KALBİMDEKİ SONBAHAR 《B×B》

8.Yeni gelişme

~Toprak~"İçeri nasıl girdin?"

~Ateş~"Sekreterin burada olduğumu söylemedi mi? Yarım saat önce geldim. Odanda seni bekliyordum. Ama lavaboyu kullanmam gerekti."

~Toprak~"Tamam. Neden gelmiştin?"

~Ateş~"Pansuman yaptırmaya geldim. Bu arada odanda seni beklerken çok dağınık olduğunu düşündüm. Bana olan yardımın karşılığında biraz düzene soktum. "

~Toprak~"Bunu yapmana gerek yoktu. Kendimi rezil olmuş gibi hissettim. Ama yinede sağol. Sedyeye otur ve gömleğini çıkar. Ben birazdan gelirim."

Ateş sedeyeye otururken ben hızlı adımlarla durduğum merdivenlerden geri çıkarak odama girdim ve kapıyı kapatarak arkama yaslandım.

Onu burada görmeyi hiç beklemiyordum. Acaba yüzümün kızardığını fark etmiş midir? Onca zaman içinde neden bugün geldi ki? Umarım heyecanlandığımı fark etmez.
Üzerimi hızla değiştirdim ve beni bekleyen Ateş'in yanına gitmek için merdivenlere yöneldim. Merdivenlerden inerken sırtı dönük olan vücudu gözlerime takılmıştı.
Bunca zaman eziyet görmesine rağmen vucüt yapmaktan geri kalmamış. Aklımdan her türlü düşünce geçiyordu ama hepsi boştu.
Çünkü o beni tanımıyor ve bana karşı bir şeyler hissetmiyor. Kendimi düşüncelerimden kurtardım ve yanına gittiğimde yüzünde oluşan gülümsemeyle bana bakıyordu.
Görmeyeli uzun zaman olmuştu onu  böyle gülerken. Bir yandan pansuman yaparken bir yandan konuşmaya başlamıştık.

~Toprak~"Hayırdır. Bugün mutlu gibisin?"

~Ateş~"Evet. Seni görünce kendimi özgür hissediyorum ve özgürlük beni mutlu ediyor."

~Toprak~"Sen şimdi bana mı asılıyorsun?"

~Ateş~"Arkadaşım olmanı istiyorum Doktor."

~Toprak~"Arkadaş. Benim arkadaşa ihtiyacım yok ama senin için arkadaş gibi davranabilirim. Doktorun olarak."

~Ateş~"Bu üzdü. Pansuman bittiyse ben artık gideyim."

~Toprak~"Saat geç oldu. Birlikte yemek yiyelim? Tabi canın isterse."

~Ateş~"Seve seve isterim. Nereden sipariş veriyoruz?"

~Toprak~"Sipariş mi? Benim evime dışarıdan yemek girmez. Kendi yemeğimi kendim yaparım. Biraz bekle hemen bir şeyler hazırlayacağım."

Ben yememiz için birşeyler hazırlarken Ateş sadece beni izliyordu. Birinin gözleri üzerinizde olduğunda rahatsız hissedersiniz ama benim hoşuma gidiyordu. Onun beni izlemesi hoşuma gidiyordu. Küçükken ikimizinde sevdiği yemeklerden hazırladım ve masaya koydum. Ateş'in banan olan bakışları artık bende değil masadaki yemekteydi.

~Toprak~"Hadi yiyelim. Afiyet olsun."

~Ateş~"Bu yemeği yemeyeli yıllar oldu. En son sekiz yaşında falan yemiştim. En sevdiğim yemektir. Ellerine sağlık."