İNTİAŞK (+18)

7.Bölüm

Hatırlatma :

Kısaca Onur 'dan devam...

Yapmıştı evlenmişti beni , hayallerimizi, anılarımızı hiçe saymıştı. Onu'n için bu kadar mı kıymetim vardı.

Nikâh salonundan koşar adımlar ile ayrıldım . O masaya beraber oturacağım dediğim kadın şuan başka biri ile oturuyordu. Orda olduğumu bilmesine rağmen, bunun beni mahfediceğini bile bile 'Evet ' demişti.

Dışarda ki duvara yaslandım , nefes anlamıyordum güçsüzü ve acınası bir durumdaydım. Ölümüne sevdiğim kadın artık benim değildi.

Derler ki ;

Erkek adam ağlamaz bilirim, sevdiği kadın için ağlayan erkeğin adamlığına doyum olmaz.

Ağlıyorum ağlayacam da bu benim için bir zayıflık değildi. Kalbimi bir yapbozun kaybolan parçaları gibi parçalanırken, Arya nikah salonundan çıktı.

Biliyorum, onu sevmiyor zorla evleniyor bunu bildiğim için de onu asla bırakmayacaktım o yanlızca benimdi başkasının değil.

O adamla beraber arabaya bindiğinde gittmemsini diledim. Bunun bir kabus olmasını, Arya'nın gelip beni uydurmasını bekledim ama olmadı.

Bu bir kabus değildi bu gerçekti. O arabaya bindikten sonra arkasında kalbi paramparça , yıkılmış bir Onur bıraktı.

Sen ağlama Arya'm seni o adamın ellerinden alacam, sen benimsin.

Neden bu kadar aşıktım ?

...

Şarkıyı açmayı unutmayın , keyifli okumalar.

Nikâh dairesinden ayrıldığımızdan beri yaklaşık bir saat geçmişti ve ben o bir saat boyunca sadece yolu izlemiştim nereye gittiğimizi , ne yapacağımızı bilmeden.

Araba bir dağ evinin önünde durduğunda Aras arabadan indi. Çantamı alıp arabadan inerken bir yandan da saate baktım.

20. 56

"Neden buraya geldik.?"

"Balayına geldik sevgili karıcım. "

Düşüdüğüm şeyi yapmasından korkuyordum. Korkuyla ellerimi birbirine sürtüm, hava buz gibiydi.

Önden gidip , cebinden çıkardığı anahtarla evin kapısını açtı. Onun içeri girmesi ile bende içeri girip arkamızdan kapıyı kapatım.

Salonda kahverengi tonları hâkimdi, mutfak ve salon alt katayken üst kata ne olduğu hakkında bir fikrim yoktu.

Elimde ki çantamı masaya koyup Aras'ı izlemeye başladım. Üstündeki ceketini çıkarıp koltuğun üzerine fırlatı. Gömleği'nin düğmelerini bana bakarak açmaya başladı. Gömleği çıkartmak üzreyken kendime gelip ,

"S...sen ne yaptığını sanıyorsun.?"

Ellerimle yüzümü kapatım.

"Ne yapmışım ? sadece üstümdekileri çıkartım. "

"Tamam da insan bir üstümü çıkartıyorum dön arkanı der ya da normal insanlar gibi çıkar odasında üstünü çıkartır."

Bana doğru gelen ayak seslerini duyduğumda korkmaya başlamıştım. Belimde ki ellerini hissetiğimde irkilerek geriye doğru gitmeye başladım.

Beni kendine daha çok çekmesiyle refleks olarak ellerimi yüzümden çekip göğsüne koydum. Ellerim çıplak göğsündeyken kalbim deli gibi atıyordu.