THE LEGENDS OF SWORD AND SHIELD

CHAPTER FOUR

Chapter four

"Where on earth have you been Fynxian?"

Napaurong ako nang marinig ang boses ni master. Hindi ko naramdamang nasa harapan pala siya. Napabuga ako ng hangin at tsaka nagsalita.

"I slept on the peach blossom."

Naramdaman ko ang matalim na titig niya sa akin na tila ba hindi kumbisido sa isinagot ko sa kanya.

"I'm telling the truth master hehehe."

I was about to walk when senior Fuyao blocked my way. I knew it he really waited for me here. I knew that he will scold or whip me again. Lumuhod nalang ako para wala nang maraming satsat.

"Just whip me up para maaga akong makakatulog." sabi ko sabay pikit.

Napakagat ako sa labi nang maramdamang humalik sa balat ko ang latigo niya.

"How many time I will have to warn you not to roam around?!"

"I didn't roamed around okay? I was just sleeping on the three."

"Recalcitrant!"

Napadaing ako nang sunod-sunod na nakatanggap ng paghampas ng latigo. Nagkataong nakita kong napangisi si Felix sa akin na tila ba napakasayang panuurin akong nasasaktan. Gayon pa man ay minabuti kong maging malakas. Tiniis ko ang sakit ng bawat hampas.

"Stop whipping that arrogant Fuyao."

Tinigilan niya na rin ito inayos ko ang sarili bago tumayo. Pumunta ako sa higaan kung saan ay bakante.

"How's the feeling of being beaten by your brot--"

I cut Felix out because he will pester me again, "I don't have time to play with you Felix."

"What happen? Naduwag kana ba dahil sa simpleng paghampas ng latigo? Kawawa naman."

Ngumiti ako at tumingin sa mata niya para mas mainis siya.

"I think you are being an attention seeker? Napakapapansin mo talaga Felix. What a pity."

Parang umuusok ang ilong niya sa sinabi ko. Wala na akong sinabi minabuti ko nalang na humiga at tinakpan ng kumot ang katawan.

Naramdaman kong nasa leeg ko na ang espada niya pero nanatili parin akong nakapikit.

"I can't cure your mental decease Felix. Don't cross your limitations." sabi ko sabay tagilid.

Sigurado akong galit na galit na siya pero hinayaan ko parin wala akong balak pumatol o makipag-away sa kanya dahil alam kong masyado siyang hambog. Hindi ko ugaling gumamit ng patalim para lang manalo o ano. Hanggat alam kong maayos o madadaan sa maayos na usapan hindi ko ilalabas ang espada ko dahil...

'Delikado.'

"Arrrgh!"

Napailing nalang ako nang umalis siya. Madalas mas gustuhin ko nalang na masaktan gamit ang buong katawan ko huwag nalang makapatay ng tao. Ayoko lang talaga na sagarin ang pasensya ko dahil hindi ako magdalawang isip na gamitin ang espada ko.

Hindi mawala sa isapan ko ang celestial sword na pagmamay-ari ni brother Tyrant. Mas mahal pa ata iyon kumpara sa buhay ko eh.

I close my eyes and force myself to sleep despites of my wounds and everything. I can't easily move my body because it will hurt even more.

"Hayyst!!!"

Tumayo ako nang hindi parin makatulog. Sinuot ko muli ang roba at dahan-dahang naglakad papunta sa pintuan.