10.BÖLÜM:22 ARALIK LANETİ

177 79 43
                                    


Keyifli okumalar!

Acı ,sevgiden beslenir.
Sevgi ,acıyla son bulur.

Geçmiş;

22 Kasım...

Yankı bana bugün masal anlattı .

O sürekli gülümsüyor.

O çok güzel gülümsüyor, sırf beni gülümsetmek için sürekli gülüyor benim için gülüyor ve ben onun yanında artık ağlamıyorum o hep gülümsesin diye.

O bana gülmeyi öğretti ve ben artık yaşamak istiyorum onun için yaşamak istiyorum .

"Masallarda kimse ölmez değil mi Yankı?"diye sordu küçük kız yanıbaşında ona masal okuyan küçük çocuğa bakarken .

"Masallarda hep mutlu son olur Lara asla kimse ölmez."dedi küçük çocuk elindeki masal kitabını yere bırakarak küçük kıza baktı .

"O zaman benimle birlikte masallarda yaşarmısın Yankı? Biz seninle hep masalarda yaşayalım bana anlattığın o mutlu sonlarda."dediğinde küçük kızın yüzünde kocaman bir gülümseme belirdi.

Yankı karşısında ilk defa gülümseyen küçük kıza baktı onu gülerken görmenin etkisiyle yüzünde kocaman bir tebessüm oluştu. "Olur Lara yaşayalım o mutlu sonsuzlukta yaşayalım."

"Yaşayalım değilmi Yankı biz artık yaşayalım."

...

Bu beni mahvediyor
Ve o kayıp gidiyor
Ben ise sadece onun eskiden söylediği sözlere tutunuyorum .
Ne kalan gidebiliyor ,ne giden
dönebiliyor .Kalanda gidende
kazanamıyor."öyle işte ikimizde
ebediyen kaybediyoruz.

...

Günümüz;

Geleceğimizin er yada geç geçmiş olduğunu bile bile umutlarımızı her daim geleceğe bağladık ,ardımızda bıraktığımız geleceğin çoktan geçmişe büründüğünü görmeden.

Kendimi buldum o küçük kız çocuğunu kaybettim.Müslüm Gürses'in "Herşeyi al beni bana geri ver"dediği yerdeyim .

Bir ölüm oyunu listesinde hepimizin adı vardı art arda sıralanmış ölümü bekleyen bir sürü çocuğun hayatını bitermek için hazırlanan bir ölüm oyununun listesini tutuyordum elimde .Neyin savaşıydı bu niye 222 kişi ölene kadar devam edecektiki bu oyun .Herkes ölünce ne olacaktı neyi kazanacaklardı.?"Yanlarında çarpı olanlar ne anlama geliyor ."diye mırıldandığımda bir çok isimin olduğu gibi Yankı'nın yanındaki çarpıya bakıyordum.

Elimde duran kağıdı hızlıca  aldı Deniz kağıdı tekrar iki parça olucak şekilde katladıktan sonra ıslak pantolonun cebine koydu ."Ölmüş olanları simgeliyor."dedi oldukça duygusuz bir ses tonuyla.

Bu ne saçmalıyor  Yankı yaşıyor ne demek ölmüş olanları simgeliyor ."Ne saçmalıyorsun öyle birşey olamaz."

Kaşları çatıldı "Gözlerin doldu  dudakların titriyor farkındamısın neden sevdiğin, tanıdığın birinin yanında çarpımı var."

"Tanıdığım birileri var listede evet ve yanında çarpı var ama yaşadığını biliyorum hatta eminim."dedim dolu gözlerimi kaçırarak.

"Yeni ölmüştür belki liste yeni çünkü"dedi Kağan.

ÖLÜMLE SON DANS Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin