Baya zaman geçmiş ve mahkeme gerçekleşmişti. Ateş olanlardan dolayı Sedat Başkan ile beraber kalıyordu. Hasan Başkana karşı açılan dava sonucu Ateş'in güvenliği risk barındırıyordu.
Karar günü gelmiş ve kapıya dayanmıştı. Herkes verilecek olan kararı merak ediyordu. Hakimin konuşmaya başlamasından itibaren herkes pür dikkat dinler hale gelmişti.
Ateş, Toprak ve Toprak'ın tarafında olan herkes duydukları karar sonucu sevinirken Hasan Başkan sinirli ve öfke kusuyordu.
Ateş, soyadını değiştirebilecek ve Hasan Başkanın nüfusundan tamamen silinecekti. Hasan Başkan ise uzaklaştırma kararı almıştı.
Ateş, hiçbir eşyasını almadan, sıfır bir hayata başlamak için adımını Sedat Başkanın ailesine atmıştı.
-Sedat Başkan- "Ailemize hoşgeldin oğlum."
-Ateş- "Hoşbulduk başkanım. Beni koruduğunuz, bana yardım ettiğiniz ve ailenize kabul ettiğiniz için teşekkür ederim."
Ateş ve Toprak bir şekilde göz göze gelmişlerdi ve o bakışma ikisinin de mutluluğunu dışarıya yansıtıyordu. Birbirlerinin mutluluğunu , üzüntüsünü ve sevgisini paylaşıyorlardı.
Evren belki de en başından beri Toprak ve Ateş'in birlikte olmasından yanaydı lakin onları birbirlerinin sevgisini görebilmeleri için bir sınava tabi tutmuştu. Bu sınavdan başarılı bir şekilde çıkarak yeni bir hayata ve yaşantıya birlikte adım attıklarını herkese kanıtladılar.
Toprağın gözleri ellerini tutan ellere yönelirken içinde uçan kelebekleri kontrol edemediği gözlerini oradan ayıramıyordu. Onu kendine çeken eller tüm vücudunun Ateş ile birleşmesini sağlamıştı.
-Toprak-" Ayçiçeği'nin Güneş'i olmayı seçtiğin için teşekkür ederim. Unutma sen benim Güneş'imsin. İçimi ısıtan ve yüzümü yerden kaldıran Güneş."
-Ateş-"Ayçiçeği'nin Güneş'i olmamı kabul ettiğin için..beni kabul ettiğin için teşekkür ederim. Seni seviyorum Toprak."
Ateşin ağzından çıkan son iki kelime Toprak'ın içini adeta ısıtmıştı. Mutlu olmasını ve duygularına sahip çıkamamasına sebep olmuştu. Bu durum karşısında karşılıksız kalmayan Toprak, Ateş'in dudaklarıyla ortalığın alev almasına sebep olmuştu.
Öncelikle bu kitabımı okuduğunuz için teşekkür ederim. Büyük bir istek ve arzuyla başlamıştım lakin kitabın son bölümünde tüm beyin hücrelerim adeta yok olmuş gibiydi. Devamını nasıl getirsem diye düşünmekten duramadım ve bu drama bir son vermek istedim. Beklentileriniz belki farklıydı.. bunun için üzgünüm ama siz üzgün olmayın.
Umarım daha iyi bir kitapla karşınıza çıkabilirim.
Hepinize teşekkür ederim 😊😊😘
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMDEKİ SONBAHAR 《B×B》
Fiction générale"Sana karşı olan bağlılığımı hiçe sayarak bırakıp gittin. Şimdi de gelmiş bana yanımda kal mı diyorsun?" "Sana ihtiyacım var ayçiçeği." "Ben artık ayçiçeği değilim ve sende benim güneşim değilsin."
