" KÜFÜR VE YETİŞKİN UNSUR İÇERİR! "
AZİZ DEĞİRMENCİ;
Öfkeli Kibirli Zorba.
Yaşadığı Şehre Kan Kusturup Küçük Bir Bedende Soluklanıyor.
Sevdiği Kadını Zorla Kendinin Yapacak Kadar Bencil,
Yaraladığı Yüreği Karşılık Bulamayınca Parçalara Ayıracak K...
Çok uzun zamandır bölümü beklediğinizi biliyorum, fakat bazı aksilikler geldi mi üst üste geliyor.. 🥺
Sizi beklettiğim için çok üzgünüm 🌼
Bunca zaman beklediğinize değecek emin olabilirsiniz 🤗
Ozaman hiç vakit kaybetmeden bölüme geçelim... 🤍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli Okumalar... 🥰
Cansel doğru duyup duymadığından emin olamıyordu. Oğlum mu demişti Aziz? Onun oğlu mu vardı?
Birşeyler demek istiyordu fakat dili lâl olmuş gibiydi. Kalbinin bin parcaya bölündüğünü iliklerine kadar hissetmişti. Onun sevdiği adamın oğlu mu vardı sahiden? Aziz önceden evli miydi yani? Düğüm düğüm olmuştu boğazı.
" Senin oğlun mu var? " Deyebildi zar zor. Başını onaylarcasına salladı Aziz. Anında gözleri doldu Cansel'in. " Birde onaylıyorsun. Bir oğlun olduğunu söylemek şimdi mi aklına geldi? " Dedi usulca. Kendini tutmuyor olsa Aziz'in üzerine atlar panter gibi çizerdi onu! " Herşeyin bir zamanı vardır kaldın. " Aziz'in gayet sakin konuşması daha çok deli ediyordu Cansel'i. " Sen benimle dalga mı geçiyorsun?! " Kapıya yapıştığı gibi tam çıkmak için yelteniyordu ki Aziz tarafından engellenmişti.
" Dokunma bana! "
" Delirdin mi kadın? " Cansel'in boşu boşuna dellendiğini bildiğinden gayet rahat davranıyordu Aziz. " Sen benden böyle birşeyi nasıl saklarsın arsız adam! " Başını arkaya atarak şuh bir kahkaha attı Aziz. Bu kadın kıskanınca nasıl da güzel oluyordu. " Gülüyorsun birde utanmadan, bırak beni! " Aziz Cansel'in kolunu bırakınca Cansel hiç vakit kaybetmeden araçtan hızla inmişti. Ardından Aziz de inip onun ne yapacağını izlemeye başladı. Ondan bir adım bile uzağa gitmesine izin vermeyecekti. Bunu Cansel de çok iyi biliyordu, fakat şuan gözü göç birşey görmüyordu. " Nasıl saklarsın sen benden bunu ya?! " Sinirden tüm vücudu titriyordu Cansel'in.
" Neyi saklamışım senden? "
İnanamayarak baktı ona Cansel. Bir insan ancak bukadar pişkin olabilirdi! " Benimle oyun oynama çok fena yaparım seni! " Alayla dudakları kıvrıldı Aziz'in. Küçük kadınının içinden dişi bir aslan çıkmıştı. Kendisine bile kafa tutuyordu. İkisinden oluşacak olan bir canın ise dünyaya geldikten sonra neler yapacağını düşünemiyordu bile. " Saçının teline kurban olduğum sulandırma o mavilerini. " Cansel sinirinden ağlamaya başlamıştı. Nasıl yapardı ona bunu Aziz. Neden baştan bir evlilik yaptığını, oğlu olduğunu söylememişti ki ona? Öyle de kabul eder severdi onu. Böyle aptal yerine konmazdı en azından!
Cansel'in ağlamaya başladığını gören Aziz dişlerini sıktı. Nekadar da sulu göz olmuştu bu kadın. Cansel'e doğru seri adımlar atıp yanına geldi ve kolundan tuttuğu gibi, peşinden yürütmeye başladı. " Kolumu bırak gelmeyeceğim seninle hiç bir yere! Kime diyorum Aziz, bırak beni! " Aziz'in Cansel'i duyduğu yoktu ve hızla ilerliyordu. Çiftliğin arka tarafına geçtiklerinde Aziz'in durmasıyla Cansel de durdu. Küçük ahırlarından başlarını dışarı çıkarmış at'ları görünce daha çok ağlayası geldi. Bunlar nekadar da sevimliydi böyle.
