Loving a Prince [Shuyin Trilogy]

Unexpected 37: Gravity's Fault

Unexpected 37: Gravity’s Fault

 

A/N: Hellloooo po! ^____^ Pasensya na if medyo natagalan bago ako nakapag-update ulit. Marami kasing dapat gawin sa school kasi po endterm na namin (sa wakas last term na at SUMMER na!). :D Buti na nga lang at hindi nawawala sa isip ko yung mga susunod na mangyayari dito sa story ko. :)

Anyway, this update is for you so I hope you enjoy it. Keep supporting and you may vote and comment as well (it will be a great help to me). <3 :-*

 

(Ryen Eve’s POV):

Matapos kong sagutin si Azul ay hinintay muna naming pumawi yung bilang ng mga estudyanteng hindi pa yata natatapos sa pakiki-usyoso.

Nang lumuwag na ang M-Hall ay dinala na’ko ni Azul sa Korean Café na nasa kabilang building. Kaya pa niyang maglakad sa kondisyon niyang ‘to, ah?

Nakahawak lang siya sa kamay ko habang naglalakad kami mula sa M-hall hanggang sa nakapasok na kami sa K-Caf (Korean Cafe). Andami pa ring nagtitinginan. Marami ang nagtataka—sila yata yung hindi nakasaksi ng pangyayari kanina.

They are even gossiping.

“Anung gusto mong kainin?” Umupo na kami sa malambot na silya.

“Uhmm...” I scanned the menu. “Korean noodles.” I smiled.

“Yun lang? Ayaw mo ba ng Milktea?”

“Meron ba nun?”

“Oo. Oorderan kita ng Wintermelon para matikman mo paborito ko.” He smiled sweetly tsaka niya tinawag yung waitress. “Miss, one Korean noodles, Kimchi, O-sam Bulgogi, at dalawang Wintermelon milkshake.” O_O Andami naman nun.

“Okay sir Zein! We’ll serve it shortly.” Nakangiting umalis ang waitress.

“Magkakilala kayo?” I asked him.

“Huh? Hindi ko siya kilala.” Nakangiti pa rin siya.

Tumango lang ako at nagbuntung-hininga nang mahina. Tahimik naman siyang nakatitig sa’kin.

Errr... Bakit kasi nakatingin siya? Ayokong maging tunaw na tao dito. -_______-

“Uhhh, could you stop doing that?” Puna ko.

“S-Stop what?”

“Staring at me.”

“Why?”

“K-Kasi...ano...” Wala naman akong maisip na dahilan.

“Masama ba’ng titigan ang mukha ng girlfriend ko?” Ngumuso siya’t umub-ob sa mesa.

*O/////O*

Pinaalala pa talaga niya sa’kin ah? Na GIRLFRIEND na nga pala niya’ko. Oo, GIRLFRIEND na talaga. T^T

“Hindi. Kaso baka matunaw ako. Hehe.”

Bumangon siya at nakita ko na naman ang gwapo at mapula niyang mukha. Haaaaaay, ang gwapooooo talaga.

“Hey, thank you, ah?” Malambing pagkakasabi niya.

“Saan?”

“Sa chance na binigay mo sa’kin.”

“Ahh...” Kainis naman mga topic niya. *@__@* “Wala yun. Welcome.” I gave him a sweet smile at kasabay nun ang paglapag ng waitress ng mga pagkain namin sa mesa.