Loving a Prince [Shuyin Trilogy]

Unexpected 28: Nanay

Unexpected 28: Nanay

A/N: Sa mga kasalukuyang nagbabasa nitong story, salamat po. I know konti pa lang kayong interesadong magbigay ng oras para basahin 'to, pero hindi ako nawawalan ng pag-asang dadami din kayo. :D I admit sa mga past stories ko naiinis ako pag walang masyadong nagbabasa (kasi nga super effort akong mag-UD lagi tapos walang nagbabasa), but now my perception has changed. I'm writing this story now because I simply have so many events running in my mind (events that I want to happen in this story) and hindi ko na talagang mapigilan yung mga daliri ko sa pagpindut-pindot ng i-u-UD ko. ^__^ 

Kaya guys, you can always comment, vote and continue supporting if you have the time. This Update is my THANKS to you for reading this. :) 

(Ryen Eve’s POV):

“P-Pero bakit mo’ko ipapakilala sa kanyaaa?” Natataranta kong tanong sa kanya habang kinakaladkad niya’ko palabas ng eskwelahan. -___- Tae!!

“Gusto niya eh.” Ah ganun? -_-

Nagtitinginan na naman yung mga schoolmates namin sa’min. Ewan ko ba kung nagtitinginan ba sila kasi kinakadladkad ako ng Performing Model ng University o dahil siya yung kumakaladkad sa’kin imbis na ako yung kumakaladkad sa kanya. -___- I was MEAN, remember? WAS! Kasi ewan ko pero parang biglang nawala lahat. -______-

ANSAMAAAAAAAA! Ba’t ambilis nawala nun?! BAKIT?! HUHUHUHU—

“OMG si Zein!”

“Ang gwapo pala talaga niya!”

“Just as they say.”

“Excited na’kong makita syang magperform!”

“Oo nga!”

“Sila na ba ni Ryen?”

“Shete. Kahit nasa jeep puro pa rin chismis.” Bulong ko sa sarili ko.

“Ano yun?” Malamig na tanong ni Azul.

“Wala.”

“Akyat na.” Pinaakyat nya’ko sa jeep at sumunod na din sya sa’kin.

Magkatabi kami. Medyo maluwag pa kasi wala pa masyadong pasahe—

“Andun si Zein oh!”

“Tsaka si Ryen!”

“Tara dun tayo sa kanila!”

“Sige sige!”

Okay, forget what I said. -____- Umakyat yung apat na babae at umupo kaya nagsiksikan na kaming lahat na parang sardinas. Tumakbo na yung sasakyan.

Shete ang init. -______-

Nasulyapan ko yung isang katabi ni Azul. Sobrang pula niya at tinatakpan niya bunganga niya. Kinikilig ang peste. Tsh. Si Azul naman diretso lang yung tingin.

*Sighs*

“Bayad po.” Iniabot ni Azul yung bayad sa driver. Malapit lang kasi siya.

“Ilan ‘to?”

“Dalawang estudyante po.” O__O

“May pambayad naman ako eh.” I said.

“Ganun ba?” Hindi talaga niya’ko nililingon. “Hindi naman ikaw yung binayaran ko eh.” O____O “Ito oh, yung isa kong katabi.” Tinuro niya yung katabi niyang halos himatayin na sa kilig.