" KÜFÜR VE YETİŞKİN UNSUR İÇERİR! "
AZİZ DEĞİRMENCİ;
Öfkeli Kibirli Zorba.
Yaşadığı Şehre Kan Kusturup Küçük Bir Bedende Soluklanıyor.
Sevdiği Kadını Zorla Kendinin Yapacak Kadar Bencil,
Yaraladığı Yüreği Karşılık Bulamayınca Parçalara Ayıracak K...
Biraz hasta olduğum için bölümler gecikiyor, affola 🙏
Sizin güzel yorumlarınız beni iyi edecektir, biliyorum ben ❤️
Ozaman vakit kaybetmeden Bölüme geçelim 💐
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli Okumalar...
&
Tutku gözlerini yavaş yavaş aralarken, beline giren ağrı ile yüzünü buruşturdu. Etrafın karanlık oluşu görüş açısını kapatıyordu. Etrafı biraz aydınlatan şey ise şöminenin cılız ateşiydi. Elinin altında atan kalple biranda irkildi. Başını kaldırıp baktığında, Aziz'in uyuduğunu gördü. Aziz'in uyumasına mı, yoksa onun Aziz'in koynunda uyumasına mı şaşsa bilemedi. Nezaman geldi bu dedi içinden. Aldığı düzenli nefeslerden derin bir uykuda olduğunu anladı.
Cılız yansımanın izin verdiği kadarıyla, Aziz'in yüzünü incelemeye başladı..
Yüzünü ikinci deri gibi saran sakalları, sert yüz hatları, yüzüne gölge düşüren gür kirpikleri, dolgun dudakları, kalın kaşları.. Kaşlarını belki de ilk defa düz bir şekilde görüyordu onun. Uyurken bile heran kalkıp birine saldıracak mış gibi durması ayrıydı. Öyle masum uyuyan bir erkeğe benzemiyordu Aziz. İçinden gelen ani bir istekle, onun siyah saçlarının arasında parmaklarını gezdirmek istedi Tutku. O gece istediği kadar doyasıya dokunmuştu onun saçlarına, yüzüne.
O gece sadece Tutku Aziz'in olmamıştı. Aziz de Tutku'nun olmuştu. İstedikleri gibi kesfetmişlerdi birbirinin en derinlerini. Bu yola çıktığından beri sadece iki kişiyle ilişkiye girmiş, bir üçüncüsü de Aziz olmuştu. Herkesin bildiği hayat kadınlarından olmamıştı hiç bir zaman Tutku. İşini gören o iki adam da parasını bırakıp gitmişti. Ama Aziz o yataktan sabaha kadar çıkmamış birde üstüne uyumuştu. Onu kullanan hiç bir adam onunla uyumamıştı.
Ve kendisi Aziz den para dâhi almadan çıkıp gitmişti.
Gerçekten onu sevmesini mi istiyordu Aziz? Yoksa onu yatakta bırakıp gittiği için mi onu burada tutuyordu? Kafasında bir sürü deli sorular vardı Tutku'nun. Her biri cevaplanmayı bekliyordu. Ama bunların cevabı da şuan koynunda yattığı adamdı. Aziz'in onu sardığı kolunu usulca çekip yavaşça yerden kalktı. Salon hâlâ sıcaktı ama o üşümeye başlamıştı yine. Merdivenlere doğru ilerlerken, bacaklarının titrediğini hissetti. Trabzanlardan destek alarak yukarı çıkmayı başardı. Odasının kapısını açıp içeri girdi. Yatağın önünde durduğunda, yorganı kaldırıp hemen içine girdi. Yatağın soğuk oluşu dişlerinin birnirine vurmasına neden olmuştu. İçi üşüyordu âdeta.
Yorganı kulağına kadar çekti ve gözlerini kapattı. Saate hiç bakmamıştı ama havanın hâlâ karanlık olduğunu görmüştü. Ya gece yada sabaha karşı dedi kendi kendine.. Vücudundaki tüm kemikler ağrıyordu ve uykunun yine onu kendine alması çok zaman almamıştı.
