sonra grubun başına sen geçmiştin.Baban bu işlere asla bulaşmayan tamamen legal bir adamdı.Sen ise çocukluğundan beri dedene hayran olarak bu dünyanın içinde büyümüştün.Baban fazlasıyla karşı çıkmıştı bu duruma ama yapacak bir şey yok,en sonunda kabullendi.Eh, biliyordu tabii bu ruhun genlerinde olduğunu

Grup dediğime bakmayın,Japonya'nın her bölgesine görev yapıyordunuz. Buna ek olarak Amerika'da 3,Kore'de 7,Çinde 14 grubunuz daha vardı. Oldukça köklü bir kökeniniz vardı. Dedenin dedesinin babasına ait bir sistemi yönetiyordun.Yani nesillerdir vardı bu çete.Daha dün doğmamıştınız

Sizin grupta herkesin bir nickname'i vardı.Evet,istihbarat bile sizden çekiniyordu ama sen lider olarak tek bir üyeyi bile asla riske atamazdın. Çünkü birinizin bile yakalanması yada takip dahi edilmesi,hepinizin bu işe bulaşması demekti

Sağ kolun Sukaru ile yaşlarınız yakındı.Resmen birlikte büyümüştünüz.O senin en yakın dostundu.Keza dedesi de dedenin en yakın dostuydu.Tüm eğitimleri birlikte almış,yediğiniz içtiğiniz ayrı gitmemişti

"Sukaru" Kafatası demekti.Ona bu takma ismi sen vermiştin.Ensesindeki alev saçan kafatası dövmesinden esinlenmiştin

Senin lakabın ise dedenden geliyordu. Onunki Ryu'ydu.Herkes ona "Ryu-sama"diye hitap ederdi.Senin lakabını da deden vermişti."Kaida"

Onun lakabının anlamı "Ejderha"
Seninki ise "Küçük Ejderha"ydı

Bu dedenin sana bıraktığı en büyük yadigardı

Her neyse,konumuza dönelim

Katananı yerine bırakarak odandan çıkıp Sukaru'nun ardından yürüdün ve depo katına geldiniz.Kafasına çuval geçirilmiş 5 adam depoda seni bekliyordu.Bu adamlar senden aylar öncesinde çok yüklü miktarda borç almışlar ve geri ödememişlerdi.Sen parasında değildin, sadakatsizlikleriydi seni kızdıran

Ellerini arkandan kavuşturmuş, ayakların üstünde sekerek tek tek kafalarındaki çuvalları çıkarıyor bir yandan da ıslıkla bir melodi çalıyordun

(evet ressam yazarınız daha iyi anlamanız için yine bir şaheserle baş başa bırakıyor sizi)

Tüm çuvallar çıktığında arkada bekleyen Sukaru'nun yanına gittin ve elindeki kağıtları aldın.Ağızları bantlı olan adamlardan ses çıkmıyordu