Loving a Prince [Shuyin Trilogy]

Unexpected 62: Back to Misery

Unexpected 62: Back to Misery

 

(Bromine's POV):

Nakaupo ako sa likuran ng classroom. Hindi na'ko umupo dun sa tabi ni Azul. Dito ako umupo sa upuan ng kaklase kong absent ngayon. Nakapangalumbaba ako habang nilalaru-laro sa mga daliri ko ang lapis na ginamit ko kanina sa pagguhit ng anime. #TryingHard

"Miss Lenison—I mean, Miss Detarro." Nanunuksong tawag ng Prof namin sa'kin.

"Yeeeeeeeee~~" Dagdag naman ng mga kaklase ko.

I just stared at them with a pokerface. Sumulyap din ako kay Azul pero hindi siya lumingon sa'kin and he just sat still on his chair.

"Po?" Malamig kong sagot na ikinabigla ng iba.

"Why are you there? You're supposed to sit beside Mr. Lenison."

"Ah..." RASON... Rason! "Nagre-reflect po kasi yung sikat ng araw sa white board. Masakit po sa mata kaya dito na po muna ako."

"Ha? Ganun ba. Oh sige."

Grabe ka, prof! Ako lang talaga nakita mo ah, eh andaming wala sa proper seats nila eh! >___<

Tsaka naistorbo pa tuloy ang pag-iisip ko ng idadahilan ko mamaya kay Azul. Hindi ko rin alam kung paano ko siya yayayaing makipag-usap eh. Pero yung sasabihin ko sa kanya na-ensayo ko na kagabi pa. Nagpractice ako para wag akong mautal at para magmukhang totoo talaga lahat ng sasabihin ko.

*Sighs*

Matagal akong tulala habang nakatingin lang sa papel na nasa armchair ko. Tama ba talaga 'tong desisyon kong pumayag..? Tama bang hindi ko man lang iisipin ang mararamdaman ng namja ko..? Pero... Alam ko namang kahit AKO ay masasaktan din—SOBRA pa nga eh... Alam kong mahihirapan ako... Pero AKO, laban sa MARAMING TAO na sakop nila..? Ang sama ko naman siguro kung mas pipiliin ko pa sarili ko.

*Sighs*

Ayaw ko talaga sana eh... Kung may ibang paraan lang sana... Sana... Sana... Sana lang—

"Yeoja."

Natauhan ko sa biglang tumawag sa'kin. @__@

"Oh..." Si Azul... Nasa harap ko na pala siya... "B-Bakit?" >___<

"Sama ka sa'kin." Sagot niya sabay simula sa paglalakad palabas. Eh? Dismissal na pala? Di ko napansin yun ah?

Natameme lang ako habang nakaupo pa rin. Bakit naman ako sasama? Ano naman gagawin namin eh diba nga galit siya sa'kin? Oh ano? Mag-aaway na naman kami? Tapos masasaktan naman ako—

"Hey." He voiced out kaya napalingon ako. Nasa pintuan na pala siya.

Sige na nga sasama na'ko. Mamaya ko pa sana siya kakausapin eh pero okay na din 'to. AS SOON AS POSSIBLE daw sabi ni King Hendrix eh...

Nauuna siya sa paglalakad kaya nasa likuran niya'ko. Nakatitig lang ako sa likod niya habang naluluha na. Tae naman kasi. Hindi ko talaga kayaaaaaaaaaa! T__________T

Ilang buwan pa lang kami, I know... Pero andami na kaya naming pinagdaanan! Tapos andami ko nang nalaman tungkol sa kanya. Ang mga nalaman kong yun, mas nakadagdag pa sa pagka-in love ko sa kanya. Tapos biglaan naman yata 'to! Huhuhuhu... Iniisip ko pa lang na wala na kami, gusto ko nang maglumpasay sa lupa at umiyak... :'-(

"Hey. Pst." Tinig niya sabay hawak sa braso ko kaya napahinto ako. "Parang wala ka sa sarili mo ah?" Mahinahon niyang tanong sabay upo sa isang swing. Nasa playground na pala kami. Hindi ko na naman napansin. >__<