EFSUNKÂR

2. BÖLÜM

      Medya Aziz DEĞİRMENCİ 🦇

Keyifli Okumalar...

&

Tutku eve geldiği gibi kendini duşa atmıştı.
Temizlenmeye ihtiyacı vardı arınmaya.
Aynada kendine baktı uzunca.
Hem utanıyor hem kızıyordu kendine.
Boynu tamamı ile morluklar ve ısırık izleriyle doluydu.
Nasıl kaybede bilmişti kendini?
O adamın ona bu denli dokuna bilmesine nasıl izin vermişti?!
Hoşuna mı gitmişti dokunuşları?
Hiç tanımadığı bir adamla kendini kaybetmişti!
Sinirle çıktı banyodan.
Mutfaktan aldığı ağrı kesiciyi içip salonun koltuğuna uzandı.
Müthiş derecede ağrı vardı kasıklarında.
Adım atarken bile canı yanıyordu.

Cenin pozisyonu alarak gözlerini kapattı.
Fazlası ile halsiz hissediyordu kendini.
Uykusuz oluşu da cabasıydı.
Uyku onu teslim alırken zihninde sadece o siyah gözler vardı.

Aziz İlyas'a Tutku'yu bulma emrini verdikten sonra eve geçmişti.
Duş alıp evden çıkmıştı.
Uzun zamandır gitmediği Holdinge nihayetinde adım atmıştı.
Onu gören bazı çalışanlar şaşırıyor, ceza evinden çıktığını bilenler ise güler yüzüyle karşılıyordu.
Asansöre binip 50. Katın düğmesine bastı.
Onca sene babası çalışıp bu şirketi ayakta tutmuştu.
Binlerle liralık anlaşmalara imza atmıştı.
Fakat ölümünden sonra herşey değişmişti.
Aziz şirketi daha da büyütmüş kısa zamanda fazlaca nam salmıştı DEĞİRMENCİ HOLDİNG.
Milyon dolarlık işlere imza atmış adını uluslararası şirketlere bile duyurmuştu.
Beş senedir hapiste olmasına rağmen hiç birşey değişmemişti.
Duran asansörle çıkıp odasına ilerledi.
Bu kat sadece ona aitti.
Onun odasından başka bir oda bulunmuyordu.
Burası tamamiyle onun alanıydı..
Geldiğini gören sekreteri hızla ayağa kalktı.
Yüzündeki ifade sevinç ve şaşkınlık içerisindeydi.

" E-efendim hoş geldiniz. "
Hiç birşey demeden kapıyı açıp odasına girdi.
Sekreter de hızla peşinden gitmişti.
Koltuğuna oturan Aziz kıza baktı.
" Bir kahve getir bana. "
Kız başını sallayarak sevinçle konuştu.
" Hemen efendim. "
Odadan çıkan kızla arkasına yaslandı.
Gözünü açtığından beri o küçük beden aklından çıkmıyordu.
Defalarca kez kaybolmuştu o tende.
Hem kendi yanmış hemde kızı yakmıştı.
Kızın her derinliklerine inişinde baygın bakan mavi gözleri kazınmıştı aklına.

Söküp atması olanaksızdı bundan sonra!

Kim olduğunu öğrenecek onu yanına alacaktı.
O kızın artık ondan kurtuluşu yoktu!
Açılan kapıyla Rana elinde küçük tepsiyle geldi.
Etkileyici gülümsemesiyle kahveyi alıp Aziz'in önüne bıraktı.
" Hoş geldin keşke haber verseydin.. "
Karşıdaki siyah deri kanepeye ilerleyip uzanır biçimde oturdu.
Aziz birşey demeden onu izliyordu.