sonuçlar

Bölüm onaltı: seni seviyorum

Sizi biraz beklettiysen kusura bakmayın. İYİ OKUMALAR!

UYARI: +18 içerik!

 Bir anlık sessizlik. Ve sonra bir tane daha. Sanki Yıllarca sürüyormuş gibiydi. şahika kımıldadı ve yatağa oturdu, aptallığından pişmanlık duyuyordu ama yine de umutsuzca bekliyor ve bekliyordu...

ender hafifçe "...uhm evet" dedi.

şahika gözlerini kırpıştırdı, bundan ne çıkaracağından pek emin değildi.

"İyi geceler şahika" diye ekledi Ender, Sesi normalden çok daha yumuşaktı.

"Evet..iy.. iyi geceler" Ve sonrada şahika, her şeyi mahvedecek bir şey söyleyemeden önce, titreyen parmağıyla hemen bağlantı kesme düğmesine bastı. Sonra tekrar uzandı ve yine tavana baktı.

sonunda söylemişti. sonunda gerçek duygularını itiraf etmişti. elbette bunu planlamadı; Orgazm olduğu zaman çok yükseklerdeydi ve ağzından kaçmıştı. ve ender de "Evet" demişti, artık bu ne anlama geliyorsa!

Yani her şey yolunda gitmişti. Korkacak bir şey yok. Elbette, tabii canım, yoktu.

Gözleri kapanıncaya kadar tavana bakmaya devam etti ve sonunda kendi düşüncelerinden bitkin düştü ve uyudu.

Telefonunun ısrarlı çalma sesi onu uyandırdı. şahika bir anda gözlerini açtı; Döndü ve gözlerini kısarak telefonun ekranına baktı. Sabahın üç buçukuydu. Ve Ender onu arıyordu! Tanrım, uykudan uyandırılmaktan nefret ediyordu. sabaha kadar bekleyemeyecek ne olabilirdi? ama yine de şahika yarı uyku halinde, hemen cevap verdi "alo? Bir şey mi oldu?"

ender sordu "ciddi miydin?"

"Ha?" şahika biraz daha gözlerini açtı "Aman Tanrım" diye yüzünü yastığına vurdu.

"gerçekten ciddi miydin? Burada saatlerdir uyanık uzanıyorum..."

Şahika cevapladı, kızgın ve huysuz "ama ben yatıyordum. Beni uyandırdın" Yine de daha sonra bunun iyi bir şey olduğunu anlayacaktı. Bu konuşmayı gündüz vakti yapmak onun için çok daha zordu. Şimdi böyle kızgınken daha kolaydı "Tabii ki ciddiydim. Tanrım"

"Oh"

"ciddi olmasaydım söylemezdim"

"yani Bilirsin bazen orgazm olurken demek istemediğimiz şeyler söyleriz"

şahika kendini tekrar tekrarladı "Aman Tanrım" cidden ne oluyordu! "hadi ama ender!"

"Bu kadar dramatik olmaya gerek yok şah..."

şahika sözünü kesti "ender"

"Ne?"

"lütfen ölmedikçe beni sabah saat üçte arama"

"Ben..oh"

"Ve ölme"

"BEN.."

"Ve artık birlikte yaşamıyor olsak da, bunu başaracağız. Bunu beraber aşacağız ve seni seviyorum" Sabahın üç buçuğunda, aklına gelebilecek en iyi plan buydu. şahika kendisiyle gurur duyuyordu.

"Ben" enderin sesi biraz boğulmuştu."BEN.."

"İşe yarayacak sevgilim" şahika başını yumuşak yastığına yasladı "bu kadar mıydı?"

"sanırım evet.."

"iyi" şahika cevap beklemeden telefonu kapattı ve telefonu tekrar komodinin üzerine fırlattı. Konuşmalarını tam olarak bitirmemiş olabileceklerini hissediyordu, ama bunu sabah halledecekti.