Loving a Prince [Shuyin Trilogy]

Unexpected 38: Made Through Miracle

Unexpected 38: Made Through Miracle

 

A/N: Good day/Good eve (whenever’s the time you’re reading this) readers! Kumusta na po kayo? Kumusta naman po yung flow nitong story ko? Okay naman po ba? I’m not forcing you to comment pero I am encouraging you po to give me feedbacks para po malaman ko kung effective pa ba yung writing-powers ko. ^____^ If you have time po, don’t hesitate to comment! And vote also.

Pasensya na din po pala sa mga TYPOs ko sa mga past updates ko (lalo na sa Chapter 37 :D). Hindi ko na po kasi na review kasi super busy sa school. T^T Hehehe! Pero sa pagkakabasa ko eh maiintindihan naman po yung thought kahit maraming typos. Tsaka baka sa Chapter na ito at sa mga future Updates ko baka meron ding mga typos dun so please bear with me. :D Sorry po ulit!

Anyway, my Updates will always be for you so I hope you’ll like this chapter and the rest. :)

 

(Ryen Eve’s POV):

Tita is so serious na napalunok na lang ako habang nakatitig sa kanya. I nodded at agad akong lumapit kay Azul.

“Be careful not to spill the liquid...” Paalala niya.

“Opo.”

I slowly opened the cap of the bottle at inilapit ko iyon sa bibig ni Azul. I gently touched his lower lip para maibuka ko yung bibig niya’t mapainom ko sa kanya yung laman nitong bote.

Ang lambot ng labi niya, shet! O///O

I spilled the red liquid into his mouth , hoping he’ll wake up soon.

“T-Tapos na po...” I told tita.

“Sige, ihahanda ko na yung hapunan. Ikaw na muna bahala sa kanila.” She tapped my shoulder and left...

I sighed heavily dahil sa kabang bumabalot sa buong katawan ko ngayon. Bakit kaya yun yung pinainom sa kanya? It’s like a potion and—

*GRAB*

O____O

Somebody held my wrist. Maginaw yung kamay niya—

*GASP!* (Me)

“Azul!” Agad akong lumingon and when I found him already awake, I was very relieved.

Umupo ako sa tabi niya at hinawakan ko na din yung kamay niya.

“Buti naman at gumising ka na. Akala ko ano na nangyari sa’yo.” But I’m still worried... :(

“Syempre gigising talaga ako...” His voice sounds weak... “Ayoko namang mabyuda ka agad.”

“At nakuha mo pang magbiro ah?” Pero natawa ako. Haha. “Kasasagot ko pa lang sa’yo at hindi pa tayo ikinakasal tapos kung makaBYUDA  ka naman diyan.” He chuckled weakly.

“Oh sige. Ayoko lang talagang maging MATANDANG DALAGA ka pag di na’ko nagising.”

“Loko ka ah.” Tinapik ko noo niya and I was very surprised nang maramdaman kong hindi na siya mainit.

What the... Ano ba yung ininom niya at sobrang bilis naman yata niyang gumaling? It’s not that I don’t want him to get well pero nakapagtataka naman yatang isang minuto pa lang yata niyang naiinom yung pulang tubig na yun ay nawala na agad yung lagnat niya.

*poke*

“Hey, tulala ka dyan.” He snapped at natauhan ako.