2. Bölüm/ilk öpücük

14.9K 176 49
                                    

"Tamam geldim" diye bir ses duydum kapıyı tıklatmayı kestim ve kapı açıldı Uras yarı çıplak karşımda duruyordu...

"U-uras" dedim ağızımdan sadece adı çıktı nemli kaslı vücudu öyle güzeldiki...

"N-nefes" dedi sırıtarak benim taklidimi yaptı. "Ben.. şey için gelmiştim." Dedim ne için gelmiştim ben. heh telefon.

"Ney için gelmiştin" dedi sırıtarak hala sırıtıyordu ama çok güzel sırıtıyordu..

Nefes kendine gel artık.

"Te-telefon" dedim aklıma yeni gelmiş gibi ama gerçekten aklıma yeni gelmişti.

Uras beline bir havlu bağlamış omzunada bir saç havlusu atmış karşımda dururken binadaki bir kapının açılma sesini duydum ayakkabımı çıkartmadan Eve girip kapıyı kapatıp kapıya yapıştım. Sanki birisinden kaçıyordum.

Uras aklımı okumuş gibi konuşmaya başladı. "Hayırdır birisindenmi kaçıyorsun" dedi ve aradaki iki adımlık boşluğu doldurdu "yoksa bu yakışıklıları başka birisinin görmemesinimi istiyorsun" dedi tek kaşını kaldırarak.

Bana biraz daha yaklaştı ve sadece dudağını dudağıma değdirip geri çekildi.

~iki saat sonra~

"Afiyet olsun, iyi günler" dedim gelen küçük kız çoçuğuna.

Şuan pastanemdeyim ve gelen müşterilere bakıyorum evet Uras en son beni öpmüştü o benim İLK ÖPÜCÜĞÜMDÜ tamda bir öpücük değildi aslında. benim lisede bir sevgilim olmuştu oda iki güne kalmadan bitmişti.

Ama hiç birisiyle dudaklarım birleşmemişti ilk öpücüğüm Uras'la olmuştu yani üvey abimle . O beni öptüğünde yine zaman durmuştu bir saniye bana bir yıl gibi gelmişti. Tüylerim ürpermişti bende hemen eşyalarımı alıp çıkmıştım.

Galiba ben aşık oluyordum "saçmalama Nefes öyle birşey olmayacak." Dedim fısıldayarak. İyice saçmalamıştım o benim üvey abim sonuçta.

"Kolay gelsin Nefes." Dedi Uras dükkana girerken. Bende hemen içeri geçtim onu görmek istemiyordum çünkü eğer yanıma gelirse herkesin içinde ona tokat atabilirdim. "Nur sen baksana kasaya ben pastayı hallederim" dedim Nur'a.

Nur benim bir çalışanım iki çalışanım daha var ama onlar sabah geliyorlar onların isimleride Ahmet ve Zeynep onlar kardeşler Nur ise iş arıyordu bende işe aldım.

"Tamam peki" dedi. Bende tezgahta pastayı süslemeye başladım.

"Niye kaçıyorsun benden." Dedi Uras kapıya yaslanmış beni izlerken. "Senden kaçmıyorum. Sadece kasaya bakmaktan sıkıldım" dedim. "Dükkan güzelmiş önceden gelmiştim ama o kadar dikkat etmedim" dedi yanıma gelirken.

"Sen buraya daha önce gelmişmiydin." Dedim şaşırmış gibi "evet geldim ama sabah gelmiştim. Pasta çok güzeldi." Dedi tam yanıma geldiğinde. Benimde pastayı süslemem bitmişti pastayı elime alıp kasaya doğru yürümeye başladım. "E böyle kaçarsan ben seni nasıl tanıyacağım" dedi.

"Nur şu pastayı al bir" dedim. "Tamam geliyorum." Dedi Nur. Sonra gelip aldı "paketle, şimdi gelip alırlar pastayı." Dedim. Başını sallayıp gitti.

Arkamı döndüm ve Uras'a doğru yürümeye başladım. Birkaç adım attım ve tam önünde durdum.

"Beni tanımak mı istiyorsun?" Dedim gözlerine bakarak gözleri çok güzeldi. Hemen heveslenmiş gibi başını salladı ve dudağıma bakmaya başladı. "Tamam o zaman kendimi tanıtıyım" dedim.

ÜVEY ABİM (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin