İNTİAŞK (+18)

4.Bölüm

Hatırlatma  :

Uymayacağımı bilerek,

"Tamam , Aras Karaarslan kurallarına  uyuyacam bundan emin olabilirsin. "

Bana bakıp yavaşça gülümsedi.

" Güzel  şimdi gelelim cezana. "

Ne diyeceğini merakla beklerken benden uzaklaşıp koltuğa geri oturup  içkisini yudumlaya başladı.  Ben de ayakta boş durmak yerine karşısında ki  koltuğa oturdum.

"Birinci cezanı evlendiğimiz de öğreneceksin şimdilik bilmene gerek yok.  İkinci  cezan ise hemen şimdi burda beni öpeceksin. "

"NEE!"

...

Şarkıyı açmayı unutmayın, keyifli okumalar.

Ne dediğinin farkında mı ? Benden onu öpememi istiyor.

"Yanlış duydum herhalde  tekrar edermisin."

"Tekrar etmeyi sevmem ufaklık. Ne duyduysan o."

Yanlış duymamışım. O zaman hayal görüyorumdur dimi ? Bundan emin olmak için kolumu cimcikledim.

"Hayal değil, gerçek. "

Gerçek mi?  Ben, Onur 'a aşıken Aras'ı öpemezdim.  Bunu yaparsam Onur 'a ihanet etmiş olmazmıydım ?

"Başka birşey iste. Bunu yapamam. "

Bir süre bana baktı ardından oturduğu yerden kalktı ve önümde durdu.  Onun  önümde durmasıyla bende ayağa kalktım. 

"  Her gece yaptığın bir şey hatta bundan daha fazlasını yapıyorsun. Peki ,  şimdi neden yapamazsın?"

Size en başından bir gün neden 'Gecelerin kızı ' diye anıldığımı anlayacağınızı söylemiştim.  İşte bu yüzden herkes beni her gece başka birileri  ile sanıyor  ama yanılıyorlar. Ben öpüşmekten ileriye gitmedim hiç bir zaman.

"Bu evilik bir aşk evliliği değil.  Ben Onur'u seviyorum ve onu severken seni öpmemi bekleme."

"Kesinlikle  bir aşk   evliliği değil ama sen ben ne dersem , ne istersem yapmak zorundasın. Bu evlilikte muhtaç olan taraf sensin. Eğer seninle evlenmekten vazgeçersem ne olur ? bence bunu bir düşün.  Karar senin. "

Bir an yaşayabileceğim bütün her şey gözümün önünden  film şeridi gibi geçti.  Aras'a baktım  bana, küçümseyici bir şekilde bakıyordu.

  Gözlerinin içine uzun bir süre baktım nasıl bu kadar acımasız olabilir diye. Aradığım sorunun cevabını gözlerinde bulamadım çünkü gözlerinde sadece nefret vardı. İçinde ki nefret duygusu kalbinde ki merhameti yok etmişti. 

Gözlerimden yaşlar akarken ona arkamı döndüm ve kapıya doğru koştum.  Bir süreliğine de olsa her şeyi arkamda bırakmak istedim.  Gözlerimde ki yaşlar yüzüme vuran yağmur damlalarına karışıyordu. Ne kadar koştum nereye geldim farkında değildim.

Sahil kenarına geldiğimi gördüğüm de kimsenin  olmamasını aldırmadım .  Hiç bir şey düşünecek halde değildim kendimi yorgun, çaresiz hissediyordum.   Gecenin karanlığında ıslak banka oturdum.

Gök gürültüsü gece 'nin sesizliğin bozarken, çıkan ışık gece'nin karanlığını aydınlatıyordu.  Oturduğum banka sırtımı yaslayıp, başımı gökyüzüne doğru kaldırdım.  Gökyüzü karanlıktı tıpkı   benim için de olduğum karanlık gibi.  

Gözlerimi kapatım ve  yağmur damlalarının yüzme vurulan gerçekler gibi yüzüme düşmesine izin verdim.  Durmaksızın akan gözyaşlarımı yüzüme düşen yağmur damlaları gizliyordu.